Καθώς η ολλανδική κυβέρνηση προχωρά με τα σχέδιά της για μείωση των εκπομπών αζώτου κατά 50%, αρκετοί ψέγουν την κρατική αδράνεια των τελευταίων δεκαετιών πάνω στο ζήτημα, αποδίδοντας εκεί την ευθύνη για τις συνεχιζόμενες διαμαρτυρίες και τον αναβρασμό της αγροτικής κοινότητας της Ολλανδίας.
«Η ώρα για να το κάνουμε αυτό ήταν πριν από δεκαετίες, όταν εγκρίναμε την οδηγία για τα νιτρικά. Σπαταλήσαμε 20 χρόνια, ενώ θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε τους αγρότες να αλλάξουν», δήλωσε στη EURACTIV ο Ariel Brunner, της BirdLife Europe. «Η κυβέρνηση πάντα ευνοούσε τα βραχυπρόθεσμα οικονομικά συμφέροντα στον αγροτικό τομέα έναντι των περιβαλλοντικών ανησυχιών», πρόσθεσε ο αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικής Τροφίμων και Γεωργίας στο πανεπιστήμιο του Βαγκενίνγκεν, Jeroen Candel. «Οι αγρότες είναι πολύ αναστατωμένοι για τα δρακόντεια μέτρα που χρειάζεται να ληφθούν τώρα, προκειμένου να συμμορφωθούν με αυτήν τη δικαστική απόφαση, καθώς και με τη νομοθεσία της ΕΕ», εξήγησε.
Την περασμένη εβδομάδα, ο Ολλανδός πολιτικός Johan Remkes, ο οποίος ορίστηκε διαμεσολαβητής μεταξύ των αγροτών και της κυβέρνησης, για να βρεθεί λύση στο αδιέξοδο, παρουσίασε στην κυβέρνηση 20 συστάσεις σχετικά με την κρίση του αζώτου. «Συνέστησε να εξαγοραστούν εξαναγκαστικά οι αγρότες, ιδίως οι μεγαλύτεροι εκπέμποντες κοντά σε περιοχές Natura 2000, μέσα σε έναν χρόνο», δήλωσε ο Candel. Κάτι τέτοιο θα επηρέαζε περίπου 500 έως 600 από τις πιο βαριά ρυπογόνες εκμεταλλεύσεις, όσον αφορά τις εκπομπές αζώτου.
www.euractiv.com
