Παρότι η αλλαγή κυβέρνησης στις ΗΠΑ αποτελεί ανάσα για τη διεθνή διπλωματία έπειτα από μια τετραετία αδιάλλακτου απομονωτισμού που φέρει την υπογραφή Τραμπ, οι περιβαλλοντικοί εμπειρογνώμονες εμφανίζονται αβέβαιοι για το αν η ΕΕ και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα συνεργαστούν ή θα προσεγγίσουν με όρους ανταγωνισμού τις πολιτικές για το κλίμα και την ενέργεια.

Σίγουρα υπάρχει η θετική όψη του νομίσματος, καθώς ο Τζο Μπάιντεν έχει δεσμευτεί να επανέλθει στη Συμφωνία του Παρισιού από την πρώτη ημέρα του στην εξουσία, θέτοντας ως στόχο την επίτευξη καθαρών μηδενικών εκπομπών άνθρακα έως το 2050. Αυτή είναι μια κίνηση που αντικατοπτρίζει τις δεσμεύσεις της Ευρώπης.

Από την άλλη, το καθοριστικό ζήτημα που διέπει τη διατλαντική σχέση για την κλιματική αλλαγή είναι το αν οι ΗΠΑ θα εισαγάγουν –ή όχι– πολιτικές τιμολόγησης του άνθρακα. Παρότι η εκστρατεία Μπάιντεν έχει σταθεί στην επιτυχία των συστημάτων εμπορίας εκπομπών άνθρακα σε πολιτείες όπως το Όρεγκον, ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ δεν δείχνει να προτίθεται να εισαγάγει κάποιο καθεστώς τιμολόγησης άνθρακα σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Εάν δεν το πράξει, η Ευρώπη έχει ήδη καταστήσει σαφές ότι θα εισαγάγει μια εισφορά άνθρακα στα σύνορα, με στόχο την αποκατάσταση του θεμιτού ανταγωνισμού για τους κατασκευαστές της ΕΕ που θα αντιμετωπίσουν αυξανόμενο κόστος CO2, καθώς η ευρωπαϊκή κοινότητα υιοθετεί αυστηρότερους κλιματικούς στόχους για το 2030.

«Πιστεύω ότι οι αρχικές ελπίδες συνεργασίας θα διαψευσθούν γρήγορα», δηλώνει ο Κέβιν Μπουκ της ClearView Energy Partners, συμβουλευτικής εταιρείας έρευνας και επενδύσεων που εδρεύει στην Ουάσινγκτον. «Τα [αμερικανικά] συνδικάτα δεν θα είναι πρόθυμα να έχουν περιορισμούς στα εξαγόμενα προϊόντα τους και πιθανότατα θα αντιδράσουν πολύ σκληρά. Βρισκόμαστε σε έναν εμπορικό πόλεμο τώρα, αλλά ο πόλεμος για το εμπόριο άνθρακα είναι εκεί που οδηγούμαστε από εδώ και στο εξής».

www.euractiv.com