Μονόδρομος η εκμηχάνιση του πράσου

Το πράσο ως υπαίθριο κηπευτικό είναι ταυτισμένο απόλυτα με τις γιορτές των Χριστουγέννων, αλλά και τις ημέρες του χειμώνα. Επίσης, αποτελεί ένα από τα βασικά κηπευτικά για την παρασκευή παραδοσιακών φαγητών, με σημαντική παρουσία σε αλλαντικά, αλλά και πίτες.

Τις παλαιότερες εποχές, το πράσο αποτελούσε ακόμη και βασική καλλιέργεια για πολλούς παραγωγούς. Στη χώρα μας καλλιεργείται σε μικρές εκτάσεις και συνήθως αποτελεί πρόσθετη καλλιέργεια για παραγωγούς κηπευτικών, με σκοπό να εμπλουτίσουν την γκάμα των προϊόντων για όλη τη χρονιά.

Μέσα από μία πολύχρονη εμπειρία στην καλλιέργεια του πράσου, ο Γιώργος Αποστόλου, παραγωγός από την Άνω Καμήλα Σερρών, περιγράφει τον τρόπο παραγωγής του προϊόντος, αλλά και τις αδυναμίες του. «Παλαιότερα, καλλιεργούσαμε περισσότερα στρέμματα, γιατί είχαμε δυνατότητες και καλύτερες αγορές. Το τελευταίο διάστημα έχουμε περιοριστεί σε μεγάλο ποσοστό, λόγω της ιδιαιτερότητας της καλλιέργειας».

Δίνοντας κάποια οικονομικά στοιχεία για την καλλιέργεια, αλλά και τις αναμενόμενες αποδόσεις, ο κ. Αποστόλου κάνει λόγο για ένα προϊόν που χρειάζεται εκμηχάνιση και νέες τεχνολογίες, λόγω των εργατοωρών που απαιτούνται, αλλά και μείωση του κόστους παραγωγής.

«Φυτεύουμε 30.000 φυτά περίπου το στρέμμα, τα οποία μας αποδίδουν 4 με 5 τόνους παραγωγή. Η μέση τιμή πώλησης του προϊόντος τα τελευταία χρόνια κυμαίνεται στα 40-50 λεπτά το κιλό. Η αγορά του προϊόντος περιορίζεται κυρίως τις μέρες των Χριστουγέννων και χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή κουζίνα», καταλήγει.

Τεχνολογία και οργάνωση τα ζητούμενα

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η δήλωση του Γιώργου Καντόλη από τον Ριζόμυλο Μαγνησίας. Αναφέρθηκε στις ίδιες τιμές και έκανε λόγο για εισαγωγές του προϊόντος από την Ιταλία και την Τουρκία, με χαμηλότερο κόστος.

Εκείνο, όμως, που τον απασχολεί ιδιαίτερα είναι ότι δεν υπάρχουν εγκεκριμένα φυτοφάρμακα, με αποτέλεσμα η παραγωγή να μειώνεται «και να δυσκολευόμαστε στην καλλιέργεια του φυτού και ειδικότερα στην καταπολέμηση των ζιζανίων, αυξάνοντας με αυτόν τον τρόπο σημαντικά το κόστος παραγωγής».

Σε ό,τι αφορά την τρέχουσα περίοδο, είπε ότι η χρονιά είναι καλή προς το παρόν, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα από φυτονόσους και η ανάπτυξη των φυτών κινείται σε καλά επίπεδα.

«Το πράσο δεν θέλει δύσκολους χειμώνες, αλλά ήπιες καιρικές συνθήκες για να προσαρμόζεται στην ανάπτυξή του. Στη χώρα μας, και ειδικότερα σε περιοχές όπως η δική μας, ευνοείται η καλλιέργειά του. Εκείνο, όμως, που λείπει από τους παραγωγούς είναι η σύγχρονη οργάνωση και η συνεργασία τους με την παραγωγική αλυσίδα. Για αυτόν τον λόγο, κάνουμε και εισαγωγές πράσου από το εξωτερικό».