Αυξημένη κατά πολύ εμφανίζεται τα τελευταία χρόνια η ζήτηση για ρακή και εκτός Κρήτης, με το τοπικό ποτό να καταγράφει σημαντική άνοδο, αναντίστοιχη όμως με τις ποσότητες που φέτος παρήγαγαν οι 650 περίπου αποσταγματοποιοί του νησιού, λόγω και των καιρικών συνθηκών που έπληξαν το καλοκαίρι τις αμπελοκαλλιέργειες.
Όπως λέει ο πρόεδρος του Συλλόγου Παραδοσιακών Αποσταγματοποιών Τσικουδιάς νομού Ηρακλείου, Στάθης Φραγκιαδάκης, «η σοδειά και φέτος είναι μειωμένη κατά 35 με 40%. Αν σκεφτεί κανείς όμως ότι το πλήγμα στις αμπελοκαλλιέργειες ξεπέρασε το 60%, είναι σαφές ότι η ρακή δεν καταγράφει το ίδιο ποσοστό σε απώλειες σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και πάντα σε σύγκριση με τα αμπέλια».
Στον νομό Ηρακλείου λειτουργούν περίπου 200 «καζάνια», στα Χανιά 130, στο Ρέθυμνο περίπου 150 και στο Λασίθι επίσης 150, ενώ το τοπικό ποτό, εκτός από την Κρήτη, πλέον ταξιδεύει χύμα και για την Αθήνα σε τιμές που δεν ξεπερνούν τα 3 ευρώ το κιλό. «Τα τελευταία χρόνια, ειδικά στη διάρκεια της κρίσης, βλέπουμε ότι το προϊόν έχει μια αποδοχή που δεν την είχε πριν. Σίγουρα είναι η ποιότητά του που το κάνει να διαφέρει, ωστόσο νομίζω ότι και οι αυξημένες τιμές των άλλων ποτών, έχουν δημιουργήσει ένα «κύμα» υποστήριξης και επιλογής της ρακής» προσθέτει ο κ. Φραγκιαδάκης, συμπληρώνοντας ότι στην Αθήνα η ρακή φτάνει σε κάβες και ταβέρνες με κρητική κουζίνα, σε συσκευασίες των 5, των 10 και των 20 κιλών.
Όπως διευκρίνισε, στόχος δεν είναι άλλος από την ενίσχυση του προϊόντος που μπορεί να πάει ακόμη καλύτερα, ενισχύοντας και την τοπική οικονομία αλλά και τους αμπελουργούς που πλήττονται τα τελευταία χρόνια. «Δεν ζητάμε να μας χαρίσει κάποιος περίσσια δικαιώματα ή χάρες. Δεν είναι δυνατόν όμως να εξισωθεί η ρακή με τα ξένα ποτά. Εμείς θέλουμε πρώτοι να μπει τάξη, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν μπορεί να επιτευχθεί εάν το προϊόν αντιμετωπιστεί ως βότκα ή ουίσκι».
