«Η καλύτερη πρακτική άρδευσης και λίπανσης»

των Μαρίας Αμπατζή, Γιώργου Ρούστα, Νικολέτας Τζώρτζη

Στα χωράφια με στάγδην άρδευση, η υδρολίπανση είναι η βέλτιστη γεωργική πρακτική σύμφωνα με τον αγρότη-γεωπόνο και πρόεδρο της Ένωσης Επαγγελματιών Επιχειρηματιών Αγροτών Ροδόπης (ΕΝΕΕΑ), Κυριάκο Κρόκο. Ο ίδιος δεν διστάζει να αξιοποιεί τα πλεονεκτήματά της, εφαρμόζοντάς την σε βαμβάκι και καλαμπόκι.

«Με τη στάγδην άρδευση έχουμε καλύτερη άρδευση, απόδοση και εκμετάλλευση του νερού, με αποτέλεσμα να απαιτείται λιγότερο νερό και μικρότερη ιπποδύναμη στα μηχανήματα που αρδεύουμε, επομένως να καταναλώνουμε λιγότερη ενέργεια», επισημαίνει. Όπως εξηγεί, η καλύτερη διαχείριση του νερού επιτυγχάνεται διότι οι παραγωγοί ρίχνουν τις απαραίτητες ποσότητες νερού την κατάλληλη στιγμή, καθώς έχουν τη δυνατότητα να ποτίζουν πολύ συχνά με τις απαραίτητες δόσεις νερού.

Το ίδιο συμβαίνει και με τη λίπανση, καθώς οι παραγωγοί έχουν την ευχέρεια να χρησιμοποιούν τις απαραίτητες ποσότητες λιπάσματος. «Με τις άλλες μεθόδους γίνονται μία-δύο επεμβάσεις και ένα μέρος αυτής της λίπανσης συνήθως χάνεται, υπό την έννοια ότι ένα μέρος αυτής μένει στην επιφάνεια του εδάφους», προσθέτει ο κ. Κρόκος.

«Με τη χρήση στάγδην άρδευσης, οι καλλιέργειες που ποτίζονται και λιπαίνονται έχουν πολύ καλύτερες αποδόσεις με την υδρολίπανση»

Όπως ξεκαθαρίζει ο πρόεδρος της ΕΝΕΕΑ, με την υδρολίπανση οι παραγωγοί όχι μόνο ρίχνουν την κατάλληλη στιγμή την απαιτούμενη δόση λιπάσματος, αλλά χρησιμοποιούν και τον κατάλληλο τύπο, ανάλογα με το στάδιο του φυτού. Όπως τονίζει, με τη χρήση στάγδην άρδευσης, οι καλλιέργειες που ποτίζονται και λιπαίνονται έχουν πολύ καλύτερες αποδόσεις.

«Να δημιουργηθεί πρόγραμμα»

Ο κ. Κρόκος θεωρεί ότι λόγω των καιρικών συνθηκών και της μείωσης των υδάτινων πόρων, αλλά και του κόστους των λιπασμάτων, χρειάζεται να οδηγηθούν στην υδρολίπανση, η οποία, όμως, είναι κοστοβόρα. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι το υπουργείο χρειάζεται να στηρίξει οικονομικά τους αγρότες «μέσα από κάποιο εύχρηστο πρόγραμμα», ώστε να την επιλέξουν. Υπενθυμίζει, άλλωστε, ότι η Ροδόπη διεκδικεί το φράγμα Κομψάτου επί χρόνια, για να αντιμετωπιστεί το χρόνιο αρδευτικό πρόβλημα, παράλληλα με αυτό της υφαλμύρωσης και, εάν υλοποιηθεί, ο μοναδικός τρόπος ποτίσματος θα πρέπει να είναι η στάγδην άρδευση.

Για την υδρολίπανση χρησιμοποιούνται υδατοδιαλυτά λιπάσματα και διατίθεται μεγάλη γκάμα που διαρκώς αυξάνεται, όπως και η ζήτησή τους. Το μόνο, αλλά ουσιαστικό εμπόδιο είναι οικονομικής φύσης. Ωστόσο, όπως διαβεβαιώνει ο κ. Κρόκος, «τα τελευταία χρόνια, οι απαιτήσεις σε νερό αυξάνονται διαρκώς κατά τους θερινούς μήνες και από δύο μήνες ποτίζουμε τρεις, γι’ αυτό και ο μοναδικός τρόπος να δώσουμε στα φυτά το απαιτούμενο νερό είναι η υδρολίπανση».

Τέλος, ο ίδιος εξηγεί ότι η στάγδην άρδευση ξεκίνησε από το Ισραήλ, λόγω της λειψυδρίας, για να εκμεταλλευτούν οι παραγωγοί μέχρι και την τελευταία σταγόνα. Ειδικά για τα κηπευτικά, θεωρείται ως η καλύτερη μέθοδος για αποφυγή μυκητολογικών προσβολών.

«Μεγάλη αύξηση της παραγωγικότητας»

Ως «μία πολύ καλή επένδυση, που αποφέρει μεγάλη αύξηση της παραγωγικότητας και είναι ανταποδοτική», χαρακτηρίζει την υδρολίπανση ο πρόεδρος της Ομάδας Παραγωγών Βάμβακος «Cotton Farsala», Σάββας Παχατίρογλου, ο οποίος χρησιμοποιεί τόσο τους υδρολιπαντήρες, όσο και τους αναρροφητήρες τύπου venturi. Στην υδρολίπανση χρησιμοποιείται στερεό υδατοδιαλυτό λίπασμα, ενώ με το venturi υγρό λίπασμα.

«Στην επαρχία Φαρσάλων, σχεδόν όλοι οι παραγωγοί χρησιμοποιούν την υδρολίπανση, σε όλα τα προϊόντα που χρειάζονται νερό, όπως βαμβάκι, καλαμπόκι και ντομάτα. Φροντίζουμε σε μικρές δόσεις και ανά τακτά χρονικά διαστήματα να ποτίζουμε τις καλλιέργειες, προωθώντας τις απαραίτητες θρεπτικές ουσίες, σύμφωνα με τις ανάγκες της καλλιέργειας», περιγράφει.

Όπως εξηγεί ο κ. Παχατίρογλου, τα πλεονεκτήματα από την εφαρμογή της υδρολίπανσης είναι πολλά. «H καλλιέργεια δέχεται τις σωστές ποσότητες θρεπτικών ουσιών, με αποτέλεσμα να καταγράφει καλύτερη απόδοση, ενώ γλυτώνουμε και το κόστος εφαρμογής λιπασμάτων, προστατεύοντας ταυτόχρονα τα υπόγεια ύδατα. Αν κάποιος καθίσει να μελετήσει τη χρήση της υδρολίπανσης, σίγουρα θα βγει κερδισμένος και θα διαπιστώσει ότι το κόστος εφαρμογής δεν είναι τόσο υψηλό όσο νομίζει».

«Στην επαρχία Φαρσάλων, σχεδόν όλοι οι παραγωγοί χρησιμοποιούν την υδρολίπανση, σε όλα τα προϊόντα που χρειάζονται νερό, όπως βαμβάκι, καλαμπόκι και ντομάτα»

Ο ίδιος αξιοποιεί τη σύγχρονη τεχνολογία. «Προσωπικά, χρησιμοποιώ τους αναρροφητήρες τύπου venturi, μία πολύ απλή και χαμηλού κόστους συσκευή, η οποία αυξάνει τη ροή του νερού. Το λίπασμα (νιτρική αμμωνία) εισέρχεται στο σύστημα και στη συνέχεια καταλήγει στο φυτό. Μέσω του ηλεκτρονικού υπολογιστή, έχω τη δυνατότητα να προγραμματίσω τόσο την παροχή νερού όσο και του λιπάσματος στην καλλιέργεια, επισκεπτόμενος ουσιαστικά μία-δύο φορές την ημέρα το χωράφι. Κάποιος μπορεί να κάνει απόσβεση της επένδυσης μαζί με την αγορά νέων λάστιχων σε 4-6 χρόνια».

«Μειωμένο κατά 40% το κόστος σε σχέση με τη βασική λίπανση»

Ο Τάσος Μπισκίνης, αμπελουργός και παραγωγός ροδιού από τα Λουσικά της Δυτικής Αχαΐας, εφαρμόζει εδώ και μία δεκαετία στις καλλιέργειές του τη μέθοδο της υδρολίπανσης, δηλώνοντας καθόλα ικανοποιημένος. «Η εφαρμογή θρεπτικών συστατικών με νερό παρέχει σημαντικά οφέλη στην ανάπτυξη και την απόδοση των φυτών, τόσο σε δενδροκομικές καλλιέργειες όσο και στα αμπέλια, σε σύγκριση με τις παραδοσιακές μεθόδους εφαρμογής λιπασμάτων στο έδαφος», δηλώνει στην «ΥΧ».

Ο ίδιος συνεργάζεται εδώ και χρόνια με εξειδικευμένο γεωπονικό κατάστημα που βρίσκεται στην Αχαΐα, έχοντας προβεί σε πολλές δοκιμές και πειραματισμούς. «Έχω καταλήξει, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι τα καλύτερα αποτελέσματα τα έχω από την υδρολίπανση. Μάλιστα, έχει μειωθεί σημαντικά, κατά 40%, το κόστος σε σχέση με τη βασική λίπανση», καταλήγει.

«Η εφαρμογή θρεπτικών συστατικών με νερό παρέχει σημαντικά οφέλη στην ανάπτυξη και την απόδοση των φυτών, τόσο σε δενδροκομικές καλλιέργειες όσο και στα αμπέλια»

«Μονόδρομος η πρακτική στις θερμοκηπιακές καλλιέργειες»

«Η χρήση της υδρολίπανσης αποτελεί μονόδρομο για όλους εμάς που έχουμε θερομοκηπιακές καλλιέργειες», υπογραμμίζει ο Άρης Λαμπρόπουλος, παραγωγός φράουλας από το χωριό Λάππα της Αχαΐας.

Ο ίδιος εξηγεί ότι «με την υδρολίπανση, έχουμε τη δυνατότητα να ρυθμίζουμε την εφαρμογή του λιπάσματος, την ποσότητα και τη μορφή των θρεπτικών ουσιών, ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε σταδίου ανάπτυξης των φυτών, γεγονός που μας έχει “λύσει” τα χέρια. Μπορούμε να δούμε επίσης, ανά πάσα στιγμή την ποσότητα του κάθε θρεπτικού στοιχείου που υπάρχει στο φυτό, αλλά και αν απορροφάται σωστά, γίνεται δηλαδή μια πιο στοχευμένη λίπανση, καθώς οι ανάγκες τους μεταβάλλονται συνεχώς».

Τέλος, ο κ. Λαμπρόπουλος στέκεται στο γεγονός ότι με την υδρολίπανση «περιορίζεται το κόστος σε εργατικά χέρια, καθώς χρειάζεται μόνο ένα άτομο για να κάνει αυτήν τη δουλειά, και έτσι εξοικονομούμε και χρόνο και χρήμα».

«Με την υδρολίπανση περιορίζεται το κόστος σε εργατικά χέρια, καθώς χρειάζεται μόνο ένα άτομο για να κάνει αυτήν τη δουλειά, και έτσι εξοικονομούμε και χρόνο και χρήμα»