Mία από τις συνήθεις κριτικές που απευθύνονται προς το USDA από στελέχη της αγοράς είναι ότι στις μηνιαίες εκθέσεις προσφοράς-ζήτησης που εκδίδει (γνωστά και ως WASDE Reports) αργεί να ενσωματώσει τα μηνύματα που καταφθάνουν από τα διάφορα παραγωγικά κέντρα του κόσμου, με αποτέλεσμα συχνά οι εκτιμήσεις του να εμφανίζονται αρκετά συντηρητικές.
Αυτό σίγουρα δεν μπορεί να ειπωθεί για το report του Αυγούστου που δημοσιεύθηκε στα τέλη της περασμένης εβδομάδας και στο οποίο οι αναλυτές του αμερικανικού υπουργείου Γεωργίας προχωρούν σε μια γενναία καθοδική αναθεώρηση των προβλέψεών τους για την παγκόσμια παραγωγή σιταριού.
Η νεότερη εκτίμηση θέλει την παγκόσμια παραγωγή να περιορίζεται στους 776,9 εκατ. τόνους, δηλαδή 15,5 εκατ. τόνους ή 2% κάτω από την προηγούμενη εκτίμηση του Ιουλίου. Οι μεγαλύτερες μειώσεις αφορούν τη Ρωσία και τον Καναδά, η παραγωγή των οποίων αθροιστικά αναμένεται τώρα μειωμένη κατά 20 εκατ. τόνους, σε σχέση με την πρόβλεψη του περασμένου μήνα.
Σε ιστορικό χαμηλό ο δείκτης «αποθεμάτων προς χρήση»
Προς τα κάτω αναθεωρήθηκαν και τα αποθέματα και, μάλιστα, το αξιοσημείωτο είναι ότι οι αναμένονται μειωμένα κατά συνολικά 8 εκατ. τόνους και στους οκτώ μεγαλύτερους εξαγωγείς σιταριού παγκοσμίως. Αυτό, σε συνδυασμό με την μειωμένη κατά 17 εκατ. τόνους παραγωγή στις χώρες αυτές, οδηγεί στο χαμηλότερο ιστορικά δείκτη «αποθεμάτων προς χρήση» (stock-to-use ratio).
Στον απόηχο αυτών των εκτιμήσεων, η τιμή για τα συμβόλαια Δεκεμβρίου 2021 στο Χρηματιστήριο Εμπορευμάτων του Σικάγου ανέβηκε την Παρασκευή 13 Αυγούστου στα 284,58 δολ./τόνο, το υψηλότερο κλείσιμο από τον Φεβρουάριο του 2013 και 6,8% πάνω από το κλείσιμο της προηγούμενης εβδομάδας. Αντίστοιχα, στο Παρίσι (Euronext) ο Δεκέμβριος έκλεισε την ίδια ημέρα στα 254,25 ευρώ/τόνο, δηλαδή 9,5% πάνω σε σχέση με μία εβδομάδα πριν.
Για το σκληρό σιτάρι, το νεότερο report δεν περιέχει κάποια συνταρακτική είδηση, επαναλαμβάνει ωστόσο ότι η ξηρασία σε ΗΠΑ και Καναδά θα επηρεάσει δραστικά την παραγωγή της Β. Αμερικής. Για τις ΗΠΑ, ειδικότερα, η πρόβλεψη είναι ότι η νέα σοδειά θα περιοριστεί στους 900.000 τόνους, δηλαδή 50% κάτω σε σχέση με πέρυσι. Οι αυξήσεις στην παραγωγή της ΕΕ (7% στους 7,7 εκατ. τόνους) και του Μεξικό (9% στους 1,3 εκατ. τόνους) θεωρούνται μικρές για να αντισταθμίσουν τις απώλειες αυτές.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τη σεζόν 2020/2021, η Ιταλία εισήγαγε 2 εκατ. τόνους σκληρού σιταριού από Καναδά και ΗΠΑ τους οποίους, όπως είναι φανερό, θα δυσκολευτεί να βρει φέτος -και σίγουρα όχι σε χαμηλές τιμές. Αντίστοιχα, η Τουρκία καλύπτει πάνω από το 50% των αναγκών της σε σκληρό σιτάρι μέσω του Καναδά.
Η βορειοαμερικανική χώρα αποτελεί επίσης βασικό προμηθευτή τόσο για το Μαρόκο (που πάντως οδεύει για τριπλασιασμό της δικής του παραγωγής σε σχέση με πέρυσι), όσο και για την Αλγερία.
Πάει για 370 ευρώ η εξαγωγή
Τα παραπάνω εξηγούν γιατί στην ελληνική αγορά και στις συζητήσεις για εξαγωγικές δουλειές ακούγονται ακόμα και νούμερα της τάξης των 360-370 ευρώ FOB. Στην τελευταία λίστα της Φότζια, πριν από την καθιερωμένη αυγουστιάτικη ανάπαυλα, οι τιμές είχαν ενισχυθεί κατά 15 ευρώ, με αποτέλεσμα η πρώτη ποιοτική κατηγορία (ειδικό βάρος 79 kg/hl, υαλώδη 80%, πρωτεΐνη 12%) να πωλείται από 380 έως 385 ευρώ/τόνο (επί αυτοκινήτου στην αποθήκη του παραγωγού) και η δεύτερη (ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 65%, πρωτεΐνη 11,5%) από 370 έως 375 ευρώ/τόνο.
