Τη στήριξη της πολιτείας ζήτησαν στο 2ο συνέδριό τους οι μετακινούμενοι κτηνοτρόφοι

Τη στήριξη της πολιτείας ζήτησαν στο 2ο συνέδριό τους οι μετακινούμενοι κτηνοτρόφοι

Τη συνδρομή της πολιτείας ζήτησαν οι συμμετέχοντες στο 2ο Συνέδριο Μετακινούμενων Κτηνοτρόφων στα Θεοδωριανά Άρτας, το οποίο ολοκληρώθηκε και φέτος με επιτυχία.

Ένα ετήσιο συνέδριο που γίνεται κάθε χρόνο σε διαφορετικά μέρη της Ελλάδας για πολλαπλούς λόγους. Να γνωριστούν οι κτηνοτρόφοι από τη μια, και από την άλλη να γνωρίσει ο κόσμος τι σημαίνει μετακινουμένη κτηνοτροφία.

Με την παρουσία του Περιφερειάρχη Ηπείρου κ Καχριμάνη  που έκανε την έναρξη του συνεδρίου, με πολλές αναφορές και στο σύστημα «μετακινούμενης κτηνοτροφίας» αλλά και στην μεγάλη προσπάθεια που κάνει η περιφέρεια Ηπείρου να στηρίξει την μετακινουμένη κτηνοτροφία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Στη συνέχεια αναπτύχτηκαν διαφορετικές θεματικές ενότητες από την Κ. Λάγκα πρόεδρο του Δικτύου Μετακινουμένων κτηνοτρόφων και τους, κ. Δεκόλη, κ. Σδρούλια, Κ. Παπαχρήστο, κ. Κομινάκη, κ. Σδράγκα, κ Ράγκο, κ. Χάιδο.

Παρόντες όλοι οι κτηνοτρόφοι των Θεοδωριανών έθεσαν τις απόψεις και τους προβληματισμούς στον Περιφερειάρχη τονίζοντας απλά ότι η μετακινούμενη κτηνοτροφία θα πρέπει να στηριχτεί εάν θέλουμε να υπάρχει και στο μέλλον.

Τριήμερο

Στα Θεοδωριανά έλαβε χώρα, ένα δυναμικό τριήμερο με συναντήσεις, παρουσιάσεις, παραδοσιακή τυροκόμηση από τούς κτηνοτρόφους. Εκεί παρουσιάστηκε το τσαλαφούτι που είναι ένα είδος τυριού το οποίο παράγεται με απλό και παραδοσιακό τρόπο από τους ίδιους τους κτηνοτρόφους, και φυσικά στο τέλος έκλεισε η ημερίδα με παραδοσιακή μουσική και χορούς της περιοχής.

Προσωπική εμπειρία

«Η Ελλάδα είναι μια χώρα που ως επί το πλείστον είναι γεωργοκτηνοτροφική. Η κτηνοτροφία ειδικά έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην οικονομία της χώρας. τα τελευταία χρόνια με τις σημαντικές αλλαγές που γίνονται στην Ελλάδα έχει μπει σε μια φθίνουσα κατάσταση. Έχουν διαφοροποιηθεί πολλά πράγματα. Πολλές διαδικασίες του παρελθόντος όπως το κούρεμα, η κατασκευή ρούχων από μαλλί η μετακίνηση των κτηνοτρόφων από τα πεδινά στα ορεινά και αντίστροφα έχει μηδενισθεί. Εκτός από ένα συγκεκριμένο αριθμό κτηνοτρόφων που μετακινούνται ακόμη και σήμερα με τα πόδια .Ειδικά η μετακίνηση των κτηνοτρόφων στο πέρασμα του χρόνου είχε μια έννοια ουσιαστική. Οι οικογένειες ακολουθούσαν τα κοπάδια δεδομένου δεν υπήρχαν δρόμοι και τα  αυτοκίνητα ήταν ανύπαρκτα.

Σήμερα ακόμη και τώρα κάποιοι κτηνοτρόφοι ακολουθούν την παλιά στράτα.

Ειδικά τον Οκτώβρη κάθε χρόνου κοπάδια από τον ορεινό όγκο της Πίνδου μετακινούνται στον πεδινό χώρο της Θεσσαλίας. Ή της Θεσπρωτίας στην Ήπειρο.

Μια περιοχή που είχε πολλούς κτηνοτρόφους οι οποίοι διασκορπίζονταν σε πολλές περιοχές της Θεσσαλίας είναι η περιοχή του Ασπροποτάμου. Οι κτηνοτρόφοι από τον Τύρναβο, Λάρισα, Φάρσαλα, Δομοκό, Τρίκαλα, Φαρκαδόνα, και άλλες περιοχές, είχαν κοινό προορισμό την ευρύτερη περιοχή του Ασπροποτάμου, στο Χαλίκι, Τζούρτζια, Πολυθέα, Στεφάνη, Κρανιά  και στα άλλα χωριά. Η εκκίνηση από διαφορετικά χωριά, αλλά σε κάποιο σημείο κοινός δρόμος», αναφέρει ο Θοδωρής Σδρούλιας, δημοσιογράφος, εκδότης του περιοδικού «Αγροτόραμα» και Τηλεοπτικός Παραγωγός στο κανάλι “DION TV”.

Και προσθέτει: «Η μετακινούμενη κτηνοτροφία για αιώνες υπήρξε βασικός οικονομικό μοχλός για μεγάλο μέρος των ελλήνων κτηνοτρόφων.

Το ίδιο συμβαίνει και στην περιοχή της Ηπείρου η μετακίνησης των κτηνοτρόφων από τις περιοχές της Άρτας και της Πρέβεζας μετακινούνται προς τα βουνά της Πίνδου και αντίστροφα. Σήμερα τα πράγματα έχουν διαφοροποιηθεί αλλά αξίζει το κόπο ως να διατηρήσουμε αυτή τη διαδικασία γιατί αποτελεί μελλοντικό κομμάτι της συνέχισης της ιστορίας μας, και θα πρέπει να τη διατηρήσουμε και να τη εντάξουμε σαν σημείο αναφοράς στην πολιτιστική μας κληρονομιά και να γίνει κτήμα της UNESCO.

Σήμερα ελάχιστοι κτηνοτρόφοι μετακινούν τα κοπάδια τους με τα πόδια. Ένας από αυτούς είναι τα αδέρφια  Χρήστος και Πάνος Αποστολίνας από το περιβόλι Γρεβενών μέχρι το Αργυροπούλι. Μια πορεία δώδεκα ημερών στην παλιά βλαχόστρατα. Μια ζωή με πολλές εμπειρίες και γνώση στην μετακινούμενη κτηνοτροφία. Τα τελευταία χρόνια συνοδεύουμε το κοπάδι του Πάνου, και έχουμε ζήσει μαζί τους απίστευτες εμπειρίες. Βροχή, κρύο ομίχλη, το κοπάδι συνεχίζει την πορεία του, και το βράδυ στάση, στήσιμο της τέντας  φωτιά και ιστορίες για το χτες. Ένα διαχρονικό ταξίδι στο σήμερα και στο χτες. Από τη μια τα φορτηγά που μεταφέρουν τα πρόβατα σε 5 ώρες από τα ορεινά στα πεδινά και από την άλλη το ταξίδι με τα πόδια. Σαν να είναι ένα πέρασμα χρόνου στο χτες, εμπειρία που την έζησα στο πεδίο βολής στην κρανιά όπου τα πρόβατα παραδοσιακά κάνουν την ετήσια στάση τους κατά το κατέβασμα. Μέσα στην ομίχλη και δίπλα στην τέντα με τη φωτιά, ο χρόνος έχασε τη σημασία του, και αναρωτήθηκα για πόσο ακόμη θα έχουμε τη δυνατότητα ζούμε και να βλέπουμε κοπάδια να κατεβαίνουν με τα πόδια.  Είναι κάτι που σε λίγα χρόνια θα σβήσει, και οι τελευταίοι Ο Πάνος και ο Χρήστος σίγουρα θα αισθάνονται ευτυχείς γιατί αυτήν τη μοναδικότητα την έζησαν όλη τη ζωή τους. Υπάρχουν κάποια αισθήματα και συναισθήματα που δεν πληρώνονται. Οι μετακινούμενοι κτηνοτρόφοι δίνουν προστιθέμενοι αξία στη οικονομική της χώρας μας, οι μόνοι που δεν το έχουν καταλάβει είναι οι πολιτικοί μας, γιατί διαφορετικά θα είχαν προβλέψει να δώσουν κίνητρα, να  απαλλάξουν, να ενισχύσουν, και πολλά  ακόμη τους κτηνοτρόφους μας».