CINE ΚΟΚΚΙΝΙΑ: Ένα vintage θερινό σινεμά στην αυλή αιωνόβιου προσφυγικού σπιτιού στην Πρέβεζα

Μια εμπειρία ζωής, που θα τους μείνει πραγματικά αξέχαστη, έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν οι κάτοικοι της Πρέβεζας και όχι μόνο, παρακολουθώντας την προβολή μιας ταινίας στο θερινό Cine Κοκκινιά, στην ομώνυμη συνοικία της πόλης της Ηπείρου. Σε έναν κατάφυτο κήπο, που με πολύ μεράκι περιποιείται ο ιδιοκτήτης του, Χρήστος Αραβαντινός, μπολιάζοντάς τον με όλων των ειδών τα λουλούδια, χρώματα και αρώματα πολιορκούν και κινητοποιούν τις αισθήσεις.

Εκεί, οι νύχτες εξακολουθούν να θυμίζουν άλλες εποχές. Εποχές συλλογικότητας, όπου τα προσφυγικά σπιτάκια είχαν πόρτες κι αυλές ορθάνοιχτες και τα καλοκαιρινά βράδια μεταμορφώνονταν σε κυψέλες γειτονιάς, στήνοντας μικρές γιορτινές βεγγέρες. Ο κόσμος συνομιλούσε αυθόρμητα, ζούσε την κάθε στιγμή με κοινωνικότητα, και στη χαρά και στη λύπη του, κι ας ήταν η φτώχεια ο κοινός παρανομαστής για όλους. Από αυτό το σκηνικό, που ο Χρήστος έζησε εν μέρει, αλλά κυρίως θυμάται από τις διηγήσεις των παππούδων του, ξεπηδά η νοσταλγία και το vintage περιεχόμενο που ήθελε να δώσει στο δικό του σινεμά.

Αφετηρία εν μέσω COVID-19

Η ιδέα ξεκίνησε μεσούσης της πανδημίας, όταν όλοι οι πολίτες βρέθηκαν χωρίς κάποια δημιουργική διέξοδο, χωρίς καν την ελευθερία του «συναθροίζεσαι». Με αφορμή αυτό το τέλμα, ο Χρήστος άρχισε να προσκαλεί στην αυλή του γείτονες και φίλους και, σιγά σιγά, το θερινό του σινεμά απέκτησε κοινό, σινεφίλ από όλες τις γειτονιές της Πρέβεζας, αλλά και τη Λευκάδα.

Προβολές σε καλαίσθητο αύλειο χώρο

Οι προβολές γίνονται στον κάτασπρο ασβεστωμένο τοίχο του προσφυγικού σπιτιού, κληρονομιά απ’ τον παππού του Χρήστου, που μετράει 100 και πλέον έτη! Ο κήπος καταλήγει στη μικρή αυλή του αυτοσχεδιαστικού λιλιπούτειου σινέ –πρωτότυπου και πρωτόγνωρου για όλη την περιοχή–, όπου οι μπουκαμβίλιες, τα γιασεμιά και τα οπωροφόρα «ντύνουν» σαν ένα δροσερό, τρυφερό κουκούλι την κινηματογραφική εμπειρία.

Μια συλλογική εμπειρία ως πολυσύνθετο βίωμα

Ο φιλόξενος ιδιοκτήτης –εξίσου πολυπράγμων και πολυτάλαντος– δεν παραλείπει να προσφέρει στους παρευρισκόμενους ένα ποτήρι κρασί, τα απαραίτητα σνακ, αλλά και οι ίδιοι φέρνουν ό,τι έχουν ετοιμάσει, μια και όλοι –γνωστοί και άγνωστοι– γίνονται μια παρέα, απολαμβάνουν και μοιράζονται συναισθήματα που μόνο η τέχνη του κινηματογράφου ξέρει τόσο άμεσα να δημιουργεί και να διαχέει στο κοινό της.

Αυτή η συλλογική εμπειρία, ως βίωμα προσωπικό, κοινωνικό και καλλιτεχνικό, είναι που μετατρέπει τις απλές, ασήμαντες, καθημερινές στιγμές σε μυσταγωγία υψηλής αισθητικής, πνευματικής, ψυχικής, εν τέλει μέθεξης στην περιρρέουσα «επικούρεια» ατμόσφαιρα, που εν μέρει εκκινεί από τον πολύ όμορφο κήπο, αλλά και από την ίδια την ομορφιά της έβδομης τέχνης.

Πλούσιο «ρεπερτόριο»

Ταινίες κλασικής φιλμογραφίας (Χρυσή Εποχή του Χόλιγουντ), φιλμ νουάρ, γαλλικό νέο κύμα (νουβέλ βαγκ), ιταλικός νεορεαλισμός, σκανδιναβικός κινηματογράφος, αλλά και ιαπωνικός, παρασύρουν τον θεατή σε ένα μαγικό ταξίδι, θέτοντας σε λειτουργία τον νου και τη φαντασία, προκαλώντας συζητήσεις, αναλύσεις, εμπνεύσεις.

Δεν λείπουν τα αφιερώματα σε ιστορικά, πλέον, καταξιωμένους σκηνοθέτες (Χίτσκοκ, Μπέργκμαν, Μιζογκούτσι και πολλούς άλλους) και ηθοποιούς – πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές. Επίσης, διοργανώνονται βραδιές κατά τις οποίες προλογίζεται η ταινία που θα προβληθεί από σινεφίλ, οι οποίοι μάλιστα την έχουν επιλέξει οι ίδιοι, καθώς και θεματικές προβολές για διάφορες κοινωνικές ομάδες, ομάδες τέχνης, σχολεία κ.λπ.

Φυσικά, μετά το τέλος της εκάστοτε προβολής ακολουθεί συζήτηση, εκφράζονται συναισθήματα, ενώ δεν λείπουν και οι κριτικές που γράφονται αρκετά συχνά από σινεφίλ στην ομάδα, την οποία έχει δημιουργήσει ο Χρήστος στο facebook: FILM CLASSIC CiNE ΚΟΚΚΙΝΙΑ.

Πολυ-πολιτισμικός χαρακτήρας και έκφραση του «εμείς»

Οι προβολές ξεκινούν νωρίς την άνοιξη και σταματούν στο τέλος Οκτωβρίου ή –αν ο καιρός το επιτρέπει– και μέχρι τις αρχές Νοεμβρίου. Ιδιαίτερα τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο το σινέ αποκτά πολυ-πολιτισμικό χαρακτήρα, αφού προσέρχονται άνθρωποι διαφόρων εθνικοτήτων, που βρίσκονται στην Πρέβεζα για τις διακοπές τους, αλλά και Έλληνες από διάφορα σημεία της πατρίδας μας και του κόσμου.

Η είσοδος είναι «ελεύθερη και δωρεάν φυσικά», όπως τονίζει ο ίδιος ο ιδιοκτήτης. Άλλωστε, η ιδιαίτερη σχέση του Χρήστου με το σινεμά, καθώς και η αγάπη του γι’ αυτό δεν θα εξωτερικευόταν και δεν θα απλωνόταν στην ευρύτερη κοινωνία της πόλης του αν ο ίδιος δεν ήταν ενστερνιστής και εκφραστής του «εμείς», με όλη την πλέρια κατάθεση ψυχής που τον διακρίνει. Ένας άνθρωπος που προσφέρει στην πόλη του, μέσα από πρωτοβουλίες και πολλαπλές δράσεις, μέσα από την τέχνη και την αγάπη και το πάθος του γι’ αυτήν.

Ευχή όλων μας, να βρουν το μεράκι και η πολιτιστική δράση του Χρήστου μιμητές και σε άλλες πόλεις της ελληνικής περιφέρειας, ώστε να δούμε να ευδοκιμούν κι εκεί ανάλογες όμορφες πρωτοβουλίες!