Καθώς ο κορωνοϊός συνεχίζει να αναδιατάσσει ριζικά την κοινωνία και τις οικονομίες του κόσμου, στην Ιταλία ολοένα και περισσότεροι πολίτες επιστρέφουν στις αγροτικές εργασίες των παππούδων τους.
«Σε ένα μικρό καλαμποκοχώραφο έξω από τη Ρώμη, οι αγρεργάτες ετοιμάζονται για την επόμενη συγκομιδή», γράφει ο δημοσιογράφος Jason Horowitz των New York Times. «Αυτοί από το Μαρόκο, τη Ρουμανία και τη Νιγηρία ξέρουν ακριβώς τι πρέπει να κάνουν. Είναι οι νέοι Ιταλοί προσληφθέντες, αυτοί που χρειάζονται καθοδήγηση».
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την εκτεταμένη διαδικασία βιομηχανοποίησής της, η Ιταλία δεν είχε σκοπό να κοιτάξει ποτέ ξανά πίσω. Όμως, φαίνεται ότι ο κορωνοϊός είχε άλλα σχέδια, εμποδίζοντας την έλευση περίπου 150.000 μεταναστών εποχικών αγρεργατών από τη Ρουμανία, την Πολωνία και την Ινδία, τη στιγμή που υπέγραφε την καταδίκη επιχειρήσεων λιανικής, μόδας και άλλων πάλαι ποτέ ισχυρών βιομηχανιών που απασχολούσαν μεγάλο αριθμό Ιταλών εργαζομένων.
Όντας πλέον σε αδιέξοδο, πολλοί εξ αυτών παίρνουν την απόφαση να επιστρέψουν στον τόπο εργασίας των προγόνων τους, ζητώντας μισθό ως εργάτες γης στις μεγάλες εκμεταλλεύσεις που είναι σήμερα απαραίτητες για να τροφοδοτήσουν με αγροτικά προϊόντα την καθηλωμένη σε καραντίνα χώρα.
Σε αντίθεση με άλλους κλάδους, οι Ιταλοί είναι περιζήτητοι στον πρωτογενή τομέα της χώρας. Χωρίς αυτούς, εκατοντάδες τόνοι μπρόκολα, φασόλια, φρούτα και λαχανικά κινδυνεύουν να μαραθούν ή να σαπίσουν στο έδαφος λόγω της έλλειψης εργατικών χεριών.
«Ο ιός υποχρέωσε την Ιταλία να αντιμετωπίσει το ζήτημα της έλλειψης τροφίμων σε πολλές βαθμίδες του πληθυσμού, συμπεριλαμβανομένων των άνεργων νέων επαγγελματιών», δήλωσε σε συνέντευξή της η υπουργός Γεωργίας της Ιταλίας, Τερέζα Μπελάνοβα, η οποία είναι και η ίδια πρώην αγρότισσα. «Η γεωργία έπρεπε να βρίσκεται εκεί όπου οι νέες γενιές θα μπορούσαν να βρουν ένα μέλλον».
Για να καταστεί κάτι τέτοιο εφικτό, η γεωργία θα πρέπει να εξαλείψει το στίγμα του προ-βιομηχανικού παρελθόντος της και να τονίσει τη χρήση της προηγμένης τεχνολογίας. Όπως εξήγησε η κα Μπελάνοβα, η ολοκλήρωση αυτής της μεταβατικής πορείας είναι μια επιδίωξη που ενστερνίζονται χώρες όπως η Ισπανία, η Γερμανία και η Γαλλία.
