Θοδωρής Γουγουλούλης: «Οι ευκαιρίες είναι βέβαιο ότι θα προκύψουν»

Η

οικονομική κρίση συχνά υψώνει τείχη και αδιέξοδα στους αγρότες, ωστόσο δεν λείπουν οι φορές που οδηγεί αρκετούς νέους ανθρώπους στο να ανακαλύψουν από την αρχή τον πρωτογενή τομέα. Μια τέτοια περίπτωση είναι ο Θοδωρής Γουγουλούλης, ο οποίος μέχρι πρότινος δεν είχε πρωτεύουσα επαγγελματική σχέση με το αγροτικό αντικείμενο, αλλά οι συγκυρίες τον έστρεψαν προς τα εκεί, επιλέγοντας να διαβεί τον δρόμο της επιμόρφωσης που του προσφέρει η ειδικότητα Τεχνικού Γαλακτοκομίας-Τυροκομίας στο 2ο ΙΕΚ Λάρισας.

Ο 38χρονος σήμερα Θοδωρής έχει καταγωγή από τη Γαλανόβρυση Ελασσόνας, όπου η αγροτική ζωή δεν ήταν καθόλου ξένη προς εκείνον. «Παλαιότερα η οικογένειά μου είχε αρκετά μεγάλη σχέση με το αγροτικό αντικείμενο. Οι γονείς μου βάζανε καπνό τα καλοκαίρια, το είχαν σαν μια επιπλέον δραστηριότητα από την οποία μπορούσαν να αποκομίσουν εισόδημα. Δυστυχώς, με την έλευση της κρίσης τα πράγματα επιδεινώθηκαν, τόσο που πλέον η καλλιέργεια καπνού έχει σταματήσει τελείως στο χωριό μου, από εκεί που ήταν το κύριο μέσο απασχόλησης. Οι περισσότεροι κάτοικοι έχουν στραφεί σε άλλες καλλιέργειες, όπως έχω και εγώ ασχοληθεί με τα καρύδια».

«Μπήκα στη σχολή με το σκεπτικό ότι θα μου ανοίξει νέες πόρτες»

Εδώ και αρκετό καιρό, πρώτη προτεραιότητα για τον Θοδωρή είναι το κατάστημα μαζικής εστίασης που διατηρεί στην περιοχή της Ελασσόνας. Η αναθέρμανση του ενδιαφέροντός του για την πρωτογενή παραγωγή ήρθε μέσα στα χρόνια της κρίσης, χωρίς αυτή τη φορά να σχετίζεται με γεωργικές καλλιέργειες. Πλέον, σε πρώτο πλάνο βρίσκεται ο τυροκομικός κλάδος, μέσα από τις σπουδές στην αντίστοιχη ειδικότητα 2ου ΙΕΚ Λάρισας. «Εγώ, σαν ελεύθερος επαγγελματίας, είδα μέσα από την κρίση ότι μόνο ο πρωτογενής τομέας μπορεί να εγγυηθεί λύσεις για τη χώρα. Γνωρίζοντας λοιπόν ότι στην περιοχή υπάρχουν πολλά τυροκομεία, μπήκα στη σχολή για να ασχοληθώ με την παραγωγή τυριού, με το σκεπτικό ότι στη συνέχεια θα μου ανοίξει νέες πόρτες για να μπορέσω να ασχοληθώ με το εμπόριο, μέσω και γνωριμιών μου στο εξωτερικό. Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι εάν πρόκειται να ασχοληθώ σοβαρά με αυτό το κομμάτι, θα πρέπει να έχω κάποιες απτές γνώσεις πάνω στο αντικείμενο».

Διανύοντας το πρώτο έτος φοίτησής του στη σχολή, ο Θοδωρής σίγουρα δεν περίμενε ότι η διαδικασία θα είχε τόσο ενδιαφέρον όσο ο ίδιος διαπίστωσε στην πράξη. «Από τα πρώτα κιόλας μαθήματα είχα κατασταλάξει ότι αυτή η σχολή μου άρεσε πολύ. Να σας πω την αλήθεια, όταν την ξεκίνησα δεν ήξερα καν αν θα την τελειώσω, λόγω του φόρτου εργασίας με την καφετέρια που έχω. Ωστόσο, τα μαθήματα έχουν κρατήσει αναπόσπαστο το ενδιαφέρον μου και πλέον μπορώ να πω ότι είμαι απόλυτα αφοσιωμένος. Σίγουρα υπάρχουν και δυσκολίες σε μια νέα σχολή, κυρίως όσον αφορά τις υποδομές, αλλά νομίζω ότι αυτές θα αντιμετωπιστούν. Αυτό που μου αρέσει περισσότερο εδώ, είναι ότι με τις γνώσεις που αποκτάς έχεις τη δυνατότητα να πάρεις ένα προϊόν και να του δώσεις εσύ ο ίδιος μορφή. Από τη στιγμή που το γάλα έρχεται σε επαφή με τον αέρα, αρχίζουν να λαμβάνουν χώρα ζυμώσεις που δεν σταματούν από το πρώτο στάδιο της τυροκόμησης έως ότου φτάσουμε στο τελικό προϊόν. Το τυρί δεν μένει ποτέ στάσιμο, αλλά με τις κατάλληλες τεχνικές εξελίσσεται και σου δίνει διαφορετικές γεύσεις. Είναι σαν να έχεις έναν ζωντανό οργανισμό και να τον διαπλάθεις».

Πέραν όλων των άλλων, η δημιουργία της Γαλακτοκομικής Σχολής Ελασσόνας και η λειτουργία της ως ειδικότητα του 2ου ΙΕΚ Λάρισας, αποτελεί σημαντική υποθήκη για το μέλλον της κτηνοτροφικής περιοχής. Κάτι που γνωρίζουν, πρώτοι από όλους, οι σπουδαστές της. «Όταν άνοιξε η σχολή ήθελα πολύ να τη στηρίξω, για αυτό και γράφτηκα. Αν πάει καλά, θα δώσει ανάπτυξη σε όλη την περιοχή της Ελασσόνας και θα γίνει πόλος έλξης για άτομα από όλη την Ελλάδα, που θα έρθουν στην περιοχή μας για να σπουδάσουν. Είναι ένας από τους δομικούς στόχους της περιοχής να προσελκύσει το ενδιαφέρον και να αποκτήσει αξία με αυτόν τον τρόπο, γιατί ακόμα και γεωγραφικά να το πάρει κανείς, είναι κάτω από τον Όλυμπο και παρουσιάζει μια δυναμική που είναι αναγκαίο να αξιοποιηθεί» τονίζει ο 38χρονος.

«Παλαιότερα δεν ενδιέφερε τον αγρότη να ασχοληθεί με μια διαφορετική παραγωγή»

Σε μια εποχή της οικονομικής δυσχέρειας για τη χώρα, ο Θοδωρής ισορρόπησε τα επαγγελματικά του ενδιαφέροντα για να ανακαλύψει μια νέα πτυχή από τις θελκτικές προοπτικές του πρωτογενούς τομέα. Ο ίδιος πιστεύει ότι οι δυσκολότερες συνθήκες μπορούν να παροτρύνουν τους αγρότες να γίνουν καλύτεροι και τολμηρότεροι επαγγελματίες. «Επειδή τα τελευταία τρία χρόνια ασχολούμαι και πάλι ένθερμα με το αγροτικό κομμάτι, βλέπω ότι έχει δυσκολέψει αρκετά η ζωή των αγροτών εξαιτίας της οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας. Παλαιότερα, επειδή ζούσαμε σε μια χρυσή εποχή, δεν ενδιέφερε τον αγρότη να ασχοληθεί με μια διαφορετική παραγωγή. Στο χωριό μου ήμασταν περίπου 500 κάτοικοι, και όλοι τους έβαζαν καπνό. Αντιθέτως, τώρα με την κρίση μπορεί να είναι δύσκολα τα πράγματα, αλλά βλέπεις νέους, σωστούς, καταρτισμένους επαγγελματίες που δουλεύουν με μεράκι, ψάχνονται και επιδιώκουν τις νέες ευκαιρίες, οι οποίες είναι βέβαιο ότι θα προκύψουν».

Ιδρυτικό μέλος του συνεταιρισμού «Elassonuts»

Προσηλωμένος στην προσπάθεια για υλοποίηση συνεργειών σε επίπεδο τοπικής κοινωνίας που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις της παραγωγής, ο Θοδωρής παραμένει δραστήριος μέσα από την παρουσία του στον νεοσύστατο Συνεταιρισμό Ξηρών Καρπών «Elassonuts», του οποίου αποτελεί ιδρυτικό μέλος. «Εμείς οι αγρότες αξίζει να στεφόμαστε σε τέτοιους συνεταιρισμούς. Χρειάζεται συσπείρωση, διότι μόνοι μας δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά ή να βγαίνουμε στις αγορές του εξωτερικού. Ακόμη κι αν ο όρος συνεταιρισμός κηλιδώθηκε τα προηγούμενα χρόνια, η νέα γενιά πρέπει να του δώσει ξανά κύρος».