Σήμα κινδύνου για τα ιχθυαποθέματα του Ευβοϊκού

Τα μειωμένα ιχθυαποθέματα του Ευβοϊκού κόλπου, όπως και της βόρειας πλευράς της Εύβοιας, ανησυχούν ιδιαίτερα τους παράκτιους αλιείς της περιοχής. Με έντονα διαβήματα στους υπεύθυνους φορείς, ζητούν άμεσες λύσεις για το σημαντικό αυτό ζήτημα.

Αναφορικά με την εξέλιξη αυτής της κατάστασης, ο Γιώργος Καλημαγάκης, πρόεδρος του Αλιευτικού Συλλόγου Χαλκίδας, υποστήριξε ότι εάν δεν ληφθούν άμεσα σοβαρά μέτρα από την πλευρά της πολιτείας, τα ιχθυαποθέματα θα εξαφανιστούν από την περιοχή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το περιβάλλον, αλλά και την οικονομία.

«Την τελευταία δεκαετία έχουν μειωθεί τα ιχθυαποθέματα πάνω από 50% σε σύγκριση με το παρελθόν. Η οικονομική κρίση ώθησε πολλούς ερασιτέχνες, αλλά και επαγγελματίες να διαχειρίζονται τα αλιεύματα με έναν τρόπο άναρχο, με στόχο το εφήμερο κέρδος», τονίζει.

Σχετικά δε με τους ερασιτέχνες αλιείς και ειδικά τους παράνομους δύτες, ο κ. Καλημαγάκης επισημαίνει ότι «αποτελούν ένα μόνιμο πρόβλημα στον κλάδο, διότι ψαρεύουν τη νύχτα και τα αλιεύματά τους τα προωθούν στις αγορές χωρίς παραστατικά και νόμιμα έγγραφα».

Μηχανότρατες

Μπορεί οι ερασιτέχνες αλιείς, όταν δεν εφαρμόζουν τους κανόνες, να κάνουν ζημιά στο οικοσύστημα και στην οικονομία, αλλά τα σοβαρότερα προβλήματα προκαλούνται από τις μηχανότρατες, σύμφωνα πάντα με τον πρόεδρο.

«Καταστρέφουν τον γόνο των ψαριών και δημιουργούν σημαντικά προβλήματα στην αλιεία με τον εγκληματικό αυτόν τρόπο ψαρέματος», τονίζει ο κ. Καλημαγάκης και προσθέτει: «Θα πρέπει οι μηχανότρατες να σταματήσουν τη δραστηριότητά τους για κάποιο χρονικό διάστημα από τον Ευβοϊκό κόλπο και από άλλες κλειστές θάλασσες, ώστε να μπορεί να παραχθεί γόνος και να πολλαπλασιαστούν τα αλιεύματα.

Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα δεν θα υπάρχει τίποτα».

Παρατυπίες και από επαγγελματίες

Χωρίς να αφήσει όλα τα κακώς κείμενα ασχολίαστα ο κ. Καλημαγάκης καυτηριάζει και τα του οίκου του: «Σίγουρα και εμείς από την πλευρά μας ως παράκτιοι αλιείς δεν εφαρμόζουμε σχολαστικά τους κανόνες της αειφόρου αλιείας και, παράλληλα, δεν προστατεύουμε το θαλάσσιο οικοσύστημα στον βαθμό που θα έπρεπε.

Γνωρίζουμε ότι η αλίευση μεγάλων ποσοτήτων ψαριών και άλλων ειδών αργά ή γρήγορα θα μας οδηγήσει σε αδιέξοδο. Δεν γίνεται να έχουμε μία άδεια για χρήση που απαιτεί συγκεκριμένο τρόπο αλιείας π.χ. με δίχτυα και εμείς να εφαρμόζουμε, για παράδειγμα, πρακτικές ρεύματος, όπως τα κιούπια.

Τέτοιες πρακτικές οδηγούν στη μείωση των αλιευμάτων. Αυτό, φυσικά, είναι θέμα νόμου και θα πρέπει να λυθεί από την πλευρά της πολιτείας, εμείς όμως πρέπει να περιφρουρήσουμε τις ορθές πρακτικές αλιείας, ώστε να έχουμε ένα καλύτερο αποτέλεσμα».

Κλείνοντας, ο κ. Καλημαγάκης, αναφερόμενος στο θέμα του κορωνοϊού, κάνει λόγο για ένα σοβαρό πλήγμα στον τομέα της αλιείας: «Η μειωμένη ζήτηση των ψαριών από τη μαζική εστίαση έχει ως αποτέλεσμα και τη μεγάλη κάμψη της δραστηριότητας του κλάδου μας, με όλες τις οδυνηρές οικονομικές συνέπειες».