Politico: Η οργή των αγροτών – Τα ισχυρά λόμπι για τη διατήρηση της ΚΑΠ
Στις Βρυξέλλες, σύμφωνα με δημοσίευμα του Politico, λίγες κοινωνικές ομάδες είναι τόσο μαχητικές και καλά οργανωμένες όσο οι Ευρωπαίοι αγρότες. Η διαφωνία για το μέλλον της ευρωπαϊκής γεωργίας έχει αναδειχθεί σε μία από τις πιο εκρηκτικές πολιτικές συγκρούσεις των τελευταίων ετών, με πρωταγωνιστές από τη μία το ευρύτερο αγροτικό λόμπι και από την άλλη τους νομοθέτες της Πράσινης Συμφωνίας.
«Η μεταρρύθμιση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) και ο κανονισμός για τη μείωση των φυτοφαρμάκων ήταν δύο από τις πιο αμφιλεγόμενες προτάσεις της πρώτης Επιτροπής φον ντερ Λάιεν. Η προσπάθεια να συνδυαστούν φιλοπεριβαλλοντικοί στόχοι με την αγροτική οικονομία οδήγησε σε έναν καταιγισμό τροπολογιών: Περισσότερες από 8.700 αλλαγές προτάθηκαν από τους ευρωβουλευτές στον κανονισμό των στρατηγικών σχεδίων της ΚΑΠ, αντικατοπτρίζοντας την πίεση που ασκήθηκε τόσο από λομπίστες όσο και από ευρωβουλευτές με έντονο τοπικό ενδιαφέρον.
Τελικά, πολλοί από τους περιβαλλοντικούς όρους, που είχαν ενσωματωθεί, διαγράφηκαν ή ατόνησαν, ύστερα από μαζικές κινητοποιήσεις των αγροτών σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Η νίκη τους ήταν συμβολική, αλλά και ουσιαστική: «Διατηρήθηκε το status quo και αμβλύνθηκαν οι πράσινες δεσμεύσεις», αναφέρει σε άρθρο του, με τίτλο «Ranked: The 10 most intensely lobbied EU laws (μετάφραση: Οι δέκα ευρωπαϊκές νομοθεσίες με το πιο ισχυρό lobbying)», το Politico. Ακόμα πιο δραματική, σύμφωνα με το Politico, ήταν η εξέλιξη του κανονισμού για τα φυτοφάρμακα, ο οποίος είχε αρχικά σχεδιαστεί για να μειώσει τη χρήση επικίνδυνων ουσιών στην αγροτική παραγωγή κατά 50% έως το 2030. Αντιμέτωπος με σχεδόν 10.000 τροπολογίες, ο κανονισμός αλλοιώθηκε σημαντικά, με την πρόεδρο της Επιτροπής να τον αποσύρει τελικά, εν μέσω γενικευμένης αντίδρασης.
Για πολλούς, αυτό αποτέλεσε πλήγμα στους περιβαλλοντικούς στόχους της ΕΕ. Για άλλους, ήταν μια ρεαλιστική προσαρμογή στις ανάγκες του ευρωπαϊκού πρωτογενούς τομέα. Το μόνο βέβαιο είναι πως η γεωργική πολιτική στην Ευρώπη δεν θα καθορίζεται ποτέ ξανά χωρίς την έντονη παρέμβαση αυτών που την εφαρμόζουν καθημερινά.
