Συνέδριο αμπελουργίας σημαίνουσας βαρύτητας στα Ιωάννινα

Μέσα σε κλίμα ανησυχίας, και υπό το βάρος της τελευταίας καταγραφής της υφιστάμενης κατάστασης του κλάδου, πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 23 και την Παρασκευή 24 Μαΐου στα Ιωάννινα ένα συνέδριο εξαιρετικής σπουδαιότητας για την ελληνική αμπελουργία, το οποίο συνδιοργάνωσαν η ΚΕΟΣΟΕ και η Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Αμπέλου και Οίνου (ΕΔΟΑΟ), σε συνεργασία με το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Η πρωτοφανής μείωση των εκτάσεων αμπελοκαλλιέργειας στη χώρα μας, οι οποίες, από το 1990 έως σήμερα, παρουσιάζουν συρρίκνωση της τάξης του 26,88%, η πρόκληση της κλιματικής αλλαγής, o εκσυγχρονισμός της διαχείρισης των κτημάτων για να εξασφαλιστεί το μέλλον του κλάδου, τα αυξανόμενα κόστη, οι πολιτικές γης, τα χρηματοδοτικά εργαλεία του αγροτικού τομέα και η αξιοποίηση των εργαλείων της ΚΑΠ 2023-2027, καθώς και η αμπελουργία ακριβείας ήταν κάποια από τα ζητήματα που συζητήθηκαν εκτενώς. Μάλιστα, αναλύθηκε ιδιαίτερα ο ρόλος της ΚΑΠ, ειδικά προς την κατεύθυνση της εισοδηματικής στήριξης των παραγωγών, της ηλικιακής ανανέωσης, του περιβάλλοντος και της κλιματικής αλλαγής, της προώθησης των συλλογικών σχημάτων, της αξιοποίησης των τομεακών προγραμμάτων και του προσανατολισμού των παραγωγών και των επιχειρήσεων του κλάδου σε επενδύσεις μεγάλης κλίμακος.

Παράλληλα, έγινε λόγος για την ενίσχυση της περιβαλλοντικής διάστασης μέσω των δράσεων των Οικολογικών Σχημάτων, αλλά και της ανακατεύθυνσης των νέων αγροτών στην αμπελοκαλλιέργεια. Ζητήματα, δηλαδή, που επηρεάζουν σημαντικά την αμπελουργία στη χώρα μας, καθορίζοντας, εν τέλει, τους όρους μιας βιωσιμότητας που σήμερα βρίσκεται σε κρίσιμη φάση.

Στο πλάι των αμπελοπαραγωγών, όπως φαίνεται, συντάσσεται και η πολιτεία, αφού ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Διονύσης Σταμενίτης, διαβεβαίωσε από το βήμα του συνεδρίου ότι «έχουμε ιεραρχήσει την ανάπτυξη του οινικού και αμπελουργικού κλάδου πολύ ψηλά στη λίστα των προτεραιοτήτων μας. Η αμπελουργία έχει μεγάλες προοπτικές, στις οποίες και πιστεύουμε και επενδύουμε. Υπάρχουν πολλά περιθώρια εξέλιξης και οφείλουμε να τα εκμεταλλευτούμε. Για αυτό είναι πολύ σημαντικό να εξετάσουμε όλα τα ζητήματα, να αναπροσαρμόσουμε ενδεχομένως πολιτικές αποφάσεις και πρακτικές και να αντιμετωπίσουμε με αυτόν τον τρόπο τις αδυναμίες. Πάνω από όλα, όμως, να αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχουμε από άλλες χώρες».

Απαραίτητο το Στρατηγικό Σχέδιο

Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα ο ελληνικός αμπελώνας και τα αδιέξοδα στα οποία έχει περιέλθει τεκμηριώνουν την αδήριτη ανάγκη για την εκπόνηση ενός ολοκληρωμένου Στρατηγικού Σχεδίου, το οποίο, όπως συμφωνούν όλοι οι εμπλεκόμενοι, θα πρέπει αφενός να επικεντρωθεί στη συνέχιση της καλλιέργειας και στην ανάπτυξη της ελληνικής αμπελουργίας, με όρους βιώσιμους και ανταγωνιστικούς, και αφετέρου να δίνει απτές και άμεσα υλοποιήσιμες λύσεις.

Να μην αποτελεί, δηλαδή, ένα γραφειοκρατικό κείμενο μελέτης, αλλά ένα πραγματικό εργαλείο διαχείρισης, ένα «συμβόλαιο» μεταξύ κυβέρνησης, κράτους και φορέων για την παραγωγή και την υιοθέτηση νέων πολιτικών και καινοτόμων λύσεων θεσμικού και τεχνοκρατικού χαρακτήρα, με στόχο την αναστροφή των τάσεων εγκατάλειψης και, εν τέλει, την ανάπτυξη της αμπελοκαλλιέργειας στη χώρα μας. Συνοψίζοντας, όλοι συμφωνούν ότι οι πλέον κρίσιμοι παράγοντες που εμποδίζουν την επιτυχία της αμπελοκαλλιέργειας είναι ο κατακερματισμός, η απουσία μηχανισμών υγιούς ανταγωνισμού και, κυρίως, η δυσκολία αντιμετώπισης του υψηλού κόστους παραγωγής.

«Όλα αυτά πρέπει να τα εξετάσουμε ένα προς ένα, να αναλύσουμε τις ευκαιρίες, τις δυνατότητες, αλλά και τις αδυναμίες του κλάδου και από εκεί να προκύψει το μελλοντικό μοντέλο που θέλουμε να ακολουθήσουμε. Να δούμε, επίσης, τι έχουν κάνει οι άλλες χώρες. Αυτό είναι το Στρατηγικό Σχέδιο», εξηγεί ο κ. Κορδοπάτης, Διευθυντής του ΚΕΟΣΟΕ, για να τονίσει ότι μόνο μέσω του μετασχηματισμού και της νέας παραγωγικής διάρθρωσης της αμπελοκαλλιέργειας μπορεί να πάει μπροστά ο κλάδος.