Η τάση του δυτικού ημισφαιρίου για τροφές όπως το αβοκάντο, ο καφές και τα εσπεριδοειδή απειλούν την παγκόσμια ασφάλεια τροφίμων, σύμφωνα με μελέτη, στο πλαίσιο της οποίας εξετάστηκαν δεδομένα του FAO για την εξέλιξη καλλιεργειών στη διάρκεια 40 ετών, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Independent.
Η παγκόσμια βιοποικιλότητα απειλείται, καθώς οι μονοκαλλιέργειες όπως σόγια, κανόλα και φοινικοειδή καταλαμβάνουν περισσότερη έκταση από ποτέ. Αυτές οι καλλιέργειες παρέχουν τροφή για επικονιαστές για πολύ μικρή περίοδο, αυτή της ανθοφορίας τους. Αυτό τις καθιστά ασταθή πηγή τροφής για έντομα των οποίων οι παγκόσμιοι πληθυσμοί μειώνονται ήδη ταχέως. Η συστηματική και συχνή χρήση λιπασμάτων επιτείνει αυτή την τάση. Από τη μελέτη προκύπτει ότι αυτές οι τάσεις δεν είναι ευεργετικές για τους επικονιαστές και οι χώρες οι οποίες διαφοροποιούν της αγροτικές τους καλλιέργειες θα ωφεληθούν περισσότερο σε σύγκριση με εκείνες που επεκτείνουν ένα περιορισμένο υποσύνολο καλλιεργειών.
Η γεωργία είναι περισσότερο αβέβαιη στη Βραζιλία, στην Αργεντινή, στην Παραγουάη και στη Βολιβία όπου η επέκταση της καλλιέργειας σόγιας οδηγεί σε αποψίλωση των δασών. Η σόγια συχνά εξάγεται στην Ευρώπη ως ζωοτροφή. Σύμφωνα με τον επικεφαλής της μελέτης, από το Εθνικό Συμβούλιο Επιστημονικής και Τεχνολογικής Έρευνας, η παραγωγή σόγιας έχει αυξηθεί κατά 30% στη δεκαετία. Αυτό, εξηγεί, είναι προβληματική εξέλιξη γιατί πάρα πολλοί φυσικοί και ημιφυσικοί βιότοποι, συμπεριλαμβανομένων τροπικών και υποτροπικών δασών και λειμών έχουν καταστραφεί από καλλιέργειες σόγιας. Την ίδια επίπτωση έχει η καλλιέργεια φοινικοειδών στη Μαλαισία.
Την ίδια στιγμή που οι χώρες οι οποίες αντικαθιστούν δάση με μονοκαλλιέργειες είναι περισσότερο ευάλωτες, κάποιες άλλες εξαρτώνται υπερβολικά από τους επικονιαστές. Για παράδειγμα, στην Ευρώπη, η γεωργία περιορίζεται όσο αυξάνεται η αστική ανάπτυξη. Οι καλλιέργειες που εξαρτώνται από επικονιαστές αντικαθιστούν μη εξαρτώμενες καλλιέργειες, όπως το ρύζι και το σιτάρι, προκαλώντας προβλήματα σε χώρες όπως η Μ. Βρετανία, η Γερμανία, η Γαλλία, η Αυστρία, η Δανία και η Φινλανδία. Παρόλο που κατά κύριο λόγο οι φτωχότερες περιοχές βρίσκονται σε κίνδυνο από τις συνέπειες της εγκατάλειψης καλλιεργειών, μπορούν να γίνουν αισθητές σε παγκόσμια κλίμακα.
Ο επικεφαλής της μελέτης υπογράμμισε: «Τα συμπεράσματα αυτά πρέπει να ευαισθητοποιήσουν τις αρμόδιες αρχές, να σκεφτούν πώς θα προστατεύσουν του πληθυσμούς των επικονιαστών που μπορούν να υποστηρίξουν την αυξανόμενη ανάγκη για την υπηρεσία που παρέχουν σε καλλιέργειες οι οποίες απαιτούν επικονίαση. Το συμπέρασμα είναι ότι εάν αυξάνει κανείς τις καλλιέργειες επικονιαστών, χρειάζεται παράλληλα να διαφοροποιεί τις καλλιέργειες και να ασκεί φιλική για τους επικονιαστές διαχείριση».
Περιηγηθείτε στη νέα σελίδα του ypaithros.gr που αφορά την παραγωγική αλυσίδα και ενημερωθείτε άμεσα για o,τι νέο προκύπτει.
