Eνδιαφέροντα ήταν τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν σε εργαστήριο διαβούλευσης της ΚΑΠ, με θέμα το κανονιστικό πλαίσιο της αγοράς αγροτικής γης. Σε ό,τι αφορά το πρόβλημα της συγκέντρωσης μεγάλων εκτάσεων καλλιεργούμενης γης σε λίγους ιδιοκτήτες, παρατέθηκε το στοιχείο ότι το 2013 το 3% των εκμεταλλεύσεων διαχειριζόταν περισσότερο από το 50% της αγροτικής γης.
Το γεγονός αυτό αποτελεί αφορμή για σοβαρή ανησυχία, καθώς όπως τονίστηκε οδηγεί στην πρακτική της μονοκαλλιέργειας που είναι επιβαρυντική για το περιβάλλον, την ποιότητα του εδάφους, την απασχόληση και την ανάπτυξη της υπαίθρου. Όπως αναφέρθηκε κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου, η αστικοποίηση και η επέκταση των συγκοινωνιών συνέβαλαν στη μείωση της διαθέσιμης καλλιεργούμενης γης. Στη συζήτηση έγινε αναφορά και σε ψήφισμα (27/4/17) του Ευρωκοινοβουλίου σχετικά με τα φαινόμενα συγκέντρωσης της αγροτικής γης και την ανάγκη ευκολότερης πρόσβασης των παραγωγών σε αγροτική γη.
Όπως επισημάνθηκε στη συζήτηση, ένα νέο κύμα νομοθετικών ρυθμίσεων και ρύθμισης της αγοράς γης κατέστησε δυσκολότερη την πρόσβαση σε αγορά γης, ιδιαίτερα σε χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Αναφορικά με τις πρόσφατες νομοθετικές ρυθμίσεις σε επίπεδο ΕΕ, η θέση της Κομισιόν που παρατέθηκε ήταν ότι ενώ το πρόσφατο πλαίσιο περιλαμβάνει στέρεους στόχους, εντούτοις είναι περιοριστικό για θεμελιώδεις ελευθερίες της ΕΕ, ενώ θεωρείται ότι ορισμένοι κανόνες προάγουν τις διακρίσεις.
Το τελικό συμπέρασμα παραμένει ότι η αγροτική γη είναι ένας σπάνιος και πολύτιμος πόρος, ενώ υπάρχει επιτακτική ανάγκη για νέες νομοθετικές ρυθμίσεις της αγοράς γης.
