Στα πάνω της η ελαιοκράμβη στη Θεσσαλία

Τα πλεονεκτήματα της παραγωγής και οι μεγάλες στρεμματικές αποδόσεις

Μετρούν αντίστροφα για τη συγκομιδή της ελαιοκράμβης οι Θεσσαλοί παραγωγοί, καθώς μόλις τελειώσει ο αλωνισμός των σιτηρών, θα αλλάξουν ψαλίδια στις μηχανές τους και θα ξεκινήσουν να μαζεύουν το ενεργειακό αυτό φυτό, το οποίο ολοένα και περισσότερο κερδίζει έδαφος στη θεσσαλική γη.

Σταδιακά, χρόνο με τον χρόνο, η ελαιοκράμβη και ο ηλίανθος λόγω της συμβολαιακής γεωργίας και της εξασφαλισμένης τιμής που παρέχει στους παραγωγούς (φέτος, τα συμβόλαια έχουν κλειστεί με 40 λεπτά) προτιμώνται από αρκετούς καλλιεργητές στη Θεσσαλία, οι οποίοι αναζητούν νέες καλλιέργειες. Μάλιστα, η εμπειρία των τελευταίων ετών που έχουν αποκτήσει, τόσο οι γεωπόνοι, όσο και οι παραγωγοί έχει συντελέσει σε εντυπωσιακές παραγωγές.

Όπως πέρυσι, έτσι και φέτος η μέση στρεμματική απόδοση κυμαίνεται στα 400 με 450 κιλά, με κάποιους να έχουν συγκομίσει έως και 550 κιλά, κάτι που αναμένεται να συμβεί και φέτος, εφόσον βοηθήσουν οι καιρικές συνθήκες. Στις αποδόσεις αυτές, βέβαια, έχουν βοηθήσει πολύ και οι νέες υβριδικές ποικιλίες που κυκλοφορούν στην αγορά. Η ευχή των παραγωγών είναι μέχρι και τα μέσα Ιουνίου, οπότε και θα ξεκινήσει η συγκομιδή να βοηθήσει ο καιρός και να υπάρξουν φυσιολογικές συνθήκες (κατά προτίμηση ξηρός καιρός και υγρασία κάτω από το 9%).

Στον Νομό Λάρισας τα χωράφια όπου καλλιεργείται η ελαιοκράμβη είναι σε μεγαλύτερο ποσοστό στην επαρχία Φαρσάλων και λίγα στον γειτονικό πρώην Δήμο Κραννώνα, ενώ στον Νομό Μαγνησίας αξιόλογες εκτάσεις υπάρχουν στους δήμους Βελεστίνου και Αλμυρού.

Η εκτίμηση των γεωπόνων είναι ότι όσο θα υπάρχει έλλειψη στη διεθνή αγορά στο βιοντίζελ και η πράσινη γεωργία θα βρίσκεται στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής αγροτικής πολιτικής, η ελαιοκράμβη θα κερδίζει συνεχώς έδαφος και θα προσφέρει ένα καλό εισόδημα στον παραγωγό. Αρκεί η φιλοσοφία των επενδύσεων να είναι μακροπρόθεσμη και όχι καιροσκοπική. Να μη συμβεί, δηλαδή, ό,τι συνέβη με μία κατηγορία οσπρίων στην οποία, λόγω συγκυριών και καλών τιμών, μία χρονιά στράφηκαν σε αυτήν αρκετοί παραγωγοί, με αποτέλεσμα λόγω υπερπροσφοράς η τιμή την επόμενη χρονιά να κατρακυλήσει.