OΜΑΔΑ ΣΥΝΤΑΞΗΣ: Δρ. Γιαννακοπούλου Φ., Δρόλιας Δ., Λάσκος Β., Μυτιλέκας Ν., Τσουκανάς Β.
ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Η ορθολογική θρέψη των δέντρων αυξάνει την απόδοση, ενισχύει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των καρπών, ενώ παράλληλα αυξάνει και τον χρόνο συντήρησής τους.
ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΘΡΕΠΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Οι ανάγκες θρέψης των γιγαρτόκαρπων, στα τρία μακροστοιχεία, είναι: Άζωτο (Ν) 10-20 κιλά/στρέμμα, Φώσφορος (Ρ2Ο5) 6-15 κιλά/στρέμμα, Κάλιο (Κ2Ο), 10-30 κιλά/στρέμμα.
Στα ελληνικά εδάφη, ο προσδιορισμός των απαιτήσεων της καλλιέργειας στα θρεπτικά στοιχεία θα πρέπει να καθορίζονται με βάση τα αποτελέσματα των εδαφολογικών και φυλλοδιαγνωστικών αναλύσεων.
ΕΙΔΟΣ ΛΙΠΑΝΣΗΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ: ΒΑΣΙΚΗ ΛΙΠΑΝΣΗ
Στόχος της βασικής λίπανσης είναι η κάλυψη των αυξημένων αναγκών, που παρουσιάζουν τα δέντρα μετά την άνθιση, αλλά και στα επόμενα στάδια, δηλαδή κατά την περίοδο της αύξησης των βλαστών και των καρπών. Η βασική λίπανση γίνεται πριν από το τέλος του χειμώνα (τέλος Ιανουαρίου και Φεβρουάριο), πριν από την ενεργοποίηση του ριζικού συστήματος, ενώ λαμβάνονται υπόψη και οι ιδιαίτερες συνθήκες της κάθε περιοχής (έδαφος-κλίμα).
Στη βασική λίπανση χορηγείται το 1/3 της συνολικής ποσότητας του απαιτούμενου Αζώτου (Ν), τα 2/3 της συνολικής ποσότητας του απαιτούμενου Καλίου (Κ) και τα 3/4 ή όλη η ποσότητα του Φωσφόρου (Ρ).
Η σχέση Ν/Κ στα φύλλα συνιστάται να είναι περίπου 1,25 και η σχέση Κ + Mg / Ca στους καρπούς να μην ξεπερνά το 25.
ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΘΡΕΠΤΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ
Το άζωτο επηρεάζει σημαντικά την ποσότητα της βλάστησης και την επιτυχία της καρπόδεσης. Αποτελεί βασικό συστατικό των πρωτεϊνών, των νουκλεϊκών οξέων, της χλωροφύλλης και συμμετέχει στο σύνολο των φυσιολογικών λειτουργιών των φυτών.
Η θετική επίδραση του φωσφόρου εντοπίζεται κυρίως στην αύξηση του ριζικού συστήματος των φυτών, ενώ αυξάνει την παραγωγή και την ποιότητα των καρπών.
Το κάλιο συμβάλλει καθοριστικά στη βελτίωση της ποιότητας των καρπών και στην αύξηση της παραγωγής. Ενισχύει τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά του και συμμετέχει σε ένα σύνολο λειτουργιών, όπως στη σύνθεση του αμύλου, στην ενεργοποίηση των ενζύμων, στον μεταβολισμό και στη μεταφορά υδατανθράκων, καθώς και στην αύξηση της ανθεκτικότητας της καλλιέργειας σε αβιοτικούς παράγοντες, όπως ηλιακά εγκαύματα, ξηρασία, ψύχος κ.λπ.
Στα γιγαρτόκαρπα, ο ρόλος του ασβεστίου είναι καθοριστικός για την ποιότητα και την ικανότητα συντήρησης των καρπών.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Δηµάση-Θεριού Κ. και Ι. Θεριός. 2006. Γενική Δενδροκοµία. Εκδόσεις Γαρταγάνη, σελίδες 476, Θεσσαλονίκη, Αρχείο ΣΠΕΛ 1995-2020
