Διανύουμε την πρώτη εβδομάδα των αγροτικών κινητοποιήσεων και τα δεδομένα σε σύγκριση με άλλες χρονιές δείχνουν μάλλον υποτονικά. Μάλιστα, εάν η εισαγγελία πρωτοδικών δεν επεδείκνυε ιδιαίτερη βιασύνη για απευθείας κλήση στο ακροατήριο χωρίς προκαταρτική εξέταση δέκα αγροτικών στελεχών στη Λάρισα, οι κινητοποιήσεις δεν θα αποτελούσαν ούτε απλή είδηση για κάποια εθνικά κανάλια και εφημερίδες.
Η μικρή σχετικά συμμετοχή, τη στιγμή που για παράδειγμα το αγροτικό εισόδημα την προηγούμενη χρονιά μειώθηκε κατά 4,9% και κλάδοι όπως η ελαιοκομία, το ροδάκινο, η αιγοπροβατοτροφία υπέστησαν μεγάλες παραγωγικές ή οικονομικές απώλειες, δείχνει εκ πρώτης όψεως αντιφατική. Έχει όμως και μία άλλη ανάγνωση.
Οι παλιές αγροτικές συνδικαλιστικές οργανώσεις έχουν προ πολλού διαλυθεί. Μία από τις αιτίες που οδήγησαν στην απαξίωσή τους ήταν η αδυναμία τους να μετατραπούν από απλές οργανώσεις καταγγελίας και διαμαρτυρίας σε δομές που προτείνουν εναλλακτικές επιλογές και πειστικές λύσεις στα προβλήματα της κάθε εποχής. Τα ίδια κινδυνεύουν να συμβούν (ή για κάποιους ήδη συμβαίνουν) στις συνδικαλιστικές, συντονιστικές ή άλλες δομές που είναι σήμερα στην επικαιρότητα.
Στο μεγάλο ζήτημα του κόστους παραγωγής, για παράδειγμα, θέτουν ως προτεραιότητες τη μείωση του ΦΠΑ των εφοδίων, του φόρου πετρελαίου και της τιμής του αγροτικού ρεύματος, δηλαδή ζητούν ουσιαστική αναδιανομή των εσόδων του κράτους. Αντίθετα, αποσιωπούν θέματα που σχετίζονται με τη λειτουργία των αγορών των εισροών ή την ορθολογική τους χρήση, που βρίσκονται στην προμετωπίδα οργανώσεων άλλων χωρών. Στο ζήτημα της διαμόρφωσης των πολύ χαμηλών τιμών παραγωγού, προτάσσουν το γενικό αίτημα για «αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος», ενώ δεν αναφέρονται στις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές και τη δεσπόζουσα θέση κάποιων επιχειρήσεων στην αγορά, για παράδειγμα, ή στην αναγκαιότητα σύστασης, λειτουργίας και ενδυνάμωσης συνεταιριστικών και άλλων οικονομικών οργανώσεων των αγροτών. Τέλος, δεν αναφέρονται στο ζήτημα των ελληνοποιήσεων και της νοθείας που έχουν διαλύσει κλάδους, όπως τα γαλακτοκομικά και τα κρέατα, τα όσπρια, καθώς και πολλά οπωροκηπευτικά.
Οι δυνάμεις εκείνες που πιστεύουν στον αναντικατάστατο ρόλο της αξιόπιστης αγροτικής οργάνωσης ίσως βρίσκονται μπροστά σε μία ύστατη ευκαιρία. Το νομοσχέδιο για τον αγροτικό συνδικαλισμό, που βρίσκεται στα συρτάρια του ΥΠΑΑΤ για πολλούς μήνες, λέγεται ότι θα κατατεθεί άμεσα. Η ψήφισή του, ειδικά εάν κινείται προς την ορθή κατεύθυνση και απηχεί τις απαιτήσεις του σήμερα, θα μπορούσε να αποτελέσει την απαρχή της δημιουργίας μίας νέας, ενιαίας, σύγχρονης, αγροτικής επαγγελματικής δομής, που τόσο έχει ανάγκη η αγροτική Ελλάδα. Μιας δομής, βέβαια, που μπορεί να δημιουργηθεί από τη βάση και τους άμεσα ενδιαφερόμενους. Σε διαφορετική περίπτωση, η εκπροσώπηση μίας από τις πολυπληθέστερες κοινωνικές ομάδες θα συνεχίσει να φυλλοροεί.
