Σε ηλικία 25 ετών, ο Μιχάλης Αρσενίου από τα Μετέωρα Καλαμπάκας είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και σήμερα σπουδάζει στο Ινστιτούτο Επαγγελματικής Κατάρτισης (I.IEK) της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής.
Στόχος του, να συνδυάσει την ειδικότητα του μηχανικού υπολογιστών με την κατάρτιση που λαμβάνει στα πεδία της τυποποίησης, της εμπορίας και της μεταποίησης αγροτικών προϊόντων, ούτως ώστε να ηγηθεί με καινοτόμο τρόπο στην επιχείρηση του πατέρα του, που δραστηριοποιείται στον κλάδο των πρώτων υλών και των λιπασμάτων.
Μεγαλώνοντας σε ένα από τα πιο γραφικά μέρη της χώρας μας, κάτω από τα βράχια των Μετεώρων, ο Μιχάλης ανέπτυξε από μικρός επαφή με τον πρωτογενή τομέα. Όμως, αυτό δεν τον αποπροσανατόλισε από το μεγάλο όνειρό του να ασχοληθεί με τον κλάδο της μηχανολογίας ηλεκτρονικών υπολογιστών.
«Όλο το σόι του πατέρα μου είναι αγροτική οικογένεια. Έχουμε γύρω στα 400 στρέμματα στον θεσσαλικό κάμπο με καλαμπόκι, κριθάρι και μηδική. Από μικρός είχα επαφή με αυτήν τη γεωργική ενασχόληση, αλλά αυτό δεν με απέτρεψε από το να κυνηγήσω το μεγάλο μου όνειρο, το οποίο ήταν οι υπολογιστές και η μηχανολογία».
Ο 25χρονος σπουδαστής του I.IEK της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής από
την Καλαμπάκα ψηφίζει υπέρ των προηγμένων μεθόδων που «χαμηλώνουν πολύ
το κόστος παραγωγής»
Η απόφαση που άλλαξε τα πάντα
Για αυτόν τον λόγο, άλλωστε, ο Μιχάλης επέλεξε να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, όντας σήμερα διπλωματούχος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών. Όλα έδειχναν ότι ο επαγγελματικός του δρόμος δεν θα συναντιόταν ποτέ με το αγροτικό επάγγελμα, ώσπου μια απόφαση του πατέρα του έμελλε να τα αλλάξει όλα.
«Πρόσφατα, το 2018, ο πατέρας μου αποφάσισε να ανοίξει στην Καλαμπάκα ένα μαγαζί με εμπόριο ζωοτροφών, λιπασμάτων και γεωργικών ειδών. Ξεκινώντας με μηδενικά κεφάλαια, μέσα σε τέσσερα χρόνια καταφέραμε να ορθώσουμε μια δικιά μας βιοτεχνία με δικές μας ζωοτροφές και πλέον έχουμε δημιουργήσει ένα υπολογίσιμο δίκτυο πελατών. Αυτή η καθημερινή τριβή απαιτεί πολλή δουλειά, ωστόσο, όπως διαπίστωσα, με γεμίζει πολύ περισσότερο, όπως και η καθημερινή επαφή με τον πελάτη».
Αυτό ήταν και το κίνητρο που ώθησε τον 25χρονο να χτυπήσει την πόρτα του I.IEK της ΑΓΣ, όπου σήμερα παρακολουθεί την ειδικότητα «Στέλεχος Επιχειρήσεων Τυποποίησης, Μεταποίησης και Εμπορίας Αγροτικών Προϊόντων». Μέσω αυτής, όπως λέει στην «ΥΧ», παίρνει χρήσιμα εφόδια για τα σιτηρέσια, αλλά και γενικά για τον ποιοτικό έλεγχο των τροφίμων, με απώτερο σκοπό να είναι απόλυτα έτοιμος να αναλάβει τα ηνία της οικογενειακής επιχείρησης. «Η σχολή μου προσφέρει εφόδια, τα οποία θα χρειαζόμουν πολύ παραπάνω χρόνο για να αποκτήσω εμπειρικά. Τα μαθήματα συνδυάζουν τις θεωρητικές γνώσεις με την πρακτική άσκηση.
Για παράδειγμα, ανάλογα με την ειδικότητα που έχει ο καθένας μας, επισκεπτόμαστε ανά δύο με τρεις εβδομάδες τις αντίστοιχες βιομηχανίες και εγκαταστάσεις, από παρασκευαστήρια και σφαγεία, μέχρι πτηνοτροφεία και στάβλους. Πιστεύω ότι η σχολή είναι από τις λίγες στην Ελλάδα που μπορούν να δώσουν τον συγκεκριμένο όγκο πρακτικών γνώσεων και είναι λυπηρό που δεν υπάρχουν αρκετοί άλλοι κόμβοι ολιστικής μάθησης, όπως αυτή», εξηγεί. «Επιπλέον, οι καθηγητές της σχολής, οι οποίοι είναι ενταγμένοι στον τομέα και μπορούν να παράσχουν σωστή καθοδήγηση, προάγουν ένα κλίμα συνεργατικότητας και είναι υποστηρικτικοί ακόμα και απέναντι σε όσους έχουν αποφοιτήσει».
Συνδυαστική γνώση
Όμως, ο Μιχάλης δεν ήθελε να πάνε χαμένα τα τόσα έτη προσπαθειών για κατάρτιση στη μηχανολογία ηλεκτρονικών υπολογιστών. Το πρόγραμμα σπουδών και το διδακτικό προσωπικό του I.IEK δίνουν τη λύση και εδώ, παρέχοντάς του τη δυνατότητα να εντάξει αυτήν τη γνώση στην εν εξελίξει εκπαιδευτική διαδικασία και να γίνει ακόμα πιο ολοκληρωμένος επαγγελματίας.
«Αυτό συμβαίνει τόσο με τη βοήθεια της σχολής, όσο και αναλαμβάνοντας μικρά εξωσχολικά πρότζεκτ μαζί με καθηγητές της ΑΓΣ. Ουσιαστικά, γίνεται ένα πάντρεμα μεταξύ των δύο κλάδων, κάτι που πιστεύω ότι είναι επιβεβλημένο στις μέρες μας, καθώς ο αγροδιατροφικός τομέας έχει ακόμα πολλά περιθώρια, ώστε να ενσωματώσει νέες τεχνολογίες. Δεν μπορούν να γίνονται τα πράγματα όπως γίνονταν πριν από 20 χρόνια και απαιτείται συνεχώς εξειδίκευση».
Παράλληλα, ο 25χρονος σπουδαστής παραμένει δραστήριος σε όλα τα επίπεδα, αξιοποιώντας τη δυνατότητα που δίνεται σε νέα παιδιά του I.IEK να παρακολουθούν σαν ακροατές μαθήματα άλλης ειδικότητας, και πιο συγκεκριμένα αυτά του «Διαχειριστή Συστημάτων Εκτροφής Αγροτικών Ζώων».
Έξυπνες τεχνολογικές λύσεις
Πώς, όμως, φιλοδοξεί να συνδυάσει την αγροδιατροφή με την τεχνολογία στη δική του επιχείρηση; «Θα ήθελα όλη η λειτουργία του παρασκευαστηρίου και η παραγωγή των ζωοτροφών από τις πρώτες ύλες να γίνεται με τον πιο οικονομικό και αποτελεσματικό τρόπο, ούτως ώστε να μην υπάρχει και η αυξημένη τελική επιβάρυνση του καταναλωτή. Αυτό θα μπορούσε να γίνει, για παράδειγμα, μέσω του λεγόμενου monitoring, δηλαδή της παρακολούθησης των σιλό για να ξέρουμε ανά πάσα στιγμή τι προϊόν υπάρχει μέσα και σε τι επίπεδα θερμοκρασίας και υγρασίας βρίσκεται.
Δυστυχώς, είναι πάρα πολύ λίγες εταιρείες του χώρου που έχουν τέτοια συστήματα», μας λέει. «Υπάρχουν και άλλες τεχνολογικά προηγμένες μέθοδοι που χαμηλώνουν πάρα πολύ το κόστος παραγωγής, όπως για παράδειγμα ο λιπασματοδιανομέας στο τρακτέρ, ο οποίος βοηθά να καταναλώσουμε λιγότερο λίπασμα. Θα πρέπει να εστιάσουμε περισσότερο σε τέτοιες λύσεις για να αυξήσουμε τα κέρδη μας, παρά να ασχολούμαστε αποκλειστικά με την αύξηση της παραγωγικότητας και την εντατικοποίηση της παραγωγής. Όμως, πολλοί δεν το βλέπουν έτσι».
Ο Μιχάλης επεξεργάζεται και άλλους τρόπους για να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα του κόστους παραγωγής του σε μελλοντικό επίπεδο, δίνοντας έμφαση στους αναδυόμενους νέους τρόπους παρασκευής και σύνθεσης ενός σιτηρεσίου ζωοτροφών. «Καθότι οι τιμές των πρώτων υλών έχουν ανέβει, μια λύση μπορεί να είναι η δημιουργία συμπληρωματικών ζωοτροφών και υποκατάστατων ζωοτροφών, πάντα με την ίδια θρεπτική αξία για όλα τα ζώα.
Γενικά, θα ήθελα να κάνουμε καινούργια και διαφορετικά πράγματα, όπως η χρήση συγκεκριμένων αναλογιών και ποσοτήτων θρεπτικών συστατικών που μεγιστοποιούν την απόδοση της μικροβιακής χλωρίδας στο έντερο, το οποίο μπορεί να γίνει με μείγματα αιθέριων ελαίων και φυτικών εκχυλισμάτων.
Έτσι, γίνεται θωράκιση των πρωτεϊνών, καθώς και καλύτερη αξιοποίηση αυτών, δημιουργώντας βιώσιμη τοπική παραγωγή και συνθήκες κυκλικής οικονομίας. Μου αρέσει τα πράγματα να εξελίσσονται, να γίνονται με διαφορετικό και καλύτερο τρόπο. Το να μένω στάσιμος είναι κάτι που δεν με εκφράζει σε καμία περίπτωση».
