Οι καύσωνες και οι δασικές πυρκαγιές που σάρωσαν τη Μεσόγειο αυτό το καλοκαίρι έδωσαν στους κατοίκους της Νότιας Ευρώπης ένα σκληρό μάθημα για το τι προμηνύει η κλιματική αλλαγή.
Ωστόσο, ολοένα και περισσότεροι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για μια άλλη μακροπρόθεσμη συνέπεια της υπερθέρμανσης των συγκεκριμένων περιοχών: Την ερημοποίηση, δηλαδή την υποβάθμιση των εδαφών σε ξηρές ζώνες, που θα τις καταστήσει μη παραγωγικές και άγονες. Το πρόβλημα έχει πάρει ήδη τρομακτικές διαστάσεις στην Ισπανία, όπου η πρωτογενής παραγωγή έχει βιομηχανοποιηθεί μέσα στον χρόνο, ενώ τα τρία τέταρτα της γης είναι συνήθως ξηρά ή ημίξηρα.
«Η Ισπανία είναι η χώρα της ΕΕ με τον μεγαλύτερο κίνδυνο ερημοποίησης» αναφέρει η Teresa Ribera, αναπληρώτρια πρωθυπουργός και υπουργός Οικολογικής Μετάβασης της Ισπανίας, σύμφωνα με τους Financial Times. Όπως προσθέτει, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της χώρας σχεδιάζει να καθιερώσει μια νέα εθνική πρακτική για την αναστροφή της κατάστασης αυτό το φθινόπωρο, την πρώτη της μέσα σε 13 χρόνια.
Δύο βασικοί παράγοντες για την ερημοποίηση είναι συνήθως η υπερεντατική καλλιέργεια και η υπερβολική άρδευση, οι οποίοι οδηγούν σε διάβρωση του εδάφους και αποστράγγιση των υδροφορέων. Η προοπτική της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 1,5 βαθμό Κελσίου σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή έως το 2040, όπως επισημαίνεται στην έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), δυσχεραίνει την κατάσταση.
Οι περιοχές στα νοτιοανατολικά και τα ανατολικά της Ισπανίας είναι από τις σφοδρότερα πληγείσες στην Ευρώπη, ωστόσο, όπως επισημαίνεται στο άρθρο της λονδρέζικης εφημερίδας, η ερημοποίηση μπορεί επίσης να λάβει χώρα στην Ιταλία και στην Ελλάδα.
