Κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες συνεχίζεται η σπορά τον καπνοσπορίων και των σπορόφυτων. Το υψηλό κόστος παραγωγής και η δυσκολία ανεύρεσης εργατικών χεριών για την περίοδο της συλλογής δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο τον προγραμματισμό των παραγωγών.
Η εμπορία του προϊόντος δείχνει βέβαια κάποια σημάδια στήριξης, αλλά το τελικό αποτέλεσμα σε σύγκριση με την περσινή περίοδο παραμένει σχεδόν καταστροφικό. Ο πρόεδρος της ΚΑΠΝΙΚΗΣ, Εσάτ Χουσεΐν, κάνει λόγο για ένα αρνητικό ρεκόρ. «Πάνω από 500 οικογένειες δεν θα καλλιεργήσουν ξανά καπνό. Υπολογίζουμε περίπου 5.000 στρέμματα να βγουν εκτός παραγωγής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην κοινωνία και στην οικονομία».
Αναφερόμενος στο θέμα των τιμών, είπε ότι παρουσιάζουν μία μικρή άνοδο και ειδικά για τον Μπασμά που θα κυμανθεί περίπου στα 4,80 ευρώ το κιλό σε σχέση με την περσινή περίοδο, που ήταν στα 4,50 ευρώ. «Το κόστος παραγωγής έχει ανέβει υπέρμετρα και αν η άνοδος της τιμής του προϊόντος δεν καλύψει τουλάχιστον τα περσινά επίπεδα, θα δημιουργήσουν ακόμη περισσότερα προβλήματα στον κλάδο», τόνισε χαρακτηριστικά ο ίδιος.
Το δίμηνο του Ιανουαρίου έγινε… Πάσχα
Όπως το σύνολο των καπνοπαραγωγών, έτσι και ο κ. Χουσείν, αναμένει την κρατική ενίσχυση οικονομικής χρήσης 2020, λόγω της πανδημίας, την οποία ακόμη δεν έχουν λάβει. «Το ΥΠΑΑΤ τον Ιανουάριο μας είπε ότι μέσα σε δύο μήνες θα έχουμε πάρει τα λεφτά μας, περίπου 90 ευρώ το στρέμμα. Την απάντηση αυτή την πήραμε στις 17 Ιανουαρίου, αλλά μέχρι και σήμερα δεν είχαμε κάποιο αποτέλεσμα. Τελευταίες δεσμεύσεις που ακούμε κάνουν λόγο για πληρωμή λίγο πριν από το Πάσχα».
Για αυξημένο κόστος καλλιέργειας και ειδικά στα Βιρτζίνια κάνει λόγο ο παραγωγός Λουκάς Κούσουλας. Ο ίδιος εστιάζει τη συζήτηση σε δύο βασικά θέματα στην παραγωγή του καπνού. Το πρώτο αφορά το κόστος ενέργειας, όπου εκτινάχθηκε στα ύψη.
«Αγοράζαμε το πέλλετ 200 ευρώ περίπου τον τόνο και σήμερα έχει ξεπεράσει τα 400. Σίγουρα μία τέτοια εξέλιξη δεν ανοίγει τον δρόμο στην καλλιέργεια του καπνού, αλλά μας κάνει να αναζητούμε εναλλακτικές λύσεις, εφόσον φυσικά μας το επιτρέπουν και οι εδαφολογικές συνθήκες της περιοχής μας. Τα χωράφια μας δεν κάνουν για βαμβάκι, καλαμπόκι ή μηδική και αναγκαστικά μπαίνουμε στην καλλιέργεια του καπνού», τονίζει ο ίδιος.
Το δεύτερο εστιάζεται στο πρόβλημα της εξεύρεσης εργατικών χεριών, καθώς χωρίς αυτά η καλλιέργεια παραμένει στάσιμη. «Αν δεν έχουμε ολοκληρωμένες απαντήσεις το επόμενο διάστημα συνολικά για την καλλιέργεια, οι εκτάσεις θα είναι σημαντικά μειωμένες», καταλήγει ο κ. Κούσουλας.
Σταθερή η ποικιλία Κατερίνης
Χωρίς σημαντικές μεταβολές από την περσινή περίοδο δείχνει να κινείται ο προγραμματισμός της επαρχίας Ελασσόνας, όπου καλλιεργείται ένας μεγάλος αριθμός στρεμμάτων με ποικιλία Κατερίνης. Ο Νίκος Μαυρίδης, καπνοπαραγωγός από την Ολυμπιάδα Ελασσόνας, υποστηρίζει ότι έχουν γίνει οι ανανεώσεις των συμβολαίων μεταξύ καπνοπαραγωγών και εμπόρων, με μία μικρή άνοδο στην τιμή σε σύγκριση με πέρυσι. «Συζητάμε για πάνω από 10 λεπτά σε σύγκριση με τις περσινές τιμές, οι οποίες κυμάνθηκαν περίπου στα 4,40 ευρώ το κιλό. Για την περιοχή μας, θα καλλιεργηθούν πάνω από 1.500 στρέμματα, έτσι όπως έχουμε προγραμματίσει», επισημαίνει ο κ. Μαυρίδης.
Ζήτημα… οικογενειακό
Μπορεί η έλλειψη εργατών να αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα για πολλούς καπνοπαραγωγούς με μεγάλες καλλιεργούμενες εκτάσεις, οι οικογενειακές όμως εκμεταλλεύσεις, με τη συμμετοχή ακόμη και των ίδιων των μελών στην παραγωγή, δεν το αντιμετωπίζουν.
Ο Δημήτρης Παπαευθυμίου, καπνοπαραγωγός από το Δασοχώρι Δεσκάτης, μαζί με την οικογένειά του, καλλιεργεί κάθε χρόνο περίπου 15 στρέμματα καπνό ποικιλίας Κατερίνης. «Οι αποδόσεις κυμαίνονται περίπου στα 250 με 280 κιλά το στρέμμα, με μία τιμή μεσοσταθμικά περίπου στα 4,2 ευρώ. Μία μέση απόδοση για κάθε εργαζόμενο είναι περίπου 30 κιλά το στρέμμα ανά ημέρα σε ξηρή μορφή», υποστηρίζει ο κ. Παπαευθυμίου.
«Προσπαθούμε έτσι να κερδίσουμε με τη δική μας εργασία, η οποία αποτελεί και το βασικότερο κόστος στην καλλιέργεια του καπνού. Το πρόβλημά μας είναι ότι δεν μπορούμε να καλλιεργήσουμε μεγάλες εκτάσεις και αξιοποιούμε τον μικρό γεωργικό κλήρο που έχουμε».
Τέλος, ο ίδιος μας εξηγεί ότι τα υπόλοιπα χωράφια τα καλλιεργεί με σιτηρά και ψυχανθή. Με αυτόν τον τρόπο, εναλλάσσει τις καλλιέργειές του, επιμερίζοντας παράλληλα και το ρίσκο από τις καιρικές και τις οικονομικές συνθήκες που επικρατούν, καθ’ όλη τη διάρκεια της παραγωγής.
