Αρχαιότατος τάφος, ο οποίος χρονολογείται από τα τέλη του 10ου π.Χ. αιώνα, με κτερίσματα, όπως ένα χάλκινο ξίφος (0,94 μ.), έναν χρυσό κύλικα, όλη την αρματωσιά του νεκρού, που ονομάστηκε συμβολικώς ο «Μυκηναίος πολεμιστής της Αμφιλοχίας», ήρθε στο φως, κατά τις εργασίες της Ιονίας Οδού, για την παράκαμψη του Αγρινίου, στη θέση Κουβαράς, μεταξύ Φυτειών-λίμνης Αμβρακίας-Αμφιλοχίας.
Επίσης, αποκαλύφθηκαν ένα μικρότερο χάλκινο ξίφος (μήκους 0,42 μ.) με οστέινη λαβή και ένα μαχαίρι, που δεν διασώθηκε σε καλή κατάσταση, μια αιχμή βέλους, μια αιχμή δόρατος, ένας τριποδικός λέβητας –που σπανίζει σε μυκηναϊκούς τάφους– και, το σημαντικότερο όλων, ένα ζεύγος περικνημίδων, επίσης σπανιότατο και δη στη Δυτική Ελλάδα.
Τα παραπάνω επισημαίνονται σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στην 11χρονη στήλη του συγγραφέα Γ. Λεκάκη «Ελλάδος Μεγαλείον», στην εφημερίδα «Ελευθερία» του Λονδίνου. Όπως αναφέρει ο συγγραφέας, οι ενδείξεις και οι αποδείξεις ανθρώπινης παρουσίας στην Ακαρνανία υπάρχουν από τα χρόνια της αρχαίας Νεολιθικής Εποχής (6000-5000 π.Χ.). Τυχαία τομή αρχαιολόγων στα σύνορα Αστακού-Καραϊσκάκη έδειξε κατοίκηση από το 6000-5000 π.Χ., κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη για την Αιτωλοακαρνανία.
