Μελέτη: Το κλιματικό κόστος των διατροφικών μας επιλογών είναι μεγαλύτερο από ό,τι υπολογίζαμε

ΗΠΑ, Ευρώπη και Κίνα αναθέτουν στις αναπτυσσόμενες χώρες τη «βρώμικη δουλειά» των εκπομπών που απορρέουν από την αγροτική χρήση της γης

Οι διατροφικές μας επιλογές έχουν πολύ μεγαλύτερο αντίκτυπο στο κλίμα από ό,τι ίσως φανταζόμαστε. Στο συγκεκριμένο πόρισμα καταλήγει επιστημονική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science, όπου ποσοτικοποιούνται για πρώτη φορά οι αυξανόμενες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που ενσωματώνονται στο διεθνές εμπόριο συγκεκριμένων αγροδιατροφικών προϊόντων, όπως το βόειο κρέας και το φοινικέλαιο.

Οι εκπομπές που απορρέουν από την αγροτική χρήση της γης μπορούν να σχετίζονται με το μεθάνιο που απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα από τα ζώα βοσκής, καθώς και με τα αέρια του θερμοκηπίου που εκπέμπονται από την αποψίλωση των δασών για αγροτικούς σκοπούς, όπως η δημιουργία βοσκότοπων.

Όπως διαπιστώνουν οι ερευνητές, τέτοιου είδους εκπομπές αντιπροσωπεύουν περίπου το 25% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και λαμβάνουν χώρα κυρίως σε φτωχότερα κράτη που εξάγουν τρόφιμα στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη, την Κίνα και άλλες βιομηχανοποιημένες περιοχές.

«Αυτές οι εκπομπές από την αγροτική χρήση της γης είναι αρκετά σημαντικές για να απειλήσουν τους διεθνείς κλιματικούς στόχους, ακόμη και αν οι εκπομπές ορυκτών καυσίμων μειωθούν δραστικά», αναφέρει η μελέτη.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα 3/4 των εκπομπών για τις οποίες ευθύνεται το διεθνές αγροτικό εμπόριο προέρχονται από αλλαγές στη χρήση γης. Μεταξύ 2004 και 2017, οι εκπομπές αυτές αυξήθηκαν κατά 14%. Οι πλούσιες χώρες αναθέτουν τη βρώμικη δουλειά σε εξωτερικούς προμηθευτές, όπως η Βραζιλία και η Ινδονησία, οι οποίοι αυξάνουν κατακόρυφα στα εδάφη τους τις εκπομπές στον τομέα χρήσης γης-αλλαγής χρήσης γης.

«Κάποιοι πιστεύουν ότι η αποψίλωση των δασών είναι απλώς ένα είδος αυθαίρετης δραστηριότητας από μεριάς των αναπτυσσόμενων χωρών», δηλώνει στο Bloomberg ο Timothy Searchinger, τεχνικός διευθυντής του προγράμματος τροφίμων του Παγκόσμιου Ινστιτούτου Πόρων (WRI), ο οποίος δεν συμμετείχε στην ανωτέρω μελέτη. «Όμως, εκείνο που οδηγεί σε αυτήν [τη δραστηριότητα] είναι η ζήτηση για προϊόντα στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη και στην Κίνα».

Ο συν-συγγραφέας της εργασίας Steven Davis και οι συνεργάτες του προσδιόρισαν ότι τα δημητριακά και οι ελαιούχες καλλιέργειες, όπως η σόγια και το φοινικέλαιο, αντιπροσώπευαν το 45% έως το 55% των εκπομπών της χρήσης γης στο διεθνές αγροτικό εμπόριο μεταξύ 2004 και 2017. Βοοειδή, χοίροι και άλλα ζώα αντιπροσώπευαν το 14% έως 19% των εκπομπών, ενώ τα φρούτα και τα λαχανικά ήταν υπεύθυνα για λιγότερο από το 8%.

Ο Searchinger επισημαίνει ότι οι κυβερνήσεις μπορούν να μειώσουν τις εκπομπές χρήσης γης, υιοθετώντας πολιτικές για τη μείωση της εξάρτησης από τα βιοκαύσιμα και τη μείωση της ζήτησης του κρέατος. Η επιβολή δασμών σε προϊόντα με υψηλές εκπομπές χρήσης γης είναι μια άλλη επιλογή, συμπληρώνει ο Davis.