Ο ρόλος των μελισσών ως επικονιαστών στα λουλούδια που προορίζονται για την παραγωγή καρπών στις συστηματικές –και όχι μόνο καλλιέργειες–, είναι καθοριστικός. Υπό αυτή την έννοια, η μείωση τόσο των εκτρεφόμενων όσο και των άγριων μελισσών, θέτει σε κίνδυνο τα εισοδήματα των παραγωγών, αλλά και την επισιτιστική ασφάλεια σε παγκόσμια κλίμακα.
Η παραγωγή μήλων, κερασιών και μύρτιλων στις ΗΠΑ εμφανίζει μείωση, λόγω έλλειψης επικονιαστών. Τα παραπάνω συμπεραίνουν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Rutgers, οι οποίοι διεξήγαγαν μια από τις πιο εμπεριστατωμένες μελέτες στο είδος της σε σχέση με τους επικονιαστές, όπως αναφέρεται στην επιστημονική σελίδα Science Daily.
Όπως επισημαίνει η επικεφαλής συντάκτρια της έρευνας, καθηγήτρια Rachael Winfree, «η διαχείριση του οικοσυστήματος για τα αυτόχθονα είδη μελισσών ή/και η συγκέντρωση περισσότερων εκτρεφόμενων μελισσών, μπορεί να δώσει ώθηση στην επικονίαση και να αυξήσει τις παραγωγές των καλλιεργειών». Η επικονίαση από άγρια ή εκτρεφόμενα έντομα είναι κρίσιμη για τις περισσότερες καλλιέργειες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δίνουν απαραίτητα μικροθρεπτικά στοιχεία, και είναι στοιχειώδης για την επισιτιστική ασφάλεια, υπογραμμίζουν οι συντάκτες της έρευνας.
Σύμφωνα με τους ίδιους, στις ΗΠΑ, η παραγωγή που εξαρτάται από επικονιαστές αποφέρει περισσότερα από 50 δισ. δολάρια τον χρόνο, και σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, η ευρωπαϊκή μέλισσα παραγωγής μελιού (Apis mellifera), καθώς και ορισμένα είδη άγριων μελισσών, τελούν υπό καθεστώς μείωσης.
Η έρευνα διενεργήθηκε σε 131 κτήματα σε όλη την έκταση των ΗΠΑ και στη Βρετανική Κολούμπια του Καναδά, με μηλιές, μύρτιλα, κερασιές, αμυγδαλιές, πεπονιές, και κολοκυθιές. Από αυτά, στις μηλιές, στα μύρτιλα και στις κερασιές καταγράφηκαν ενδείξεις περιορισμένης επικονίασης, υποδεικνύοντας ότι οι αποδόσεις είναι χαμηλότερες από δέντρα με πλήρη επικονίαση. Επίσης, σημαντικό στοιχείο είναι ότι οι άγριες μέλισσες κάνουν τον ίδιο αριθμό επικονίασης με τις εκτρεφόμενες στις περισσότερες καλλιέργειες.
Με οικονομικούς όρους, η ετήσια αξία της παραγωγής με άγριους επικονιαστές ανέρχεται σε 1,5 δισ. δολάρια για όλες τις καλλιέργειες που μελετήθηκαν στις ΗΠΑ, ενώ η αντίστοιχη με εκτρεφόμενους είναι ακόμα μεγαλύτερη.
