Βασίλης Κόκκαλης: Μονόδρομος η εξασφάλιση δίκαιου εισοδήματος για τους αγρότες

Για τον πρωτογενή τομέα και την ύπαιθρο, ο απολογισμός του 2024 είναι απολύτως αρνητικός. Ιδιαίτερα δυσμενή εξέλιξη για τη χώρα μας αποτελεί ο καταλογισμός προστίμου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ύψους 283 εκατ. ευρώ, για κακή διαχείριση από πλευράς ΟΠΕΚΕΠΕ πληρωμών ενωσιακών ενισχύσεων για τις χρονικές περιόδους 2020, 2021 και 2022. Μάλιστα, τέθηκε σε 12μηνη επιτήρηση για σοβαρές παρατυπίες στη λειτουργία του, ενώ κατόπιν ελέγχου του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου ζητήθηκε και η επιστροφή ποσού, ύψους 50.755.440,32 ευρώ, από 196.083 αγρότες για ενισχύσεις του 2022.

Δεδομένης της κυβερνητικής αναποτελεσματικότητας και αναλγησίας για την αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων που αντιμετωπίζει η γεωργία, το μέλλον του πρωτογενούς τομέα της χώρας μας φαντάζει δυσοίωνο

Ανελέητα «χτυπήθηκε» η κτηνοτροφία της χώρας μας από την εμφάνιση και την εξάπλωση της ευλογιάς των προβάτων και της πανώλης των μικρών μηρυκαστικών, οι οποίες οδήγησαν σε θάνατο χιλιάδες ζώα και διαμόρφωσαν ασφυκτικές οικονομικές συνθήκες για το σύνολο των κτηνοτρόφων. Ο πρωτογενής τομέας, ειδικά στη Θεσσαλία, τον Έβρο και την Εύβοια, περιοχές οι οποίες επλήγησαν βάναυσα από πρωτόγνωρες πλημμύρες και πυρκαγιές, παραμένει έρμαιο της κυβερνητικής εγκατάλειψης και ανικανότητας, καθώς τα προτεινόμενα μέτρα στήριξής του διακρίνονται από ανεπαρκή σχεδιασμό και δυσλειτουργίες.

Το υψηλό κόστος παραγωγής, η αισχροκέρδεια και οι τεράστιες αποκλίσεις τιμών «από το χωράφι στο ράφι», οι αναποτελεσματικές τροποποιήσεις του Στρατηγικού Σχεδίου της ΚΑΠ, η έλλειψη αναμόρφωσης του Κανονισμού του ΕΛΓΑ, οι ανεπαρκείς και ανολοκλήρωτες αποζημιώσεις και τα πρακτικά ανεφάρμοστα μέτρα, όπως το Υπομέτρο 5.2 για αποκατάσταση των ζημιών που προκαλούνται στο γεωργικό κεφάλαιο (φυτικό, ζωικό και πάγιο) από φυσικά φαινόμενα, επιταχύνουν την εξαφάνιση μεγάλου μέρους των αγροτικών εκμεταλλεύσεων, οι οποίες αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του πρωτογενούς τομέα της χώρας μας.

Δεδομένης της κυβερνητικής αναποτελεσματικότητας και αναλγησίας για την αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων που αντιμετωπίζει η γεωργία, το μέλλον του πρωτογενούς τομέα της χώρας μας φαντάζει δυσοίωνο. Η εξασφάλιση δίκαιου εισοδήματος για τους αγρότες μέσα από κερδοφόρες εκμεταλλεύσεις προϋποθέτει την ανάδειξη των συγκριτικών τους πλεονεκτημάτων με επενδύσεις στην εξωστρέφεια, την εκπαίδευση, την εφαρμογή ρεαλιστικών λύσεων και ταχύτατων αντανακλαστικών για προσαρμογή στα σύγχρονα δεδομένα.

Ο στόχος της χώρας μας για το 2025 πρέπει να συμπεριλαμβάνει την υιοθέτηση μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής, βασισμένης σε ένα πλαίσιο εξυγίανσης του κρατικού μηχανισμού, εφαρμογής κανόνων διαφάνειας, λήψης μέτρων στήριξης και θωράκισης της βιώσιμης αγροτικής παραγωγής.