«SOS» εκπέμπει η ελαιοπαραγωγή στη Μαγνησία

Παρά τις αρχικές ενδείξεις για μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ελαιοκομική περίοδο, η οποία θα ξεπερνούσε το 80% σε επίπεδο παραγωγής, η παρατεταμένη ανομβρία και οι υψηλές θερμοκρασίες για μεγάλο χρονικό διάστημα αντέστρεψαν την κατάσταση και έφεραν τους παραγωγούς αντιμέτωπους με πρωτόγνωρες καταστάσεις.

Σύμφωνα με τον Σταμάτη Αλαμανιώτη, πρόεδρο του Συνδέσμου Παραδοσιακών Ελαιώνων Νοτιοδυτικής Μαγνησίας, με τον διακριτικό τίτλο «Oliveto Magnes», λόγω της ανομβρίας «παρατηρήθηκε μη φυσιολογική ανάπτυξη του πυρήνα και μικροκαρπία, τα ελαιόδεντρα άρχισαν να αποβάλλουν ποσότητα του καρπού, ενώ τα σημάδια αφυδάτωσης στην ελιά ήταν εμφανή από τα μέσα Ιουνίου».

Όπως εξηγεί ο ίδιος, «ο βαθμός επιδείνωσης μεγάλωνε κάθε εβδομάδα, και τον Σεπτέμβριο, πλέον, η ζημιά ήταν απόλυτα ξεκάθαρη όχι μόνον στον καρπό, αλλά και στα ελαιόδεντρα, που είχαν εικόνα “καμένου”, ειδικά στα ανατολικά ορεινά και ημιορεινά. Παρά την αναγκαστική πρώιμη συγκομιδή, ώστε να μαζευτεί γρήγορα ο καρπός, οι ζημιές είχαν ήδη γίνει: 50% μειωμένη ποσότητα καρπού λόγω αφυδάτωσης και πτώσης, καταστροφή της επιτραπέζιας ελιάς που αγγίζει το 95% και ποσοτική απώλεια παραγόμενου ελαιολάδου μεταξύ 40% και 50%, αναλόγως της περιοχής».

Πτώση τιμών

Όπως αναφέρει ο κ. Αλαμανιώτης, η απώλεια εισοδήματος ξεπερνάει το 60%, «εάν λάβουμε υπόψη και τη μεγάλη μείωση της οικονομικής ενίσχυσης από την ΕΕ, αλλά και το απροσδιόριστο μέγεθος ζημίας στο φυτικό κεφάλαιο, κάτι που συνεπάγεται ακαρπία τα επόμενα χρόνια και μείωση της παραγωγικής δυναμικής του ελαιώνα της Νοτιοδυτικής Μαγνησίας».

Σύμφωνα με τον ίδιο, «η κατάσταση δυσκόλεψε περισσότερο όταν από την πρώτη κιόλας εβδομάδα ελαιοποίησης, οι τιμές άρχισαν να πέφτουν, ειδικά στη Νοτιοδυτική Μαγνησία, με τη μείωση να φτάνει το 30% κατά την κορύφωση της ελαιοσυγκομιδής». Παράλληλα, ο ίδιος εξηγεί πως «έντονες ήταν και οι αποκλίσεις στις τιμές αγοράς χονδρικής, τόσο μεταξύ των περιοχών, όσο και μεταξύ των ελαιοτριβείων της ίδιας γεωγραφικά περιοχής». Προσθέτει, δε, ότι σημαντικό πρόβλημα ήταν η έλλειψη εργατικών χεριών και η αύξηση του ημερομισθίου «που οφείλεται όχι μόνο στην ποσοτική ανεπάρκεια εργατικών χεριών, αλλά και στο υψηλότατο κόστος ζωής και αδυναμίας καταβολής υψηλών ημερομισθίων από τους παραγωγούς, που σε επίπεδο αξίας επί των πωλήσεων χονδρικής αγγίζει το 35% με 40%».

Ο πρόεδρος του «Oliveto Magnes» σημειώνει πως κάποιοι ελαιοπαραγωγοί, που επέλεξαν ή αναγκάστηκαν να προχωρήσουν σε συγκομιδή μετά τις βροχές (στις αρχές Νοεμβρίου), βρέθηκαν αντιμέτωποι και με το φαινόμενο της πτώσης του καρπού.

«Συνοπτικά», εξηγεί ο ίδιος, «οι συνεχείς ζημιές λόγω ακραίων καιρικών φαινομένων σε συνδυασμό με το υψηλότατο κόστος καλλιέργειας, το ισχύον σύστημα έμμεσων και άμεσων φόρων και την άρνηση οικονομικής στήριξης για την τοπική ελαιοκομία μπορεί να οδηγήσουν εκτός κλάδου αρκετούς παραγωγούς και, παράλληλα, να υπάρξει αδυναμία σωστής καλλιέργειας για όσους μείνουν. Οι αρνητικές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες μπορεί να αποδειχθούν ιδιαίτερα σοβαρές, ειδικά στις περιοχές με μονοκαλλιέργεια, όπως ο Πτελεός, το Αχίλλειο, οι Αγ. Θεόδωροι, οι Νηές, η Αμαλιάπολη και σημαντικό τμήμα του Πηλίου».