Βιοκαύσιμα ανταγωνιστικά με το πετρέλαιο υπόσχεται μία πρόσφατη ανακάλυψη που έγινε από ερευνητές του αμερικανικού εργαστηρίου Sandia.
Στην έρευνα μελετάται η περαιτέρω χρήση των αποβλήτων βιοκαυσίμων και η χρήση του LigM, ενός ενζύμου που διασπά τα μόρια που προέρχονται από τη λιγνίνη, τα φυτικά υπολείμματα δηλαδή που απομένουν από την παραγωγή βιοκαυσίμων. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία νέων μορίων, αλλά και εμπορεύσιμων προϊόντων, μειώνοντας έτσι το κόστος των βιοκαυσίμων.
Η λιγνίνη συνήθως είτε καίγεται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, είτε μένει ανεκμετάλλευτη σε σωρούς, επειδή κανείς ακόμη δεν έχει καθορίσει το πώς αυτή μπορεί να μετατραπεί σε χρήσιμο προϊόν, όπως ανανεώσιμα πλαστικά, υφάσματα, νάιλον και συγκολλητικά. Η ηλεκτρική ενέργεια από τη λιγνίνη, προς το παρόν, χρησιμοποιείται μόνο από τις εταιρείες που την παράγουν σε μεγάλες ποσότητες, όπως κατασκευαστές χαρτιού και χαρτοπολτού, χωρίς να έχει κάποια χρήση και όφελος στο ευρύ κοινό. Οι επιστήμονες του εργαστηρίου Sandia, που συνεργάζονται με ερευνητές του Εργαστηρίου Lawrence Berkeley, αποκωδικοποίησαν τη δομή και τη συμπεριφορά του LigM, μία διαδικασία που προβλημάτιζε τους ερευνητές για δεκαετίες, περνώντας στη διάσπαση της λιγνίνης.
Όπως αναφέρει το μέλος της επιστημονικής ομάδας Amanda Kohler «απώτερος σκοπός των επιστημών είναι η φυσική επεξεργασία της λιγνίνης, ώστε να μειώσουμε το κόστος των βιοκαυσίμων, δημιουργώντας προϊόντα από λιγνίνη».
