«Να φύγουν οι μεσάζοντες από τον πρωτογενή τομέα, γιατί εκμεταλλεύονται τον αγρότη» ζητούν χρόνια τώρα από την πολιτεία οι αγρότες. «Μέσω των ελεγκτικών μηχανισμών προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο της μεγάλης ψαλίδας, που παρατηρείται στην τιμή του προϊόντος από το χωράφι στο ράφι», επαναλαμβάνουν, σχεδόν σε μονότονο ύφος, οι κυβερνώντες.
Ο γεωπόνος Θανάσης Χάιδας από τον Μαυρόλιθο Λάρισας αποφάσισε να μην περιμένει να υλοποιηθούν τα μεγάλα σχέδια της πολιτείας ή να ικανοποιηθούν τα σχετικά αιτήματα των αγροτών, αλλά πήρε την τύχη στα χέρια του. Έχοντας κληρονομήσει τα χωράφια της οικογένειάς του, επένδυσε χρόνο και πολύ χρήμα στη δημιουργία φυτωρίου θερμοκηπίου, όπου κάθε χρόνο φυτεύει 60.000 πεπόνια και 30.000 καρπούζια. Εν συνεχεία, τα μεταφέρει για μεταφύτευση στα χωράφια του και, όταν έρχεται η ώρα της συγκομιδής, τα μαζεύει, τα συσκευάζει – τυποποιεί και βάσει συμβολαίων τα πουλά σε αλυσίδες σούπερ-μάρκετ της Ελλάδας, αλλά και στα Βαλκάνια. Επειδή, όμως, η επιχείρησή του επεκτάθηκε και σε αντίστοιχη καλλιέργεια, τυποποίηση και προώθηση απευθείας στην αγορά σε νεκταρίνια, βερίκοκα και λίγα ροδάκινα δημιούργησε σύγχρονους ψυκτικούς αποθηκευτικούς χώρους.
Η φιλοσοφία του Θανάση Χάιδα στηρίζεται αφενός στην καθετοποίηση της παραγωγής και αφετέρου στην πιστοποίηση των προϊόντων του, τα οποία φημίζονται για την ποιότητά τους. Σε αυτό βοηθούν το μικροκλίμα της περιοχής και τα επικλινή εδάφη, που δεν συγκρατούν νερό, άρα προκύπτουν λιγότερες ασθένειες. Σύμφωνα με τον κ. Χάιδα, «αποφεύγουμε τα φυτοφάρμακα και για μας είναι μεγάλη η ηθική ικανοποίηση που νιώθουμε, όταν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και οι εξονυχιστικοί έλεγχοι των γεωπόνων των σούπερ-μάρκετ, με τα οποία συνεργαζόμαστε, μας απονέμουν τα εύσημα. Βέβαια, για να επιτευχθούν τα παραπάνω, χρειάζεται μόνιμη, συνεχή παρουσία στο χωράφι, καλή συνεργασία και χημεία με το προσωπικό και σεβασμός στη μητέρα φύση, η οποία θα σου ανταποδώσει ό,τι της προσφέρεις».
