Με την παρουσία του για εκατοντάδες χρόνια στην Κρήτη, το χαρούπι έχει δημιουργήσει μακραίωνη ιστορία και παράδοση. Αποτελούσε τη βασική διατροφή για φτωχούς, πεινασμένους και ζώα, σε δύσκολες εποχές. Για τον λόγο αυτόν, και για πολλές δεκαετίες, έμεινε εκτός παραγωγής και αγορών. Σήμερα, αφήνοντας πίσω του αυτή την υποβάθμιση, σιγά-σιγά ξαναβρίσκει τη χαμένη του ταυτότητα και τιμή, στο τραπέζι της διατροφής.
Ο Ηλίας Μανούσακας, παραγωγός και μεταποιητής από την Αργυρούπολη Ρεθύμνου, έχει ταυτίσει το χαρούπι με την ίδια του τη ζωή. «Κάνουμε σημαντική προσπάθεια να το αναδείξουμε στην κοινωνία. Είναι ένα φυτό που, λόγω των περιβαλλοντικών, ιστορικών, πολιτιστικών και διατροφικών του ιδιοτήτων, έχει να προσφέρει πολλά», τονίζει εμφατικά και συνεχίζει. «Μπορεί να βρισκόμαστε στο αρχικό στάδιο, αλλά έχουμε δρόμο μπροστά μας, ώστε να το αξιοποιήσουμε καλύτερα και να του δώσουμε μία ταυτότητα, πολύ δε περισσότερο να το αναδείξουμε διατροφικά».
Υπολογίζει ότι κάθε δέντρο, και ανάλογα με την κατάσταση που βρίσκεται, μπορεί να δώσει πάνω από 100 κιλά καρπό. «Αν ασχοληθούμε καλύτερα με την καλλιέργεια και τη βελτίωση των φυτών, τα αποτελέσματα θα είναι διαφορετικά από αυτά που βλέπουμε μέχρι σήμερα», υποστηρίζει.
Αναφερόμενος στην παραγωγή του χαρουπιού στη χώρα μας, υποστηρίζει ότι το μεγαλύτερο ποσοστό παράγεται στην Κρήτη. «Το φυτό αυτό έχει ταυτιστεί απόλυτα με την παραγωγή σε ξηροθερμικές συνθήκες. Μπορεί να αντεπεξέλθει σε μεγάλο βαθμό στις ακραίες συνθήκες και να παράγει προϊόντα υψηλής διατροφικής αξίας», καταλήγει ο ίδιος.
