Το νερό από τον ποταμό Όμο της Αιθιοπίας, ο οποίος ρέει για 472 μίλια κατά μήκος της νοτιοδυτικής πλευράς της χώρας, έχει συμβάλει καθοριστικά στη διαβίωση των αυτόχθονων πληθυσμών για εκατοντάδες χρόνια. Οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν υπολογίσει ότι περίπου 200.000 άνθρωποι από διάφορες φυλές της περιοχής βασίζονται στο νερό του Όμο για τα βοοειδή τους, αλλά και για να καλλιεργούν προϊόντα όπως σόργο και καλαμπόκι.
Ωστόσο, νέα έρευνα δείχνει ότι οι μεγάλης κλίμακας αγοραπωλησίες γης (LSLA) στην περιοχή θα μπορούσαν να απειλήσουν τους υδάτινους πόρους στους οποίους βασίζονται οι ντόπιοι αγρότες και οι αυτόχθονες πληθυσμοί που ζουν κατά μήκος του Όμο. Αυτό είναι μόνο ένα από τα τρανταχτά παραδείγματα για το πώς, εδώ και δεκαετίες, ο οργανωμένος αγώνας δρόμου για την απόκτηση γης εντείνει τη λειψυδρία σε όλο τον κόσμο.
Ερευνητές από το πολυτεχνείο του Μιλάνου, το αμερικανικό πανεπιστήμιο της Νοτρ Νταμ, το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ, το πολιτειακό πανεπιστήμιο του Κολοράντο, το πανεπιστήμιο του Ντέλαγουερ και το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ μελέτησαν 160 συμφωνίες για αγοραπωλησίες γης που έγιναν μεταξύ 2005 και 2015 σε Ευρώπη, Νότια Αμερική, Αφρική και Ασία, δημοσιεύοντας τα αποτελέσματα στο περιοδικό Nature Communications.
Τα υδρολογικά μοντέλα που χρησιμοποιήθηκαν για την προσομοίωση της διαμόρφωσης του μελλοντικού πεδίου εξαιτίας αυτών των αγοραπωλησιών έδειξαν ότι σχεδόν δύο στις τρεις συμφωνίες είναι μη βιώσιμες.
«Η ιδέα αυτής της μελέτης ήταν να ποσοτικοποιήσει πόσες από αυτές τις συμφωνίες απόκτησης γης μπορούν να προκαλέσουν ανταγωνισμό και αρπαγές νερού. Αυτό που βρήκαμε ήταν ότι στην πραγματικότητα η πλειονότητα αυτών των αγοραπωλησιών εγείρει ανταγωνισμό», δήλωσε ο Marc Moller, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Μηχανικών Περιβάλλοντος και Επιστημών της Γης στο Νοτρ Νταμ και συν-συγγραφέας της μελέτης.
«Ελέγξαμε τις καλλιέργειες που σπάρθηκαν και το νερό που απαιτείται για αυτές. Εάν οι εξαγορές πάνε όπως έχουν προγραμματιστεί, εφόσον αυτές οι καλλιέργειες και η έκταση της αρδευόμενης γης αλλάξουν με τον τρόπο με τον οποίο οι επενδυτές είπαν ότι σχεδιάζουν να τα αλλάξουν, δεν θα υπάρχει αρκετό νερό για όλους».
Περισσότερα από 890 εκατομμύρια στρέμματα γης έχουν εξαγορασθεί σε μεσαίου εισοδήματος και αναπτυσσόμενες χώρες μέσω μεγάλων deal γης, προκειμένου να αυξηθεί η παραγωγή τοπικών βασικών καλλιεργειών και να παραχθούν προϊόντα για εξαγωγή όπως σιτάρι, ή κάποια που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως βιοκαύσιμα, όπως το φοινικέλαιο και το ζαχαροκάλαμο.
