Ορεινά και ημιορεινά δαμάσκηνα οι κερδισμένοι του καιρού

Πάνω από 1 ευρώ το κιλό τα πρώιμα

Σημαντικές είναι οι αποκλίσεις των αποδόσεων στα φετινά δαμάσκηνα, λόγω των κλιματολογικών συνθηκών που επικράτησαν κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου. Ήδη, οι πρώτες κοπές έχουν ξεκινήσει με ικανοποιητικά αποτελέσματα ως προς το θέμα των τιμών, αλλά και των αποδόσεων, στις περιοχές που δεν επλήγησαν από τους ανοιξιάτικους παγετούς.

Οι τυχεροί φέτος, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, είναι οι παραγωγοί ορεινών και ημιορεινών περιοχών, ενώ ως άτυχοι μπορούν να χαρακτηριστούν όσοι καλλιεργούν δαμάσκηνο στα πεδινά της χώρας.

Για καλές παραγωγές κάνει λόγο ο Μπάμπης Τσαμπακίδης, παραγωγός από τη Μαρίνα Νάουσας. «Ξεκινήσαμε τη συλλογή με τα Blackstar, μία στρογγυλή ποικιλία πρώιμη και με καλές αποδόσεις. Σε μία εβδομάδα μπαίνουμε στην Black diamond, μία κόκκινη ποικιλία με πολύ καλά ποιοτικά χαρακτηριστικά. Η μέχρι τώρα εικόνα της είναι πολύ καλή και αναμένουμε αντίστοιχα καλά αποτελέσματα».

Αναφερόμενος στο θέμα των τιμών, ο κ. Τσαμπακίδης εμφανίστηκε ιδιαίτερα ευχαριστημένος, λόγω της μεγάλης ζήτησης του προϊόντος. «Πέρυσι τέτοια εποχή πουλάγαμε 30 με 45 λεπτά το κιλό. Φέτος, με τις πρώιμες ποικιλίες ξεπεράσαμε τα 85 λεπτά και η καλή ποιότητα έφτασε μέχρι και το 1,10 ευρώ».

Στο ερώτημά μας γιατί δεν προωθείται η καλλιέργεια της δαμασκηνιάς σε μια χώρα όπου ευνοείται η καλλιέργεια από τις εδαφοκλιματολογικές συνθήκες, ο κ. Τσαμπακίδης μάς έδωσε την εξής απάντηση: «Δυστυχώς, η δαμασκηνιά αποτελεί μία καλλιέργεια η οποία δεν έχει αξιολογηθεί στον βαθμό που θα έπρεπε από τους εμπλεκομένους. Εστιάσαμε περισσότερο στις νωπές ποικιλίες, γιατί είναι άμεσα διαχειρίσιμες και εμπορεύσιμες, ώστε να έχουμε καλύτερο αποτέλεσμα, χωρίς να δούμε και άλλες δυνατότητες».

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η δήλωση του Χάρη Τσεσμελή, παραγωγού και γεωπόνου από τη Βέροια. Ο κ. Τσεσμελής μίλησε και αυτός για τις αυξημένες τιμές, οι οποίες, όπως είπε, ξεπερνάνε το 1 ευρώ και παρουσιάζουν ανοδικές τιμές. «Η πρώτη εικόνα που έχουμε από τις πρώιμες ποικιλίες είναι ενθαρρυντική και πιστεύω ότι θα ακολουθήσουν και οι όψιμες, οι οποίες θα συλληφθούν τον Αύγουστο, όπως είναι η Stanley και η President».

Παρακολουθώντας την πορεία της καλλιέργειας την τρέχουσα περίοδο, έκανε και ο ίδιος αναφορά για περιοχές οι οποίες παρουσίασαν μειωμένες παραγωγές, λόγω των καιρικών συνθηκών που ακολούθησαν.

Γιατί δεν ενισχύουμε τα αποξηραμένα δαμάσκηνα;

Εκτός από τα νωπά δαμάσκηνα, όπως μας εξηγεί, υπάρχουν και τα αποξηραμένα, τα οποία παρουσιάζουν μία σταθερή πορεία χωρίς σημαντικό ενδιαφέρον από την πλευρά των παραγωγών.

Απεναντίας, αυτό που βλέπουμε στις αγορές είναι ότι τα αποξηραμένα δαμάσκηνα έχουν θεαματική άνοδο στη ζήτηση από τους καταναλωτές και ένα μεγάλο ποσοστό αυτών προέρχεται από γειτονικές χώρες, καθώς και από την Αμερική. Ρωτήσαμε τον κ. Τσεσμελή να μας απαντήσει σε αυτό το ερώτημα και ο ίδιος δήλωσε έντονα προβληματισμένος:

«Έχουμε τη δυνατότητα να παράγουμε υψηλής ποιότητας προϊόντα, όπως είναι η σταφίδα, αλλά δυστυχώς, μέχρι και σήμερα, δεν έχουμε μία ολοκληρωμένη πολιτική από την πλευρά της πολιτείας, ώστε να ενισχυθούν πρωτοβουλίες που αφορούν την αποξήρανση των προϊόντων, όπως είναι το δαμάσκηνο και το βερίκοκο», καταλήγει ο κ. Τσεσμελής.

Παραδοσιακή αποξήρανση με χρήση νέων τεχνολογιών

Σίγουρα υπάρχουν πολλές δυσκολίες στο να προωθήσεις προϊόντα και πολύ περισσότερο να αναδείξεις παραδοσιακές γεύσεις και πρακτικές, όπως αυτές που συνήθιζαν οι πρόγονοί μας εδώ και εκατοντάδες χρόνια.

Στην κατηγορία αυτή ανήκει και ο Θανάσης Γρυπιώτης, από τη Σκόπελο, ο οποίος μετά από πολλές δυσκολίες κατάφερε να φυτέψει πάνω από 3.000 δέντρα δαμασκηνιάς και να αναδείξει τοπικές ποικιλίες.

Στη συνέχεια, προχώρησε στην αποξήρανση, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο προστιθέμενη αξία στο τοπικό παραγόμενο προϊόν. Σε μία δύσκολη και δύσβατη περιοχή, ο κ. Γρυπιώτης προσπαθεί να αναδείξει την παραδοσιακή μέθοδο αποξήρανσης, βάζοντας και μία «σύγχρονη πινελιά τεχνολογίας», ώστε «το προϊόν που θα παραχθεί να έχει τη δυνατότητα να διατηρεί τα θρεπτικά στοιχεία κατά τη διαδικασία της ξήρανσης».

Όπως ο ίδιος μας εξηγεί, για κάθε 3,5 κιλά περίπου δαμάσκηνων παράγει 1 κιλό αποξηραμένων, κάτι που προσδίδει σημαντική προστιθέμενη αξία.

Παρακολουθώντας την τοπική ανάπτυξη του νησιού, και θέλοντας να συνδυάσει τον πρωτογενή τομέα με τον τουρισμό, ο κ. Γρυπιώτης σχεδιάζει στα επόμενα βήματά του να δημιουργήσει ένα επισκέψιμο αγρόκτημα.

Σε αυτόν τον χώρο, θα δίνεται η δυνατότητα στους επισκέπτες να γνωρίζουν από κοντά τη διαδικασία παραγωγής του δαμάσκηνου και την ιστορία του, όπου τα παλαιότερα χρόνια η ξήρανση και η εμπορία του προϊόντος αποτελούσε την πιο βασική οικονομική δραστηριότητα του τόπου αυτού.