Τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του πιερικού ακτινιδίου
Η Ελλάδα είναι η 2η πιο παραγωγική χώρα στα πράσινα ακτινίδια. Ο Νομός Πιερίας είναι ο 1ος νομός στην Ελλάδα όπου παράγονται τα περισσότερα ακτινίδια που εξάγονται σε Ευρώπη, Αμερική και Ασία. Τα πιερικά ακτινίδια πληρούν τις αυξημένες φυτοϋγειονομικές απαιτήσεις των χωρών εισαγωγής, όπου εφαρμόζονται ιδιαίτερα αυστηροί κανονισμοί και πρότυπα.
Όσον αφορά την καλλιέργεια του προϊόντος στην Πιερία, αυτή στηρίζει το εισόδημα των αγροτών μας, αλλά και συνεισφέρει σημαντικά στα έσοδα της χώρας, καθώς η παραγωγή του ακτινιδίου στο μεγαλύτερό της μέρος εξάγεται.
Η Πιερία παράγει ένα από τα πιο ποιοτικά ακτινίδια λόγω του εδάφους, του μικροκλίματος της περιοχής και της καλής καλλιεργητικής φροντίδας των αγροτών μας. Οι άριστες κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής μας, το υψηλό επίπεδο τεχνογνωσίας που διαθέτουν οι παραγωγοί, καθώς και η έντονη εξωστρεφής δραστηριότητα των οργανώσεών τους, έχουν πετύχει να βάλουν το ακτινίδιο της Πιερίας στην παγκόσμια αγορά.
Μειωμένη ποσοτικά, αλλά ποιοτική η σεζόν
Όσο για τη φετινή χρονιά, αυτή είναι μειωμένη ως προς την ποσότητα, λόγω του ήπιου χειμώνα που δημιούργησε ακαρπία, αλλά η ποιότητα παραμένει και είναι εξαιρετική. Η συγκομιδή των ακτινιδίων αρχίζει από τις 15 Οκτωβρίου και ολοκληρώνεται περίπου έως τις 10 Νοεμβρίου. Οι καρποί παραμένουν για μεγάλο διάστημα στα ψυγεία αποθήκευσης και εξάγονται σταδιακά, εφοδιάζοντας μέχρι τον Μάιο τις αγορές. Δυστυχώς, η περσινή χρονιά δεν ήταν τόσο ευνοϊκή για τους παραγωγούς, με αποτέλεσμα οι τιμές να είναι πολύ χαμηλές.
Στον αντίποδα, με τη φετινή χρονιά αρχίζει να υπάρχει μια ανύψωση στις τιμές και έντονη ζήτηση και από το εξωτερικό, ιδιαίτερα από τους Ιταλούς, που εδώ και μερικά χρόνια δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα μετά τις ζημιές στα ιταλικά ακτινίδια.
Προσοχή, όμως, γιατί η πρώιμη συγκομιδή καταστρέφει το ακτινίδιο και δυσφημεί το προϊόν και τη χώρα μας στο εξωτερικό. Θα πρέπει όλοι να συμμορφώνονται με τις ημερομηνίες έναρξης συγκομιδής (15 Οκτωβρίου) και εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις για τα σάκχαρα (6,2 Brix).
Σε αυτό το σημείο, επίσης, θέλω να αναφέρω ότι όλοι οι ακτινιδιοπαραγωγοί πρέπει να είναι προσεκτικοί στις συμφωνίες με τους εμπόρους, διότι και πέρσι και την προηγούμενη χρονιά, είχαμε ακτινίδια που δεν έχουν πληρωθεί ακόμα. Κι εδώ θα πρέπει το ελληνικό κράτος να βρει την ασφαλιστική δικλείδα μεταξύ των αγροτών και των εμπόρων, με τη συμβολή και των ομάδων και οργανώσεων παραγωγών και αγροτικών συνεταιρισμών, ούτως ώστε να μη χάσουν ούτε ένα ευρώ οι αγρότες.
