Τι κοινό, λοιπόν, μπορεί να έχουν μια Ισλανδή νοσοκόμα, μια Ολλανδή πολιτικός, μια Γαλλίδα δημοσιοσχετίστρια, μια ανθρωπολόγος από την Ουαλία και μια Ιταλίδα αγρονόμος; Και οι πέντε έχουν όραμα για καλύτερη ζωή και, γιατί όχι, και για έναν καλύτερο κόσμο…

Η Ισλανδή κτηνοτρόφος

Η Τζοάννα Μπέργκμαν (Jóhanna Bergmann) είναι κτηνοτρόφος τρίτης γενιάς και ζει στην Ισλανδία, στη γη των προγόνων της, με τα έξι παιδάκια της. Η Τζοάννα παράτησε την καριέρα της ως νοσοκόμα, για να αναλάβει τα ηνία του οικογενειακού εκτροφείου. Πρόκειται για το μοναδικό εκτροφείο της Ισλανδίας, το οποίο «φιλοξενεί» την ισλανδική κατσίκα, μια από τις πιο σπάνιες φυλές του κόσμου. Για πολλά χρόνια, η Τζοάννα δούλεψε σκληρά για να μπορέσει να τα καταφέρει, καθώς ο δρόμος που είχε διαλέξει δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Πριν από λίγα χρόνια, η φάρμα κινδύνεψε να βγει σε δημοπρασία, αλλά εκείνη δεν το έβαλε κάτω. Σχεδίασε μια καμπάνια χρηματοδότησης, με την οποία τελικά κατάφερε να σώσει τη γη της και τα ζώα της. Σήμερα, είναι ιδιοκτήτρια μιας βιώσιμης γαλακτοκομικής μονάδας, με 190 αίγες και τα 170 μικρά τους!

Η Ολλανδέζα τυροκόμος

Η Ρόνα Αϊτεντάις (Rona Uitentuis) έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες και ζει στην Ολλανδία. Έχει καταφέρει να συνδυάσει την αγάπη της για την πολιτική, την επιχειρηματικότητα και τη γεωργία. Πρόσφατα, άφησε τη δουλειά της στον δημόσιο τομέα, για να αναλάβει την οικογενειακή γαλακτοκομική επιχείρηση. Παράλληλα, όμως, υποστηρίζει και συμβουλεύει πολλές γεωργικές επιχειρήσεις, αφού παίζει στα δάχτυλα τη γεωργική νομοθεσία της Ολλανδίας. Η Ρόνα φιλοδοξεί να αποκτήσει ένα ανώτερο αξίωμα στην τοπική κοινωνία, για να μπορέσει να βοηθήσει όσους ασχολούνται με τον πρωτογενή τομέα στην περιοχή της. Σήμερα έχει καταφέρει να αυξήσει την παραγωγικότητα και το κέρδος σε πολλούς αγρότες-κτηνοτρόφους, καθώς και να διευρύνει την πηγή εσόδων των επιχειρήσεών τους, που άλλοτε περιοριζόταν σε ένα και μόνο τοπικό τυρί.

Η Γαλλίδα υδροπόνος

Το πάθος της για τα ταξίδια οδήγησε τη Μάριον Σουρντουά (Marion Sourdois) να σπουδάσει Διεθνείς Σχέσεις. Μόλις τελείωσε τις σπουδές της, εργάστηκε σε μια εταιρεία για την οποία ταξίδεψε από την Ασία έως την Αργεντινή. Σε ένα από τα τελευταία της ταξίδια, κάτι φίλοι την κάλεσαν να επισκεφθεί ένα αγρόκτημα υδροπονικής καλλιέργειας στο Μπουένος Άιρες. Κι αυτό ήταν! Εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ, που αποφάσισε να είναι η επόμενη κίνηση στη ζωή της. Και έτσι κι έγινε! Γύρισε στην πατρίδα της και εγκαταστάθηκε στα Μέσα Πυρηναία στη Νότια Γαλλία. Εκεί έφτιαξε το δικό της θερμοκήπιο, υδροπονικής καλλιέργειας. Στην αρχή, οι τοπικοί σεφ την αμφισβήτησαν, όμως η Μάριον πολύ σύντομα κέρδισε την εμπιστοσύνη τους και την υποστήριξή τους. Σήμερα, καλλιεργεί μεγάλες ποσότητες ντομάτας, βότανα και δυσεύρετα λαχανικά. Επίσης, στη φάρμα της διοργανώνει εκδηλώσεις, με παγκόσμιας φήμης σεφ και η ίδια δηλώνει ότι, εντέλει, κατάφερε να βρει την ισορροπία στη ζωή της!

Η Ουαλή γεωργός

Πριν από 13 χρόνια, η Άλις Χόλντεν (Alice Holden) προσπαθούσε να βγάλει άκρη με το τι θα κάνει στη ζωή της. Μόλις είχε τελειώσει τις σπουδές της στην Κοινωνική Ανθρωπολογία και έμενε στο αγρόκτημα των γονιών της, στην Ουαλία. Αργότερα, εργάστηκε σε διάφορα αγροκτήματα στην Αγγλία, στον Καναδά και στην Ουαλία. Όμως, δεν ήταν αυτό που έψαχνε. Έτσι, η Άλις αποφάσισε να μετακομίσει στο Ντάγκεναμ, λίγο έξω από το Λονδίνο. Εκεί, αγόρασε ένα παρατημένο φυτώριο τεσσάρων στρεμμάτων και το μετέτρεψε σε ένα πιστοποιημένο βιολογικό κτήμα-αγορά, χρησιμοποιώντας, μάλιστα, εναλλακτικές τεχνικές για την εξοικονόμηση των πόρων. Το κτήμα αυτοχρηματοδοτείται από την απευθείας πώληση των προϊόντων στο κοινό. Σήμερα, η Άλις είναι ευρέως αναγνωρισμένη στην Αγγλία, ως ηγετική δύναμη στην αστική γεωργία. Συνεργάζεται με τοπικούς παραγωγούς και επιχειρεί να βοηθήσει και άλλες κοινότητες. Ελπίζει σε ένα καλύτερο διατροφικό σύστημα των ανθρώπων και στις ανεξάρτητες αγορές. Και, όπως δηλώνει η ίδια, επιτέλους έφτασε στον προορισμό της!

Η Ιταλίδα αρχαιολόγος δέντρων

Μια Ιταλίδα, η Ισαβέλλα Ντάλλα Ρατζιόνε (Isabella Dalla Ragione), ζει σε ένα υπέροχο αγρόκτημα 20 στρεμμάτων, μεταξύ Τοσκάνης και Ούμπρια. Εκεί διατηρεί έναν οπωρώνα που δεν μοιάζει με τους άλλους. Πρόκειται για ένα κτήμα με αρχαίες ποικιλίες φρούτων, ξεχασμένες από τις μοντέρνες αγορές. Η Ισαβέλλα σπούδασε Αγρονομία στο πανεπιστήμιο για να αποκτήσει τις τεχνικές γνώσεις που χρειαζόταν και, όταν πέθανε ο πατέρας της, ανέλαβε τον οπωρώνα. Έχει ιδρύσει μια ΜΚΟ για να διατηρήσει τη συλλογή της, την οποία αποκαλεί «Αρχαιολογία δέντρων». Έχει περίπου 500 δέντρα, 40 ποικιλίες μήλων, 30 διαφορετικές αχλαδιές, 12 κερασιές κι όλα περνάνε από τα χέρια της. Μεταφέρει νερό, κλαδεύει τα δέντρα, φτιάχνει τα μοσχεύματα, έχει και μερικά ζώα. Μέχρι και σήμερα, η Ισαβέλλα δίνεται με πάθος στο κυνήγι των ξεχασμένων φρούτων. Καθημερινά, επισκέπτεται μοναστήρια, αγροκτήματα, παλιά χωριουδάκια, συνομιλεί με ντόπιους αγρότες, διαβάζει αρχαία βιβλία και εξετάζει πίνακες της Αναγέννησης.