Ο ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύεται ακόμα και υποθέσεις βιασμού
|
Μαύρη στιγμή της δικαιοσύνης η αποφυλάκιση Λιγνάδη
|
|
Κάτι το πρωτοφανές συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες, με αφορμή τη δίκη του Δημήτρη Λιγνάδη και την πρωτόδικη καταδίκη του για δύο βιασμούς ανηλίκων. Διότι, μόνο ως πρωτοφανές μπορεί να χαρακτηριστεί ένα κόμμα να καταδικάζει μια απόφαση που λήφθηκε χάρη σε νόμο τον οποίο επί πέντε σχεδόν χρόνια διακυβέρνησής της παρέλειψε να τον αλλάξει. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η υπόθεση Λιγνάδη είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση, που άνοιξε επί κυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας στις αρχές του 2021. Ο κ. Λιγνάδης άμεσα απομακρύνθηκε από τη θέση του ως διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου και προφυλακίστηκε μέχρι και τη δίκη του, η οποία έληξε πριν από λίγες ημέρες. Από την πρώτη στιγμή, πολιτικοί της κυβέρνησης που βρίσκονταν στον κύκλο του κράτησαν αποστάσεις, τόσο από τη Δικαιοσύνη όσο και από τον κατηγορούμενο. Και η 12ετής πρωτόδικη κάθειρξη που του επεβλήθη έδειξε ότι η δικαιοσύνη κάνει σωστά τη δουλειά της. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, όχι μόνο προσπάθησε να εκμεταλλευτεί από την αρχή της αποκάλυψής της μια υπόθεση καθαρά ποινική, αλλά και επιρρίπτει τώρα ευθύνες στο κυβερνών κόμμα της ΝΔ για την απελευθέρωση με περιοριστικούς όρους του θεατρικού σκηνοθέτη, η οποία όμως έγινε δυνατή εξαιτίας ενός νόμου που ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ δεν άλλαξε όταν είχε τη δυνατότητα. Και είναι απαράδεκτο να εκμεταλλεύεται για τον σκοπό αυτόν κάποιες φωτογραφίες του πρωθυπουργού με τη σύζυγό του και τον σκηνοθέτη στην Επίδαυρο, και τον διορισμό του ως διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου.  Αν υπάρχει κάποια ευθύνη που η Νέα Δημοκρατία «πρέπει» να αναλάβει, αυτή δεν είναι άλλη από τη δίκαιη δίκη και αυστηρή καταδίκη του Δημήτρη Λιγνάδη. Και ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να αναλάβει τη δική του ευθύνη, αντί να προσπαθεί να κουνάει το δάχτυλο στην κυβέρνηση ότι παρεμβαίνει στη Δικαιοσύνη. Είναι προφανές πως το εξαρχής μικρό οπλοστάσιο της αντιπολίτευσης έχει αδειάσει, με αποτέλεσμα να επιδίδεται σε συκοφαντίες, δολοφονίες χαρακτήρων και υπονόμευση των θεσμών, όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Όταν η Δικαιοσύνη αποφαίνεται υπέρ των κατηγορουμένων για σκευωρία της Νοβάρτις, για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι απλά Δευτέρα. Όταν όμως η απόφαση δεν αρέσει στον κ. Τσίπρα και στο επιτελείο του, τότε εγείρεται θέμα υπόγειων παρεμβάσεων. Η αντιπολίτευση έχει δυστυχώς μπερδέψει την πολιτική με τον καιροσκοπισμό κι αυτό είναι επικίνδυνο όχι μόνο για την ίδια, αλλά και για την εύρυθμη λειτουργία της Δικαιοσύνης και της Δημοκρατίας. Ε.Κ. |
Σε 12 χρόνια φυλακή καταδικάστηκε ο Δημήτρης Λιγνάδης, που κρίθηκε ένοχος για δύο βιασμούς ανηλίκων. Ο δικηγόρος του άσκησε έφεση, όπως ήταν λογικό. Αυτό που δεν χωράει όμως σε κανένα πλαίσιο λογικής είναι η απόφαση του δικαστηρίου η έφεση να έχει ανασταλτικό χαρακτήρα, δηλαδή ο καταδικασθείς να αφεθεί ελεύθερος μέχρι τη δεύτερη δίκη του στο Εφετείο. Και ακόμη πιο εξωφρενικό, ή και ανήθικο, είναι η κυβέρνηση να κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι ευθύνεται για αυτό, λόγω ενός νόμου ο οποίος ψηφίστηκε το 2010, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν ούτε καν αξιωματική αντιπολίτευση. Από τον Φεβρουάριο του 2021, όταν και έγινε γνωστή η υπόθεση Λιγνάδη, η Νέα Δημοκρατία έσπευσε να απλώσει ένα δίχτυ προστασίας πάνω από τον σκηνοθέτη. Τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης έπαιζαν τίτλους όπως «Γνωστός σκηνοθέτης στο μάτι του κυκλώνα για το… τίποτα!», η υπουργός Πολιτισμού Μενδώνη ξεσπάθωνε στην κάμερα κατά όσων τολμούσαν «να αμφισβητούν το ήθος του Λιγνάδη», και άλλα πολλά. Όταν έγινε φανερό ότι αυτές οι κατηγορίες όχι μόνο ευσταθούν, αλλά θα αποτελέσουν και το τέλος του Δημήτρη Λιγνάδη, έτρεξαν όλοι να πάρουν αποστάσεις. «Μας εξαπάτησε», δήλωνε η κα Μενδώνη, ενώ οι κύκλοι του πρωθυπουργού αρνούνταν κάθε σχέση με τον σκηνοθέτη. Όμως, πόσες αποστάσεις μπορεί να πάρει ο πρωθυπουργός από τον κατηγορούμενο, όταν ο τελευταίος τοποθετήθηκε με απευθείας διορισμό διευθυντής του Εθνικού, παρακάμπτοντας μια ντουζίνα διαδικασίες; Ή όταν το πρωθυπουργικό ζεύγος, εν μέσω ελληνοτουρκικής κρίσης και με το Oruc Reis να βολτάρει στα διεθνή ύδατα, χρησιμοποιούσε τα ελικόπτερα του στρατού για να πάει Επίδαυρο και να παρακολουθήσει παράσταση του καταδικασθέντα ως βιαστή ανηλίκων; Και να φωτογραφηθεί μάλιστα μαζί του; Και πόσο υποκριτικό είναι όλοι αυτοί, που έπιναν νερό στο όνομά του, τώρα να στοχοποιούν τον ΣΥΡΙΖΑ και να συκοφαντούν τον πρώην υπουργό Δικαιοσύνης, ότι δήθεν με τον δικό του νόμο για την αποσυμφόρηση των φυλακών, ο Λιγνάδης κυκλοφορεί πλέον ελεύθερος; Η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποδεικνύουν για ακόμη μία φορά ότι βρίσκονται σε έναν τοξικό κατήφορο, εκτός πολιτικών πλαισίων. Έναν κατήφορο επικίνδυνο για τους Έλληνες και για την ίδια τη Δημοκρατία. Στο τέλος αυτού του κατήφορου βρίσκεται η ετυμηγορία του ελληνικού λαού, που μεταξύ άλλων θα διαμορφωθεί και με βάση το αίτημα για δίκαιη δικαιοσύνη. Γιατί, με όσα γίνονται τελευταία, έχει εμπεδωθεί η άποψη ότι η δικαιοσύνη δεν είναι και τόσο τυφλή. Ε.Σ.
|
