Οι παράγοντες οι οποίοι οδηγούν στην απώλεια φρούτων και κηπευτικών στο χωράφι και σε όλους τους επόμενους κρίκους της εφοδιαστικής αλυσίδας μέχρι να φτάσουν στο λιανεμπόριο, εξετάζονται σε σχετική μελέτη του αμερικανικού υπουργείου Γεωργίας (USDA).
Επίσης, όπως επισημαίνεται, δεν είναι τυχαία η επιλογή φρούτων και κηπευτικών, καθώς, πρώτον, δεδομένης της αφθονίας τους και της ευρείας κατανάλωσής τους αποτελούν καθοριστικό παράγοντα στο σύνολο της απώλειας τροφίμων παγκοσμίως και δεύτερον, γιατί, σύμφωνα με προηγούμενες μελέτες, στα παραπάνω στάδια της εφοδιαστικής αλυσίδας χάνονται περίπου τα μισά οπωροκηπευτικά, ακόμα και στις ανεπτυγμένες βιομηχανικά χώρες.
Η απώλεια αγροτικών προϊόντων που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση, δηλαδή που δεν καταναλώθηκαν, υπολογίζεται στις ΗΠΑ σε 161,6 δισ. δολάρια ετησίως, ποσό που αντιστοιχεί στο 31% των τροφίμων που παράγονται στις ΗΠΑ σε απόλυτα νούμερα. Την ίδια στιγμή, ο FAO εκτιμά ότι παγκοσμίως 1,3 δισ. τόνοι τροφίμων παράγονται και δεν καταναλώνονται, που σημαίνει το ένα τρίτο της παγκόσμιας παραγωγής.
Οι διακυμάνσεις στα κόστη, στα αναμενόμενα έσοδα και στα ρίσκα που ενέχει η πώληση των προϊόντων από τους παραγωγούς και τους διανομείς, διαδραματίζουν πρωταρχικό ρόλο σε αυτό που συχνά περιγράφεται ως «απώλεια» στα στάδια πριν από το λιανεμπόριο στην εφοδιαστική αλυσίδα.
Ακόμη, τα πρότυπα των καταναλωτών και οι προσδοκίες τους για κάθε προϊόν παίζουν σημαντικό ρόλο. Προϊόντα τα οποία δεν ανταποκρίνονται σε συγκεκριμένες προδιαγραφές σε οποιοδήποτε στάδιο της αλυσίδας, είναι πιθανόν να απορριφθούν είτε από τους ενδιάμεσους αγοραστές, είτε από τους καταναλωτές.
Επιπλέον, αναφέρεται ότι οι ασκούμενες πολιτικές μπορούν να παίξουν ενεργό ρόλο στη μείωση της απώλειας φρούτων και λαχανικών και στην ανακύκλωση. Για παράδειγμα, μπορούν να δοθούν φορολογικά κίνητρα, ωστόσο κάποιες από τις πολιτικές που εφαρμόζονται μπορεί, ακούσια, να θέτουν εμπόδια ή να αποτυγχάνουν να αντιμετωπίσουν τις αιτίες που βρίσκονται πίσω από την απώλεια τροφίμων.
