Οι κερδισμένοι και οι χαμένοι των αποζημιώσεων στους πλημμυρόπληκτους των παρακάρλιων

Ποικίλες είναι οι αντιδράσεις που προκάλεσαν στους πλημμυροπαθείς παραγωγούς των παρακάρλιων περιοχών και όχι μόνο, τα πoσά αποζημιώσεων που ανακοίνωσε το ΥΠΑΑΤ, στο πλαίσιο κάλυψης του χαμένου εισοδήματος για τα επόμενα δύο χρόνια, με συνολικό προϋπολογισμό 43 εκατ. ευρώ. Μερική ικανοποίηση κυριαρχεί στις τάξεις των παραγωγών αροτραίων καλλιεργειών, αγανάκτηση και οργή στους κύκλους των κτηνοτρόφων, οι οποίοι απουσιάζουν από το πακέτο της αποζημίωσης, αλλά και αγροτικών φορέων, όπως η Προοδευτική Αγροτική Κίνηση (ΠΑΚ), η οποία μιλάει για «πολλές αδικίες μεταξύ των παραγωγών φυτικής παραγωγής».

Υπενθυμίζεται ότι το απόγευμα της Δευτέρας 3/6, 2.288 δικαιούχοι είδαν στους λογαριασμούς τους τα ποσά που ανακοινώθηκαν την περασμένη εβδομάδα. Για τα ποσά αυτά, όλα δείχνουν ότι περισσότερο επιλέχθηκε ο πίνακας αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ και λιγότερο η πρόταση του μελετητή που ανέλαβε να συντάξει μελέτη τιμολόγησης της αποζημίωσης, με βάση τις τρέχουσες τιμές της αγοράς και το κόστος παραγωγής.

Τι λένε οι αγρότες

Μιλώντας στην «ΥΧ» πλημμυρόπληκτοι αγρότες δηλώνουν ότι θα ήταν πιο δίκαιο ένα σύστημα διαχωρισμού των αποζημιώσεων σε ποτιστικά και ξηρικά και, μάλιστα, σε βάθος τριετίας. Με αυτόν τον τρόπο, λένε, δεν θα υπήρχαν αδικίες μεταξύ των παραγωγών. Ουσιαστικά, οι χαμένοι της υπόθεσης είναι όσοι παραδοσιακά είχαν καλή στρεμματική απόδοση και προσδοκούσαν καλές τιμές.

Ο προβληματισμός των παραγωγών σχετίζεται με την υποχρέωση που προβλέπει ο Κανονισμός ότι όσοι αποζημιωθούν δεν θα μπορέσουν όχι μόνο να καλλιεργήσουν, αλλά και να κάνουν χρήση των εκτάσεων αυτών για άλλα προγράμματα, όπως Οικολογικά Σχήματα, Συνδεδεμένες, Νιτρορύπανση κ.λπ.

Να σημειωθεί πως από το πακέτο στήριξης απουσιάζουν οι παραγωγοί των οποίων τα χωράφια δεν θα καλλιεργηθούν σίγουρα φέτος, λόγω φερτών υλικών και ακατάλληλου εδάφους, αλλά δεν βρίσκονται στη ζώνη των παρακάρλιων περιοχών.

Σε αυτούς υπήρχε μια προσδοκία ότι θα ενταχθούν στο συγκεκριμένο μέτρο, αλλά τελικά αυτή διαψεύστηκε. Κυβερνητικοί κύκλοι υποστηρίζουν ότι οι πλημμυρόπληκτοι, εκτός των παρακάρλιων, προβλέπεται να αποζημιωθούν από το πρόγραμμα της Νιτρορύπανσης, που ανανεώθηκε για άλλα δύο χρόνια, ειδικά για την περιοχή της Θεσσαλίας.

Ακόμη, αναφέρουν ότι η έλλειψη περιορισμών θα τους επιτρέψει να παραγάγουν και να προωθήσουν στην αγορά έστω και λιγότερα κιλά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και να απολαύσουν καλύτερες τιμές, λόγω προσφοράς και ζήτησης. Επιπλέον, η χρήση προγραμμάτων, όπως τα Οικολογικά Σχήματα, οι Συνδεδεμένες κ.ά., συνιστούν επιπλέον εισόδημα που θα λάβουν οι συνάδελφοί τους των παρακάρλιων.

Τα θετικά

Στα θετικά της παραπάνω εξέλιξης είναι ότι η Θεσσαλία απέσπασε τη μερίδα του λέοντος από το συνολικό πακέτο ενίσχυσης, καθώς από τα 119.159 στρέμματα που εντάχθηκαν στο μέτρο, μόνο τα 1.500 στρ. βρίσκονται εκτός των παρακάρλιων περιοχών. Ακόμη, η χώρα μας, έστω και στο παρά πέντε (μία μέρα πριν από τη λήξη της σχετικής προθεσμίας υπογράφηκε το ΦΕΚ), θα απορροφήσει όλο το διαθέσιμο ποσό. Αν σκεφτεί κανείς ότι δύο φορές υπεβλήθη από τη χώρα μας αίτημα για αποζημίωση των πλημμυροπαθών και απερρίφθη από την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι ευτύχημα ότι βρέθηκε λύση μέσω του Κανονισμού 2820/2023 για αποζημιώσεις για φυσικές καταστροφές σε Ελλάδα και Σλοβενία.

Επίσης, στα θετικά συμπεριλαμβάνεται το γεγονός ότι όλα τα διαθέσιμα κονδύλια θα κατευθυνθούν για την ενίσχυση των Θεσσαλών και όχι για αποζημίωση περιπτώσεων ζημιών από ακαρπία, ιώσεις και ασθένειες.

Οι αντιδράσεις

Αγανάκτηση, ωστόσο, επικρατεί στις τάξεις των κτηνοτρόφων. Όπως επισημαίνει ο κτηνοτρόφος Μιχάλης Τζιότζιος από το Καλαμάκι: «Ακόμη να μας απαντήσει κάποιος υπεύθυνα γιατί δεν συμπεριληφθήκαμε στις αποζημιώσεις. Αναμέναμε κάποια οικονομική ενίσχυση, αλλά μάταια. Μπορεί να μην πνίγηκαν αρκετά ζώα στα παρακάρλια, όπως συνέβη σε άλλες περιοχές, π.χ. Παλαμάς Καρδίτσας, Αμπελώνας, Τύρναβος κ.ά., ωστόσο το οικονομικό πλήγμα που έχουμε υποστεί είναι μεγάλο».

Και προσθέτει: «Χάθηκαν ζωοτροφές, κάποιοι, μάλιστα, δεν πήραν καθόλου από αυτές που μοιράστηκαν. Πρέπει να υπολογίσουν και την απώλεια εισοδήματος που θα έχουμε από το παραγόμενο γάλα. Τα προηγούμενα χρόνια, λόγω διαθέσιμης χορτολιβαδικής έκτασης, προσωπικά παρήγαγα 60 τόνους γάλα. Φέτος, που δεν υπάρχουν αυτές οι εκτάσεις, μετά βίας, και αφού βάλω βαθιά το χέρι στην τσέπη για τις ζωοτροφές, θα παραγάγω 20-25 τόνους. Αυτή την απώλεια ποιος θα την αποζημιώσει;».