Νέα διεθνής μελέτη δίνει μια πρώτη παγκόσμια εικόνα για το πώς η διάβρωση μπορεί να επηρεάσει τη μακροζωία των εδαφών του πλανήτη μας. Η μελέτη, με επικεφαλής το αγγλικό πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ, σε συνεργασία με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Chang’an στην Κίνα και το πανεπιστήμιο του Λέβεν στο Βέλγιο, συγκέντρωσε δεδομένα διάβρωσης του εδάφους από 255 τοποθεσίες σε 38 χώρες από όλο τον κόσμο.
Η μελέτη συμπεριέλαβε εδάφη που καλλιεργούνται συμβατικά, καθώς και άλλα, στα οποία χρησιμοποιούνται πρακτικές διατήρησης. Με αυτόν τον τρόπο, οι ερευνητές θέλησαν να μάθουν πώς οι αλλαγές στη χρήση γης και στις πρακτικές διαχείρισης μπορούν να επεκτείνουν τη διάρκεια ζωής του εδάφους. Όπως διαπίστωσαν, περισσότερο από το 90% των συμβατικά καλλιεργούμενων εδαφών στην παγκόσμια μελέτη έχουν επηρεαστεί και το 16% έχει διάρκεια ζωής λιγότερη από έναν αιώνα.
Αυτά τα ταχέως διαβρούμενα εδάφη εντοπίστηκαν σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων χωρών όπως η Αυστραλία, η Κίνα, η Μεγάλη Βρετανία και οι ΗΠΑ. «Τα εδάφη είναι κρίσιμης σημασίας και τα χρειαζόμαστε για να καλλιεργήσουμε τα τρόφιμά μας. Όπως δείχνει η μελέτη, η διάβρωση είναι μια κρίσιμη απειλή για την παγκόσμια βιωσιμότητα του εδάφους και χρειαζόμαστε επείγουσα δράση για να αποτρέψουμε την περαιτέρω ταχεία απώλεια εδαφών και την παροχή ζωτικών υπηρεσιών οικοσυστήματος», λέει ο επικεφαλής συγγραφέας Δρ Dan Evans του πανεπιστημίου του Λάνκαστερ.
Ωστόσο, υπάρχουν περιθώρια για αναστροφή της κατάστασης. Σύμφωνα με τα δεδομένα της μελέτης, τα εδάφη που υπόκεινται σε διαχείριση με στρατηγικές διατήρησης τείνουν να έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και σε ορισμένες περιπτώσεις αυτές οι πρακτικές προωθούν την πυκνότητα του εδάφους.
Μόνο το 7% του εδάφους υπό πρακτικές διατήρησης είχε διάρκεια ζωής μικρότερη από έναν αιώνα και σχεδόν το ήμισυ ξεπερνούσε τα 5.000 χρόνια.
