Αντιμέτωποι με μία σειρά σημαντικών προβλημάτων που έχουν άμεση σχέση με την άρδευση βρίσκονται οι αγρότες στην Αρκαδία, αλλά λύσεις που να δίνουν αποτελέσματα για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν υπάρχουν.
Το πρόβλημα που ταλαιπωρεί τους παραγωγούς με τα δίκτυα άρδευσης στη λίμνη Τάκα είναι ιδιαίτερα σημαντικό και φυσικά, όπως για όλα τα μεγάλα έργα, υπάρχει πάντα ένα εμπόδιο για να ολοκληρωθεί, αλλά και μία διαφορετική φιλοσοφία για τη χρήση του. Ο παραγωγός από την περιοχή, Χρήστος Τσιάμης, αναφερόμενος στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, σημειώνει: «Τα αποτελέσματα μίας άναρχης και χωρίς πρόγραμμα διαχείρισης του υδάτινου δυναμικού του τόπου μας τα τελευταία 50 χρόνια είναι πλέον εδώ ορατά.
Οι επιλογές που έγιναν στις δεκαετίες του ’60 και του ’70, που έλεγαν ότι πρέπει να αποστραγγίζουμε τις περιοχές, να αντλούμε από το υπέδαφος και ποτίζοντας επιφανειακά να εξαντλούμε κάθε απόθεμα, έφεραν αποτελέσματα τα οποία δεν πιστεύαμε ποτέ ότι μπορεί να γίνουν σε τόσο ελάχιστο χρονικό διάστημα. Τα επιφανειακά νερά σχεδόν εξαφανίστηκαν. Ακόμη και μεγάλες πηγές, όπως το Μεθύδριο ή το Σίντζι, έχουν γίνει περιστασιακές και πηγαίνουμε διαρκώς και πιο βαθιά για να βρούμε νερό». Όπως επισημαίνει, «ουσιαστικά καταστρέφουμε τον τόπο μας και το μέλλον των παιδιών μας. Η αλλαγή νοοτροπίας και σκέψης θα έπρεπε να είχε γίνει από χθες».
Ο ίδιος καταλήγει, λέγοντας ότι «η συγκράτηση των χειμερινών νερών, μικρά ανασχετικά φράγματα, ακόμη και τεχνητός εμπλουτισμός του υπεδάφους, επιλογή αν όχι επιβολή μεθόδων ποτίσματος με ελάχιστο νερό και ουσιαστικά μιας αειφόρου διαχείρισης των αποθεμάτων, ίσως δώσουν τη δυνατότητα στις νεότερες γενιές να καλλιεργήσουν».
