Οι γαλακτοβιομηχανίες μειώνουν τα συμβόλαια με τους κτηνοτρόφους

Μειώνουν τα συμβόλαια με τους κτηνοτρόφους οι γαλατοβιομηχανίες

Και ενώ τα περιθώρια στενεύουν και κάποιοι κάνουν λόγο για μια νέα περίοδο κρίσης στις σχέσεις κράτους-γαλακτοβιομηχανιών, ενθυμούμενοι και την προηγούμενη του διδύμου Χατζηδάκη – Σκορδά στο υπουργείο Ανάπτυξης, οι παραγωγοί σκέφτονται τον τρόπο με τον οποίο θα σκληρύνουν τη στάση τους.

Την περασμένη Τρίτη 15 Μαρτίου, οι παραγωγοί της Ένωσης Φυλής Χολστάιν Ελλάδας συναντήθηκαν για να συζητήσουν το τι μέλλει γενέσθαι: «Όταν η μέση τιμή είναι στα 35 λεπτά και το κοστολόγιο στα 37 και 38 λεπτά, δεν έχεις χρόνο να περιμένεις. Η μέση τιμή του γάλακτος ήταν 38-42 λεπτά. Μπορείς να ζήσεις με αυτή την τιμή; Όταν είχαμε ακόμη δραχμή, η τιμή παραγωγού στο γάλα ήταν 135 δραχμές, όμως, κόστιζε 50 δραχμές το πετρέλαιο. Τότε, το ρεύμα κόστιζε το 1/10 απ’ ό,τι σήμερα, δεν είχαμε ΕΝΦΙΑ, δεν είχε ανέβει το ρεύμα πέντε φορές πάνω. Η παραγωγή σβήνει. Μπορούμε να μιλάμε για παραγωγική ανασυγκρότηση; Προφανώς, κάποιοι δεν θέλουν ελληνική παραγωγή», δήλωσε στην «ΥΧ» ο κτηνίατρος Θ. Βασιλέκας εξ ονόματος της Ένωσης.

«Η ποσόστωση που είχε η Ελλάδα ήταν 840.000 τόνοι, εμείς μιλάμε για 540.000 τόνους μάξιμουμ και μας ζητούν να τη μειώσουμε και άλλο. Αδυνατούμε να καταλάβουμε πώς, ενώ είμαστε ελλειμματική χώρα, περισσεύει ελληνικό γάλα; Οι Έλληνες παραγωγοί θα υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας να υπάρχουμε και να παράγουμε έστω κι αυτές τις μικρές ποσότητες και να έχει η χώρα ένα μίνιμουμ διατροφικής επάρκειας», συμπλήρωσε με νόημα ο κ. Βασιλέκας.

Ομηρία

Ο αναβρασμός που επικρατεί σε όλη την επικράτεια είναι σαφής και δεν χωρά αμφιβολία για την κρισιμότητα της κατάστασης. Ο Παναγιώτης Τζάλας, αγελαδοτρόφος από την Κόνιτσα, δήλωσε στην «ΥΧ»: «Η τιμή του αγελαδινού στην περιοχή μας είναι 38 λεπτά το κιλό. Έχουμε ακούσει από συναδέλφους μας ότι στη Θεσσαλία συγκεκριμένη γαλακτοβιομηχανία αγοράζει το γάλα στα 27 με 28 λεπτά το κιλό. Αυτό είναι ομηρία». Από την πλευρά του, ο Στέλιος Βογιατζής, κτηνοτρόφος από τα Βασιλικά Θεσσαλονίκης και γενικός γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Νέων Αγροτών (ΠΕΝΑ), ανέφερε χαρακτηριστικά: «Τα τελευταία χρόνια, πολλοί αγελαδοτρόφοι εγκατέλειψαν το επάγγελμα λόγω των χαμηλών τιμών πώλησης του γάλακτος και των αυξημένων συντελεστών του κόστους παραγωγής. Η μέση τιμή παραγωγού, αυτήν την περίοδο, κυμαίνεται από 30 έως 38 λεπτά το κιλό. Αν πέσουν κι άλλο οι τιμές, θα αναγκαστούμε να βάλουμε “λουκέτο” στις κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις. Με τέτοιες τιμές, όχι μόνο δεν υπάρχει προοπτική για τον κλάδο, αλλά δεν θα υπάρξει και επόμενη μέρα για την ελληνική κτηνοτροφία».

Όλοι οι παραγωγοί χαμένοι

Και ο πρόεδρος κτηνοτρόφων Καβάλας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου: «Αν ξεκινήσουν κι άλλες γαλακτοβιομηχανίες να δίνουν χαμηλότερες τιμές, αυτή η τακτική θα συμπαρασύρει προς τα κάτω και τις τιμές παραγωγού και σε άλλα προϊόντα. Εδώ και παρά πολύ καιρό έχουμε πει ότι οι αθρόες εισαγωγές γάλακτος θα πλήξουν την ελληνική κτηνοτροφία. Πρέπει να ληφθούν μέτρα προστασίας για τη βιωσιμότητα του κλάδου και την προστασία του εισοδήματος των κτηνοτρόφων. Άμεση αναγκαιότητα είναι να οργανωθεί καλύτερα ο ΕΛΟΓΑΚ για να ενταθούν οι έλεγχοι στο ισοζύγιο γάλακτος. Επίσης, πρέπει να ενισχυθούν και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και οι υπηρεσίες του υπουργείου».

Ό,τι κλείνει δεν ξανανοίγει

Ο πρόεδρος του Σωματείου Αγελαδοτρόφων Ξάνθης, Ηλίας Κοτόπουλος, δηλώνει ότι τα 40 λεπτά το λίτρο είναι η ανώτατη τιμή για το αγελαδινό. Όπως ο ίδιος αναφέρει, «μια βιομηχανία ανακοίνωσε στους δικούς της κτηνοτρόφους ότι το 25% του γάλακτος που παίρνει θα πληρώνεται προς 27 λεπτά και θα πηγαίνει για τυροκόμηση και το υπόλοιπο με 37 λεπτά. Επικαλέστηκε ότι το εισαγόμενο γάλα είναι φθηνό. Κάποιοι κτηνοτρόφοι της Θράκης δίνουν γάλα στη συγκεκριμένη γαλακτοβιομηχανία, αλλά το ζήτημα είναι ότι θα παρασύρει και τις υπόλοιπες. Οι τιμές στα ράφια δεν κατεβαίνουν. Το κράτος θέλει ν’ αφανίσει την κτηνοτροφία. Ο μόνος τρόπος να πιέσουμε είναι να ενημερώσουμε τους καταναλωτές ότι αυτά που τρώνε είναι εισαγόμενα. Η Ελλάδα παράγει ετησίως 500.000 τόνους γαλακτοκομικά και καταναλώνει 1,5 εκατομμύριο». Επίσης, ο κ. Κοτόπουλος αναρωτιέται αν το γάλα που εισάγεται πωλείται ως φρέσκο ή χρησιμοποιείται για γαλακτοκομικά προϊόντα. «Με την πτώση της τιμής, το βέβαιο είναι ότι θα κλείσουν κτηνοτροφικές μονάδες και ό,τι κλείνει δεν ξανανοίγει».

Ανοίγει η πόρτα για εισαγωγές

Ο Δραμινός αγελαδοτρόφος Χαράλαμπος Καφετζής δίνει γάλα στην ντόπια γαλακτοβιομηχανία με 40 λεπτά το κιλό. «Κάποια στιγμή, είχε κατέβει η τιμή, αλλά μετά ανέβηκε και είναι σταθερή εδώ και 2-3 χρόνια. Στην τιμή που κλείνει ο κτηνοτρόφος με τη γαλακτοβιομηχανία παίζουν ρόλο η ποιότητα και η ποσότητα του γάλακτος». Απέναντι στο ενδεχόμενο μείωσης της τιμής, διευκρινίζει ότι «αν η τιμή πέσει κατά 10 λεπτά, πρέπει να πουλήσουμε τα ζώα, γιατί τα έξοδα θα είναι περισσότερα από τα έσοδα. Δεν θα μπορούμε να καλύψουμε το κόστος παραγωγής, πόσω μάλλον να ζήσουμε από την κτηνοτροφία». Ο κ. Καφετζής εκτιμά ότι ενδέχεται να ακολουθήσουν κι άλλες γαλακτοβιομηχανίες. «Ταυτόχρονα, ανοίγει πόρτα για εισαγωγή γάλακτος από το εξωτερικό. Το διαπραγματευτικό μέσο μας είναι η ποιότητα του ελληνικού γάλακτος και η αμφίβολη ποιότητα του εισαγόμενου, αλλά οι καταναλωτές, όταν ζορίζονται οικονομικά, δεν σκέφτονται την ποιότητα».

Ρεπορτάζ: Άννα Στεργίου, Ελένη Σταύρου, Μαρία Αμπατζή, Γεωργία Μπόχτη, Τάνια Γεωργιοπούλου

Διαβάστε επίσης: Κόβουν τιμές και συνεργασίες με αγελαδοτρόφους οι “γαλατάδες”

Ας αναλάβουν δράση οι παραγωγοί

Πολύ χαμηλές τιμές δίνουν οι γαλακτοβιομηχανίες στους παραγωγούς φέτος, σε μια προσπάθεια να τα βγάλουν πέρα με τον ανταγωνισμό που επιβάλλουν τα σούπερ μάρκετ, χωρίς βέβαια να περιορίσουν ιδιαίτερα τα δικά τους κέρδη. Eκείνοι που την πληρώνουν για μια ακόμα φορά είναι φυσικά οι αγελαδοτρόφοι, που καλούνται να παραδώσουν το γάλα τους σε τιμές που δεν καλύπτουν το κόστος παραγωγής. Δεν είναι άλλωστε καθόλου τυχαίο ότι πολλοί εγκατέλειψαν το επάγγελμα τα τελευταία χρόνια.

Υπάρχει μια διεθνής πραγματικότητα που αφορά στο αγελαδινό γάλα και η οποία δεν είναι καθόλου ευοίωνη. Οι τιμές του αγελαδινού γάλακτος έχουν μειωθεί σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και διεθνώς. Θα μπορούσε λοιπόν να ισχυριστεί κάποιος ότι αν η βιομηχανία σε μία άλλη ευρωπαϊκή χώρα αγοράζει το γάλα 0,25 ευρώ το κιλό από τον παραγωγό, γιατί στην Ελλάδα να το αγοράζει ακριβότερα;

Μα γιατί το πουλάει και ακριβότερα. Και ο βασικότερος από τους λόγους που μπορεί να το πουλάει ακριβότερα είναι γιατί εκμεταλλεύεται την προτίμηση των καταναλωτών στα ελληνικά προϊόντα. Άρα αγοράζοντας ελληνικό γάλα έχει πλεονέκτημα για την ελληνική αγορά τουλάχιστον. Εκείνοι που κερδίζουν λοιπόν από τους Έλληνες παραγωγούς θα έπρεπε κανονικά να στηρίζουν και την εγχώρια παραγωγή.

Από την άλλη και οι ίδιοι οι παραγωγοί ήρθε ο καιρός να αναζητήσουν λύσεις, όσο αυτό είναι δυνατόν. Είτε αναπτύσσοντας συλλογικές δράσεις (εντάξει, ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά τι θα γινόταν αν ξαφνικά σταματούσαν όλες οι παραδόσεις γάλακτος π.χ.;) είτε προσπαθώντας να φτάσουν πιο κοντά στους καταναλωτές, όπως η προσπάθεια με τους αυτόματους πωλητές γάλακτος της εταιρείας ΘΕΣγάλα.

Τάνια Γεωργιοπούλου