Ούτε τα αναγκαία
Ούτε τα αναγκαία, που σχετίζονται με τα παιδιά, το μέλλον αυτού του τόπου –όπως αρέσκονται να υποστηρίζουν αρκετοί–, δεν μπορούμε να εκμεταλλευτούμε σε αυτήν τη χώρα. Ενώ στην Ευρώπη ανακοινώνονται νέα μέτρα για την ενίσχυση της χρηματοδότησης των προγραμμάτων διανομής γάλακτος και φρούτων στα σχολεία, στην Ελλάδα πέρσι δεν έγινε διανομή φρούτων, καθώς δεν παρουσιάστηκε ενδιαφέρον στον σχετικό διαγωνισμό που διενήργησε το ΥπΑΑΤ. Ελλάς, το μεγαλείο σου…
Με την ελπίδα
Ούτε ένα ούτε δύο, αλλά με δέκα αιτήματα επισκέφθηκαν την πλατεία Βάθη και τον υπουργό Β. Αποστόλου οι κτηνοτρόφοι της Θεσσαλίας. Φορολογία, ασφαλιστικό, κόστος παραγωγής, πληρωμές, εκπόνηση διαχειριστικών σχεδίων ήταν μόνο τα πέντε από τα αιτήματα για τα οποία, όπως μαθαίνουμε, για ακόμα μια φορά οι απαντήσεις ήταν ήξεις αφήξεις. Τσάμπα τα έξοδα που κάνουν να έρχονται στην Αθήνα… Αφού ξέρουν τις απαντήσεις. Τώρα, θα μου πείτε, η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.
Αιμοσταγής;
Και ενώ οι κινητοποιήσεις ξεκίνησαν (το πρώτο μέρος), εκτός των… κινητοποιούμενων εμφανίστηκαν και κάποιοι –πρώην… κινητοποιητές– του παρελθόντος. Μιλώντας σε τοπικά μέσα, ο Βάιος (και μη με ρωτήσετε ποιος Βάιος, ένας είναι ο Βάιος) μίλησε με τον δικό του μοναδικό τρόπο για όλους και για όλα. Ατάκα που κρατήσαμε: «Ούτε είμαι αιμοσταγής, ούτε μ’ αρέσει το αίμα, αλλά όλα τα τελευταία ιστορικά γεγονότα δείχνουν πως μόνο όταν χύθηκε αίμα κάτι άλλαξε».
Ακούει κανείς;
Μιας και οι αγρότες βγαίνουν στους δρόμους και διαδηλώνουν σε κατά τόπους ΟΓΑ και ΕΛΓΑ, εμείς να ευχηθούμε να έχουν αποτέλεσμα οι αγώνες τους, αλλά πάνω και πρώτα από όλα να αγωνιστούν ενωμένοι. Δύσκολα ζητάμε, αλλά μπορεί κάποιος να μας ακούσει…
