Πανελλήνιος Σύλλογος Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων: «Τα βοσκοτόπια εξαφανίζονται λόγω στρεβλώσεων της δασικής νομοθεσίας»

Καταγγελίες για παρερμηνείες που οδηγούν σε δήμευση των επίμαχων εκτάσεων, με σοβαρό αντίκτυπο στη μετακινούμενη κτηνοτροφία

Στρεβλώσεις της δασικής νομοθεσίας «με θλιβερά αποτελέσματα για την ελληνική κτηνοτροφία και την εξαγωγική δυναμική της Ελλάδας» καταγγέλλει ο Πανελλήνιος Σύλλογος Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων. Ο σύνδεσμος βάζει στο στόχαστρο τους δασολόγους, υποστηρίζοντας ότι συντελούν σε ένα «αρνητικό ρεκόρ εξαφάνισης των βοσκότοπων στη χώρα».

Αφορμή για την παρέμβαση του Συλλόγου αποτέλεσαν οι δημοσιοποιημένες απόψεις δασολόγων για το φλέγον ζήτημα του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου, που έχει τεθεί το 1979 (ν.998), καθώς και του χαρακτηρισμού των επίμαχων εκτάσεων ως δασικών. Αυτή η παράμετρος χαρακτηρίζεται ως «η πηγή του προβλήματος και πρωταρχικός λόγος της δήμευσης των περιουσιών χιλιάδων πολιτών», εξαιτίας της διαστρέβλωσης της έννοιας του δάσους και της δασικής έκτασης η οποία «έχει εμφιλοχωρήσει στον κλάδο των δασολόγων».

Ο φορέας επισημαίνει ότι το ανωτέρω ζήτημα έχει οδηγήσει σε «ολική καταστροφή» ένα μεγάλο κομμάτι της μετακινούμενης κτηνοτροφίας, αναγκάζοντας και αυτήν που έχει απομείνει σε εξαφάνιση, με την καταφυγή της στις ακριβές ζωοτροφές. «Αποτέλεσμα είναι να κατακρημνίζονται οι συνθήκες ανταγωνιστικότητας της ελληνικής κτηνοτροφίας, έναντι της κτηνοτροφίας των χωρών της Κεντρικής Ευρώπης».

Επιπλέον, ο σύνδεσμος παρομοιάζει τη διαδικασία προσφυγής των πολιτών στα Συμβούλια Δασών, προκειμένου να διεκδικήσουν τις περιουσίες τους με «παιχνίδι με σημαδεμένη τράπουλα». Τέλος, στέκεται στην απόφαση για τους παραλιακούς βοσκότοπους των Κυκλάδων, οι οποίοι «υπό προϋποθέσεις μπορούν να περιέλθουν στην κατοχή των νόμιμων ιδιοκτητών τους», την ίδια στιγμή που δημεύονται βοσκότοποι στην ηπειρωτική χώρα «που δεν αξίζουν ούτε 300 ευρώ το στρέμμα».

Όμηροι νομικών καταστάσεων οι δασολόγοι και οι άμεσα θιγόμενοι

Παρότι οι καταγγελίες για διαστρεβλωμένη νομοθεσία δεν είναι ακριβείς και μάλλον απηχούν περισσότερο τη δικαιολογημένη οργή των άμεσα θιγόμενων αγροτικών πληθυσμών, το δομικό πρόβλημα που έχει ανακύψει είναι δεδομένο. Η δε πλευρά των δασολόγων εμμένει στο γράμμα του νόμου και αντιμετωπίζει την κατάσταση με συνταγματική επιταγή.

Σίγουρα δεν βοηθάει καθόλου το γεγονός ότι τα τεκμήρια για τις επίμαχες εκτάσεις είναι πενιχρά, καθιστώντας επιβεβλημένη μια εκ νέου διαδικασία καταγραφής των παραμέτρων τους για τη δημιουργία μιας πιο ξεκάθαρης εικόνας. Θα μπορούσε, λοιπόν, να ειπωθεί ότι και οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές είναι «όμηροι» νομικών καταστάσεων, για αυτό και το σοβαρό αυτό ζήτημα χρήζει τεκμηριωμένης νομικής λύσης το ταχύτερο δυνατό. Σε κάθε περίπτωση, η λύση δεν θα πρέπει να είναι ο αποχαρακτηρισμός όλων των δασικών εκτάσεων, ούτε όμως και ένα «τσουβάλιασμα» που θα είναι όχι μόνο άδικο, αλλά και καταστροφικό για την ελληνική κτηνοτροφία.

Η «ΥΧ» ήρθε σε επαφή με τον έγκριτο δασολόγο Nίκο Χλύκα, ο οποίος έκανε λόγο για ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα. «Η λύση θα πρέπει να δοθεί στη βάση μιας επιστημονικής προσέγγισης και τεκμηρίωσης, με χρονολογική αναφορά στην αλλαγή χρήσης της γης και σε σύνδεση με την ψήφιση του συντάγματος του 1975», εξήγησε.