Στο πλαίσιο αντιμετώπισης του φαινομένου του θερμοκηπίου, έχουν προταθεί διάφορες μέθοδοι και τεχνολογίες που αναφέρονται κυρίως στην προσπάθεια μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου προς την ατμόσφαιρα, ενώ η έρευνα προχωρά και στη διερεύνηση της δυνατότητας δέσμευσής τους στο έδαφος.
Μια τέτοια ερευνητική δραστηριότητα αποτελεί και η τεχνολογία της εφαρμογής στο έδαφος πυριτικών ορυκτών, τα οποία μέσω χημικών αντιδράσεων με νερό δεσμεύουν διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα και στον πρωτογενή τομέα έχουν ως στόχο την αξιοποίηση των γεωργικών εδαφών, ώστε να τα συγκρατήσουν με φυσικό τρόπο, δεσμεύοντας ουσιαστικά το διοξείδιο του άνθρακα που είναι το βασικό αέριο του θερμοκηπίου.
Το φαινόμενο αυτό συμβαίνει ήδη στη φύση, αλλά με πολύ αργό ρυθμό, τον οποίο επιταχύνει σημαντικά η προτεινόμενη τεχνολογία της ταχείας αποσάθρωσης των πυριτικών ορυκτών. Η βελτίωση της ποιότητας των εδαφών με προσθήκη πυριτικών ορυκτών είναι μια πρακτική που εφαρμόζεται από πολύ παλιά στην Αφρική, στη Νότια και Βόρεια Αμερική, αλλά και στην Ευρώπη.
Τα αποτελέσματα από τη χρήση αυτών των υλικών ήταν εντυπωσιακά, όπως π.χ. η αύξηση των αποδόσεων καλλιεργειών. Στην Ελλάδα, η τεχνολογία αυτή δεν έχει ακόμα δοκιμασθεί.
Πολύ πρόσφατα, η εταιρεία Fieldcode (https://fieldcode.com/– υπεύθυνη προγράμματος Dr. Ingrid Smet), που διατηρεί γραφείο στην Αθήνα, φιλοδοξώντας να συμβάλει στην προσπάθεια για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης μέσω της ενεργού συμμετοχής των πελατών στην απομάκρυνση των αερίων του θερμοκηπίου από την ατμόσφαιρα, εκδήλωσε το ενδιαφέρον να μελετηθεί αυτό το θέμα στη χώρα μας.
Ύστερα από σχετική διερεύνηση, αποφάσισε να συνεργασθεί με Έλληνες ερευνητές για τη δοκιμή τέτοιων υλικών σε ελληνικά περιβάλλοντα.
Έτσι, η εν λόγω εταιρεία σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Βιομηχανικών και Κτηνοτροφικών Φυτών του ΕΛΓΟ-«Δήμητρα» και άλλους ερευνητές διενεργούν σχετική έρευνα στην περιοχή Αχιλλείου Λάρισας με καλλιέργεια βαμβακιού.
Πιο συγκεκριμένα, σε αγρό έκτασης 50 στρ. περίπου εγκατέστησε πειραματικό αγρό, αλλά και πιλοτικά τεμάχια, στα οποία μελετά την επίδραση του ορυκτού ολιβίνη ελληνικής προέλευσης και άλλων παρόμοιων από άλλες χώρες, στη δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα και στην απόδοση του βαμβακιού, έχοντας ολοκληρώσει τις εργασίες του πρώτου έτους. Τα αποτελέσματα εξετάζονται και σύντομα θα είναι ανακοινώσιμα, ύστερα από την αξιολόγησή τους.
Ο γεωπόνος Δρ. Εδαφολογίας, Χρίστος Τσαντήλας, επιστημονικός σύμβουλος της εν λόγω εταιρείας, μιλώντας στην «ΥΧ» εξήγησε τη μέθοδο εφαρμογής του ορυκτού ολιβίνη:
«Το Ινστιτούτο Βιομηχανικών και Κτηνοτροφικών Φυτών στη Λάρισα σε πειραματικό αγρό στο Αχίλλειο (και δίπλα στη λίμνη Κάρλα), με επιστημονικό υπεύθυνο τον δρα Ελευθέριο Ευαγγέλου, εφάρμοσε σε καλλιέργεια βαμβακιού το ορυκτό ολιβίνη και άλλα παρόμοιας σύστασης ορυκτά από άλλες χώρες σε κατάλληλη κοκομετρία. Η εφαρμογή τους έγινε με σπαρτική μηχανή σίτου.
Στη διάρκεια ανάπτυξης της καλλιέργειας μέσω χημικής διαδικασίας κατά την οποία ο ολιβίνης με την εφαρμοζόμενη άρδευση αποσαθρώνεται, γίνεται δέσμευση του διοξειδίου του άνθρακα της ατμόσφαιρας και διοχετεύεται σε βαθύτερα στρώματα του εδάφους σε σταθερή μορφή, αφαιρώντας έτσι διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα.
Τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα έδειξαν ότι δεν υπάρχει αρνητική επίδραση στην απόδοση του βάμβακος από την εφαρμογή των υλικών αυτών και σύντομα θα ανακοινωθούν τα αποτελέσματα σχετικά με τη δέσμευση του άνθρακα στα εδάφη από την ατμόσφαιρα».
