Στερεά Ελλάδα: Ερασιτέχνες και «αλεξιπτωτιστές» εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες των ελεγκτικών μηχανισμών

Προβληματισμένοι για την πορεία της μελισσοκομίας στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας δηλώνουν οι επαγγελματίες του κλάδου. Η μέχρι τώρα εικόνα δείχνει ότι οι μηχανισμοί ελέγχου της διακίνησης του μελιού δεν είναι αποτελεσματικοί και οι επιτήδειοι προσπαθούν με διάφορους τρόπους να εκμεταλλευθούν τις αδυναμίες και να τις αξιοποιήσουν προς όφελός τους. Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται και οι ενισχύσεις για τη βιολογική μελισσοκομία. Η απουσία επαρκών ελέγχων δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για εκμετάλλευση των σχετικών προγραμμάτων. Όπως μας ενημερώνει ο Γιώργος Παπιώτης, μελισσοκόμος από τη Λιβαδειά, στο πρόγραμμα της βιολογικής μελισσοκομίας έχει ενταχθεί σημαντικός αριθμός μελισσοκόμων μέσω αίτησης σε πιστοποιητικούς οργανισμούς. Ωστόσο, κάποιοι από αυτούς εγκαταλείπουν την προσπάθεια πριν ενταχθούν, καθώς δεν πρόκειται να λάβουν τις προβλεπόμενες ενισχύσεις.
Διαβάθμιση και κατηγοριοποίηση δημιουργούν ζητήματα
Η διαβάθμιση του αριθμού κυψελών ανά μελισσοκόμο προκαλεί σημαντικά προβλήματα στους επαγγελματίες του κλάδου, πολλοί από τους οποίους στρέφονται σε εναλλακτικές λύσεις. Το ανώτατο όριο ενίσχυσης είναι οι 300 κυψέλες· πέρα από αυτό, δεν παρέχεται καμία ενίσχυση.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά μελισσοκόμος: «Εγώ διαθέτω 600 μελίσσια και το πρόγραμμα με αναγκάζει να μεταβιβάσω τις υπόλοιπες 300 κυψέλες σε κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας ή σε άλλο πρόσωπο για να μπορέσω να επωφεληθώ από την ενίσχυση». Συνομιλώντας και με άλλους μελισσοκόμους, οι οποίοι επιθυμούν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους, επιβεβαιώνεται ότι η κατάσταση είναι σοβαρή. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι ίδιες κυψέλες δηλώνονται δύο ή και τρεις φορές, ώστε οι επιτήδειοι να εξασφαλίζουν όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα από εθνικές ή ευρωπαϊκές ενισχύσεις. Τέτοιου είδους επιτήδειοι, διαθέτοντας ελάχιστες ή ακόμη και ανύπαρκτες κυψέλες, εισάγουν μέλι από το εξωτερικό και το παρουσιάζουν ως ελληνικό.