Με υπόμνημα που κατέθεσε στο ΥΠΑΑΤ, ο Σύνδεσμος Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης (ΣΕΔΗΚ) περιγράφει τη δραματική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο κλάδος του νησιού, αφού η αναποτελεσματικότητα της δακοκτονίας που προστίθεται στις άσχημες εξελίξεις στον τομέα των τιμών, έφεραν σε κατάσταση απόγνωσης του παραγωγούς προκαλώντας σοβαρούς προβληματισμούς τόσο στους ίδιους όσο και στις εμπλεκόμενες με την ελαιοκομία επιχειρήσεις.
Ο Σύνδεσμος ζητά από το ΥΠΑΑΤ την εξεύρεση τρόπου αποζημίωσης των πληγέντων από εθνικούς ή κοινοτικούς πόρους, αλλά και την εξεύρεση ριζικής λύσης για την άρση της αποτελεσματικότητας της μεθόδου που εφαρμόζεται στη συλλογική δακοκτονία.
Ο κρητικός ελαιώνας, σύμφωνα με τα όσα περιγράφει ο ΣΕΔΗΚ, έχει εκτεταμένες και έντονες δακοπροσβολές του ελαιοκάρπου που κυμαίνονται σε ποσοστά από 20-60% κατά περιοχές και εκτείνονται σε όλους σχεδόν τους νομούς, ενώ, δεν γλίτωσε ούτε από τις μυκητολογικές ασθένειες, οι οποίες αποτελούν πιθανή συνέπεια και συνακόλουθο των δακοπροσβολών.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η απώλεια κατά 30% που εκτιμάται στη συνολική παραγωγή του νησιού, αλλά και η υποβάθμιση της ποιότητας με το περίπου 80% των λαδιών να βγαίνουν σε οξύτητες, που ταξινομούνται στις κατηγορίες του κοινού παρθένου και του βιομηχανικού, επιφέροντας οικονομική απώλεια που εκτιμάται στα 110 εκατ. ευρώ, αλλά και απώλεια ποιοτικής φήμης και εμπορικής αξιοπιστίας και ανασφάλεια ως προς την υγιεινή του προϊόντος.
Στο υπόμνημα που ακολουθεί αναλύεται η υφιστάμενη κατάσταση, τα αίτια γι’ αυτή την εικόνα, αλλά και οι προτάσεις του ΣΕΔΗΚ για αλλαγές στη δακοκτονία, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η ίδρυση ειδικού φορέα στην περιφέρεια με τη μορφή ΝΠΙΔ.
