Στην Πάπισσα Ιωάννα ο Ροΐδης εμφανίζει τους καλόγερους να βαφτίζουν της χήνες ψάρια, για να τις φάνε τη Σαρακοστή, χωρίς να αμαρτήσουν.
Στη σημερινή Ελλάδα οι χήνες, όπως και τα άλλα ζωντανά που αποτελούν μέρος της διατροφής μας, αλλά και το γάλα, το μέλι, και μια σειρά από προϊόντα, δεν χρειάζεται να βαφτιστούν ψάρια. Βαφτίζονται από Νονούς απλώς ελληνικά, από όπου κι αν προέρχονται. Από την Αλβανία, τα Σκόπια, τη Βουλγαρία, ακόμα και την Κίνα. Η φάμπρικα αυτή είναι τόσο διαδεδομένη, ώστε να έχει καταντήσει σχεδόν καθεστώς.
Οι καταναλωτές, όταν βλέπουν στα ράφια των σούπερ μάρκετ και των κρεοπωλείων την ελληνική σημαία, αναρωτιούνται αν όντως αυτή πιστοποιεί ελληνικότητα, ή καλύπτει απάτη. Διότι απάτη, και μάλιστα καραμπινάτη, είναι η λεγόμενη ελληνοποίηση. Απάτη προσοδοφόρα για κάποιους, η οποία υπονομεύει όμως την ελληνική αγροτική οικονομία και την αξιοπιστία των προϊόντων της. Τα πώς και τα γιατί σε άλλες σελίδες. Εκείνο που πρέπει να σημειώσουμε εδώ είναι ότι από την μαζική και «ελληνοποιημένη» αυτή απάτη δεν χάνουν μόνο οι καταναλωτές. Χάνουν και οι αγρότες που «δεν είναι στο κόλπο».
Πρώτον, διότι κάπου χάνεται η αξιοπιστία των προϊόντων τους.
Και δεύτερον, γιατί δεν είναι δυνατό να συναγωνιστούν εκείνους που εισάγουν σε σκοτωμένες τιμές προϊόντα αμφίβολης ποιότητας και τα βαφτίζουν ελληνικά. Απαίτηση των καιρών: Η πολιτεία να ξηλώσει τα κυκλώματα των ελληνοποιήσεων. Να φέρει τους Νονούς στη Δικαιοσύνη. Με αποφασιστικότητα και αυστηρότητα. Κι αν δεν μπορούν, ας μας το πουν, να «ελληνοποιήσουμε» κάποιους Γερμανούς και να τους φέρουμε να επιβάλλουν το νόμο.
ΥΠΑΙΘΡΟΣ XΩΡΑ
