Δύσκολες συνθήκες εξακολουθούν να επικρατούν στο πρώτο μέρος της σεζόν για την εμπορία λεμονιού, με τους παραγωγούς προς το παρόν να αντιστέκονται στο κατρακύλισμα των τιμών, κρατώντας τη γραμμή άμυνας από 25 μέχρι και 35 λεπτά το κιλό.
Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο της ΕΑΣ Αιγιάλειας, Βασίλη Καρέλη, η τιμή παραγωγού στην περιοχή διαμορφώνεται στα 25-30 λεπτά το κιλό. Όπως παρατηρεί, «οι έμποροι που κάνουν εξαγωγές ζητάνε λεμόνι, αλλά δεν το πληρώνουν πάνω από 30 λεπτά», ενώ εμπόδια αντιμετωπίζει και η απορρόφηση στην εγχώρια αγορά, με τα τουρκικά λεμόνια φέτος να έχουν έντονη παρουσία και στην κεντρική λαχαναγορά της Αθήνας, εκτός από της Βόρειας Ελλάδας. Υπό αυτές τις συνθήκες, εξηγεί, οι περισσότεροι παραγωγοί κρατάνε τα λεμόνια και δεν τα διαθέτουν σε αυτές τις τιμές, ελπίζοντας ότι θα έχουν καλύτερη τύχη μετά τον Ιανουάριο.
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Κιάτου-Τραγάνας, Χρήστος Γεώργας, ανέφερε ότι ο συνεταιρισμός δεν δίνει κάτω από 35 λεπτά το κιλό, επισημαίνοντας, ωστόσο, ότι στην ευρύτερη περιοχή μεμονωμένοι παραγωγοί τα διαθέτουν και στα 30 λεπτά. Όπως εξήγησε ο ίδιος, το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής βρίσκεται ακόμη πάνω στα δέντρα.
«Φέτος δεν είχαμε πολλές βροχές μέχρι τώρα και δεν έχουν πάρει ιδιαίτερο μέγεθος για να φοβόμαστε μη μεγαλώσουν τόσο ώστε να μην είναι εμπορεύσιμα», τόνισε, εκτιμώντας ότι από τον Ιανουάριο, όταν θα έχουν τελειώσει τα Μάγερ που εξάγει σε μεγάλες ποσότητες και στην ελληνική αγορά η Τουρκία, το ελληνικό λεμόνι θα κινηθεί καλύτερα και εμπορικά, και σε επίπεδο τιμών.
Και οι Ισπανοί φέτος αναζητούν διέξοδο στα Βαλκάνια
Από την άλλη μεριά, πιο επιφυλακτικός εμφανίστηκε ο συσκευαστής και εξαγωγέας Δημήτρης Δουβής, προσθέτοντας στο κάδρο των προκλήσεων της σεζόν ακόμη μία παράμετρο, που ακούει στο όνομα «Ισπανία». Όπως είπε χαρακτηριστικά, μιλώντας στην «ΥΧ», «πρόκειται για μια σεζόν με πολλαπλές δυσκολίες. Δεν υπάρχει κίνηση.
Η εξαγωγή είναι μηδενική και η εσωτερική αγορά πολύ πεσμένη λόγω υποτονικής κατανάλωσης, όπως σε όλα τα προϊόντα. Φέτος, λόγω πανδημίας, αντιμετωπίζουμε μια επιπλέον δυσκολία στις χώρες στις οποίες απευθυνόμαστε, πέρα από τον ανταγωνισμό με το τουρκικό λεμόνι: Οι Ισπανοί, οι οποίοι απευθύνονται, κατά κύριο λόγο, στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη, αυτήν τη σεζόν, επειδή είναι και σε αυτές τις χώρες μειωμένη η απορρόφηση, βρέθηκαν να αναζητούν διέξοδο στη βαλκανική χερσόνησο.
Επιπλέον, οι Τούρκοι, μετά το Μάγερ, το οποίο τελείωνε τέλος Δεκεμβρίου, επικέντρωναν τις εξαγωγές τους στη Ρωσία και στις γύρω χώρες, κάτι το οποίο εάν δεν πετύχουν φέτος, καθώς και εκεί είναι μειωμένη η ζήτηση, θα επιχειρήσουν να στείλουν και την επόμενη ποικιλία στις βαλκανικές χώρες. Συνεπώς, υπάρχει ο κίνδυνος να έχουμε δύο μέτωπα και μετά τον Γενάρη. Σίγουρα εάν αποχωρήσουν οι Τούρκοι, θα είναι πιο ευνοϊκό το τοπίο για εμάς».
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Υπαιθρος Χώρα»
την Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2020
