Μελισσοκομία: Άνοιξη με προκλήσεις και απώλειες από τον καιρό

Ξεπερνώντας τα προβλήματα του χειμώνα, τα μελισσοσμήνη προσπαθούν να επιβιώσουν στις εναλλαγές των καιρικών συνθηκών όσο το δυνατόν καλύτερα αυτή την εποχή. Η αναζήτηση τροφής για τη νέα περίοδο περνά από δύσκολα εμπόδια, με αποτέλεσμα οι κυψέλες να καταγράφουν χαμηλά ρεκόρ αποδόσεων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους μελισσοκόμους.
Οι δυνατοί βοριάδες, σε συνδυασμό με τις χαμηλές θερμοκρασίες που επικράτησαν την προηγούμενη περίοδο, αλλά και οι σποραδικές βροχοπτώσεις, δεν επιτρέπουν στις μέλισσες να αξιοποιήσουν την ανθισμένη βιοποικιλότητα, ώστε να συλλέξουν γύρη.
Οι ανθοφορίες δεν έχουν τη δυνατότητα να διαρκέσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα οι μέλισσες να μην προλαβαίνουν να τις αξιοποιήσουν στο μέγιστο και για τον λόγο αυτόν χάνονται πολύτιμες νομές. Ανοιχτή πληγή παραμένει, δε, το θέμα των ψεκασμών με αγροχημικά, με αποτέλεσμα οι μελισσοκόμοι να είναι διστακτικοί στην τοποθέτηση κυψελών σε δενδροκομικές περιοχές.
Δύσκολο το ξεκίνημα στην Ευρυτανία
Παρακολουθώντας την εξέλιξη της μελισσοκομίας για την τρέχουσα περίοδο, η Κατερίνα Γερονίκου, μελισσοκόμος από τα Άγραφα, κάνει λόγο για ένα δύσκολο ξεκίνημα. «Στην περιοχή μας είχαμε ελάχιστες βροχοπτώσεις σε σύγκριση με άλλα μέρη. Οι βοριάδες των τελευταίων ημερών δημιούργησαν σημαντικά προβλήματα στα μελισσοσμήνη, με το πιο σημαντικό από όλα να είναι η λασποβροχή, η οποία επηρέασε τις ανθοφορίες, με αποτέλεσμα οι μέλισσες να μην μπορούν να επισκεφθούν τα φυτά. Τα ρείκια και οι κουμαριές ήταν φυτά που μπορούσαν κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας να συνεισφέρουν σημαντικά στη μελισσοκομία, αλλά δυστυχώς δεν καταφέραμε να τα αξιοποιήσουμε λόγω των καιρικών συνθηκών που επικράτησαν», περιγράφει.
Η ίδια αναφέρει, επίσης, ότι δεν τοποθέτησε κυψέλες κοντά σε καλλιέργειες εσπεριδοειδών λόγω των ψεκασμών. «Επιτέλους, θα πρέπει και οι γεωργοί να καταλάβουν ότι η μέλισσα δεν είναι έντομο που παράγει μόνο μέλι. Το γεγονός ότι συμβάλλει σημαντικά στη γονιμοποίηση των καρπών στα δέντρα θα έπρεπε να τους προβληματίσει περισσότερο και να μας παρακαλούν να τοποθετούμε τις κυψέλες μας στα κτήματά τους», τονίζει.
Προσπαθώντας να κάνει έναν προγραμματισμό, η κα Γερονίκου σχεδιάζει την εγκατάσταση των κυψελών της σε ελατοδάση το επόμενο διάστημα και, στις αρχές Ιουνίου, σε περιοχές με θυμάρι.
Οι όψιμοι παγετοί αποδεκάτισαν τα μελισσοσμήνη στην Πιερία
Προβληματισμένη για το ανοιξιάτικο ξεκίνημα των μελισσών δηλώνει η Ιωάννα Ντάνα, μελισσοκόμος από τον Άγιο Δημήτριο Πιερίας. Η ίδια υποστηρίζει ότι, λόγω του παγετού που επικράτησε στις αρχές της άνοιξης, έχει χαθεί σημαντικός αριθμός μελισσών στην περιοχή. «Αρνητικές, επίσης, επιπτώσεις μέχρι τώρα είχαν και οι βροχοπτώσεις, που μείωσαν την επισκεψιμότητα των μελισσών σε ανθοφορίες, όπως της ακακίας και της κουτσουπιάς. Περιμένουμε τώρα την ανθοφορία στο παλιούρι, ώστε να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος», συμπληρώνει.
Τέλος Μαΐου ο τρύγος στην Κάρυστο, υπό τον φόβο για καύσωνα
«Είχαμε δυνατούς βοριάδες στη Νότια Εύβοια, οι οποίοι επηρέασαν τη μελισσοκομία αυτή την περίοδο», αναφέρει από τη μεριά του ο τοπικός μελισσοκόμος Κωνσταντίνος Παντελής. Δηλώνει ότι οι βροχοπτώσεις έπαιξαν μεγάλο ρόλο αυτό το διάστημα και συνέβαλαν θετικά στην ανάπτυξη των φυτών.
«Όμως, όλα θα εξαρτηθούν από τους πρώιμους καύσωνες και ιδιαίτερα στις αρχές Ιουνίου, όταν θα ανθίσουν τα θυμάρια», ξεκαθαρίζει και προσθέτει: «Σημαντικές ημερομηνίες είναι και τα μέσα Ιουλίου, πάνω στην ανθοφορία του φυτού Κισσούρι, που για εμάς είναι εμβληματικό λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του. Έχουμε ταυτίσει το τοπικό μέλι με αυτό το φυτό, το οποίο προσδίδει προστιθέμενη αξία».
Σε ανοδική τάση οι εξαγωγές πελοποννησιακού μελιού
Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται τα προγράμματα ενίσχυσης των παραγωγών-μελισσοκόμων στην Πελοπόννησο και το ενδιαφέρον, και φέτος, είναι έντονο.
Σχολιάζοντας τη χρησιμότητα των προγραμμάτων, ο παραγωγός και εξαγωγέας μελιού Βασίλης Λιναρδάκης, από τη Λακωνία, ρίχνει τους τόνους: «Επειδή ασχολήθηκα με το θέμα ως επιχειρηματική μονάδα, θα πω ότι τα προγράμματα που εφαρμόζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν εφαρμόζονται στην Ελλάδα. Τα προγράμματα που ισχύουν αυτήν τη στιγμή για τους μελισσοκόμους εδώ στοχεύουν στην παραγωγή και στην ενίσχυσή της με μικροποσά. Την ίδια στιγμή, οι μελισσοκόμοι επηρεάζονται από διάφορα προβλήματα, που σχετίζονται είτε με τους ψεκασμούς είτε με τη μεταβολή των κλιματολογικών συνθηκών».
Αν και τα προβλήματα εντός των τειχών είναι αρκετά, δεν ισχύει το ίδιο και για την πορεία του ελληνικού προϊόντος στο εξωτερικό, αφού, όπως αναφέρει ο Βασίλης Λιναρδάκης, «φέτος πήγαμε πολύ καλά στις εξαγωγές. Το 80% της περσινής παραγωγής εξήχθη. Εκεί που θα πρέπει να εστιάσει το ελληνικό κράτος είναι στο εισαγόμενο μέλι και στην “ελληνοποίησή” του».
Όσον αφορά τους εξαγωγικούς προσανατολισμούς, η Αμερική είναι ο βασικός «παίκτης», ενώ ακολουθεί η Ευρώπη, όπου η Αγγλία αποτελεί έναν πολύ καλό προορισμό, και έπεται η Γερμανία. «Εκεί εκτιμώνται τόσο η ποιότητα όσο και η τιμή διάθεσης του προϊόντος. Οι συσκευασίες που στέλνουμε είναι μικρές, ενώ οι μεγαλύτερες –του ενός κιλού– απευθύνονται κυρίως στους Έλληνες του εξωτερικού», περιγράφει ο κ. Λιναρδάκης.
Κλείνοντας, ο ίδιος επισημαίνει ότι οι εξαγωγές καταγράφουν ανοδική τάση, αλλά χρειάζονται και τη στήριξη του ελληνικού κράτους για την προβολή του προϊόντος.