Τα μολυσμένα δενδρύλλια από Xyllela σε Ισπανία και Ιταλία φέρνουν έκρηξη εξαγωγών στην Ελλάδα

Μια χρονιά με δύο διαφορετικές όψεις αποχαιρετούν οι φυτωριούχοι της Πελοποννήσου, που είδαν την εσωτερική αγορά να καταρρέει, αλλά τις εξαγωγές να καλπάζουν.

Ο Σωτήρης Σαλής, φυτωριούχος από το Ξυλόκαστρο, προχωρώντας σε έναν απολογισμό υποστηρίζει ότι «η περιοχή της Κορινθίας έχει τα περισσότερα φυτώρια ελιάς, ενώ οι περιοχές Μεσσηνίας και Λακωνίας πολλά φυτώρια εσπεριδοειδών. Τη χρονιά που πέρασε, η αγορά ήταν πάρα πολύ πεσμένη και μέχρι και σήμερα δεν υπάρχει ενδιαφέρον για νέες φυτεύσεις, ακόμα και στα αμπελουργικά φυτώρια. Σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, ακόμα και της περιόδου της πανδημίας, είναι πολύ χαμηλότερη η ζήτηση. Αυτό φυσικά οφείλεται στο αυξημένο κόστος καλλιέργειας και στον μηδενισμό του κέρδους. Το τεράστιο κόστος έχει οδηγήσει στην εγκατάλειψη της γης. Ο μέσος όρος παραγωγών είναι άνω ων 60 ετών. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, σε τέτοια ηλικία, και με τα σημερινά δεδομένα, δεν σκέφτεσαι να κάνεις φυτεύσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο κάμπος του Μελισσίου, που παρήγαγε 10.000 τόνους λεμόνια και τώρα έχει εγκαταλειφθεί πλήρως».

Εντελώς διαφορετική η εικόνα στις εξαγωγές

«Σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, στη Βόρεια Αφρική, στη Μέση Ανατολή και στην Κεντρική Ασία, υπάρχει έκρηξη φυτεύσεων. Υπάρχει τρομερή ζήτηση. Το πρόβλημα της Ιταλίας και της Ισπανίας με την Xyllela έχει στρέψει τις προαναφερόμενες χώρες στην Ελλάδα. Το θέμα είναι ότι σε αυτές τις χώρες υπάρχουν τεράστια προγράμματα που πριμοδοτούν αυτές τις φυτεύσεις και έτσι εξελίσσεται ο πρωτογενής τομέας με αλματώδη βήματα. Στόχος σε αυτές τις χώρες είναι να υπάρχει αυτάρκεια και πάνω σε αυτόν τον στόχο κινούνται».

Θα επηρεάσει ο μεγάλος όγκος φυτεύσεων ελιάς την ελληνική παραγωγή; «Δεν θα επηρεαστεί η χώρα μας από την αύξηση της καλλιέργειας στο εξωτερικό, αντιθέτως θα υπάρξει κέρδος», απαντά ο κ. Σαλής.