Με τη χώρα να βρίσκεται στην τελική ευθεία για τις δεύτερες κάλπες της 25ης Ιουνίου, η «ΥΧ» συνεχίζει τον διάλογο με υποψήφιους βουλευτές και πολιτικά στελέχη των κομμάτων, καλώντας τους να τοποθετηθούν σχετικά με τις κινήσεις που θα κάνουν, αν εκλεγούν, για να αναδείξουν τα προβλήματα του πρωτογενούς τομέα της περιοχής τους. Σε αυτό το άρθρο, ο Νίκος Κουτουμάνος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, βουλευτής Μεσσηνίας και εκ νέου υποψήφιος.
Οι βιοπαλαιστές αγρότες μετά τις 25 Ιούνη θα έχουν ξανά απέναντί τους τους εμποροβιομήχανους, τα μονοπώλια, τους τραπεζίτες, όλους αυτούς δηλαδή που ελέγχουν την αγροτική παραγωγή και που, με τις πλάτες και τους νόμους των κυβερνήσεων, εκμεταλλεύονται τον μόχθο και κερδοσκοπούν σε βάρος τους.
Με την ψήφο τους μπορούν να στείλουν μήνυμα ότι δεν είναι διατεθειμένοι να αποδεχτούν μοιρολατρικά τη ζωή με ψίχουλα και την προδιαγεγραμμένη πορεία εκτόπισής τους από την παραγωγή και ταυτόχρονα ότι είναι αποφασισμένοι να βάλουν εμπόδια στην κλιμάκωση της επίθεσης που αναμένεται από μία επόμενη κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία θα έχει πρακτικά και τη στήριξη στα κρίσιμα ζητήματα από τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ ή οποιοδήποτε άλλο κόμμα «μίας χρήσης».
Με το δίλημμα «σταθερότητα ή περιπέτειες», η ΝΔ θέλει να κυβερνήσει με διευρυμένη πλειοψηφία για να συνεχίσει ακόμα πιο επιθετικά την ίδια αντιλαϊκή πολιτική. Μάλιστα, «διαβάζει» το αποτέλεσμα των εκλογών ως έγκριση της πολιτικής της.
Στην ουσία, παρουσιάζει τα ψίχουλα των επιδομάτων που δόθηκαν τα προηγούμενα χρόνια –κάτω και από την πίεση των αγώνων– ως «τη σταθερότητα που πρέπει να συνεχιστεί», την ώρα που τα οξυμένα προβλήματα των αγροτοπαραγωγών, όπως το υψηλό κόστος παραγωγής, οι χαμηλές τιμές στον παραγωγό για την πλειονότητα των αγροτικών προϊόντων, το αίσχος των «ανοιχτών τιμών», οι κόφτες του κανονισμού του ΕΛΓΑ κ.λπ. απειλούν ακόμα και την επιβίωσή τους.
Κάθε ψήφος στη ΝΔ, λοιπόν, θα σημαίνει «λευκή επιταγή» σε μια κυβέρνηση που θα συνεχίσει να υλοποιεί μια πολιτική, η οποία φορτώνει τους αγρότες με το άγχος της επιβίωσης και τους πετάει «πού και πού» κάποια ψίχουλα και αυτά μόνο όταν θα το επιτρέπουν τα «δημοσιονομικά δεδομένα».
Ειδικά μετά την Εαρινή Έκθεση της Κομισιόν και τις «συστάσεις» της προς την επόμενη κυβέρνηση, είναι φανερό ότι συνολικά τα λαϊκά στρώματα θα βρεθούν αντιμέτωπα με νέο τσεκούρι σε δαπάνες για τις ανάγκες τους με ένταση της φοροληστείας για να διασφαλίζονται τα ματωμένα πλεονάσματα του Προγράμματος Σταθερότητας, με πογκρόμ πλειστηριασμών και εκτόξευση της ενεργειακής φτώχειας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να ασκήσουν αντιπολίτευση από τη σκοπιά των συμφερόντων των αγροτών, του λαού, γιατί είναι δυνάμεις δεσμευμένες στο σύστημα, έχουν για πυξίδα τους τις κατευθύνσεις της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων για αυτό. Με αυτή την πυξίδα κινήθηκαν ως κυβερνήσεις, ψηφίζοντας μνημόνια και αντιλαϊκούς νόμους, με αυτή την πυξίδα κινήθηκαν και ως αντιπολίτευση, βάζοντας πλάτη σε όλες τις στρατηγικές επιλογές των επιχειρηματικών ομίλων.
Ας σκεφτούν οι βιοπαλαιστές γεωργοί, κτηνοτρόφοι, αλιείς και μελισσοκόμοι που βλέπουν ότι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα εξαιτίας του τεράστιου κόστους παραγωγής κ.λπ.: Μπορούν να υπερασπιστούν το εισόδημά τους ο ΣΥΡΙΖΑ ή το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα που λένε ότι θα κάνουν «αντιπολίτευση», όταν όλοι τους, μαζί ασφαλώς με τη ΝΔ, συμφωνούν με την Κοινή Αγροτική Πολιτική, με την πολιτική της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας και της Πράσινης Ανάπτυξης, ενώ βγάζουν φλύκταινες στο άκουσμα και μόνο του αιτήματος για κατώτατες εγγυημένες τιμές στα προϊόντα του αγρότη, που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να διασφαλίζουν εισόδημα επιβίωσης στον ίδιο και προσιτές τιμές στη λαϊκή κατανάλωση;
Οι βιοπαλαιστές αγρότες ξέρουν πολύ καλά ποιος ήταν δίπλα τους και ποιος ήταν απέναντι και ενάντια στα συμφέροντά τους. Μπορούν να δουν πως ακριβώς επειδή το ΚΚΕ δεν έχει δεσμεύσεις από τα συμφέροντα των μεγαλεμπόρων, των βιομηχάνων και την ΕΕ, μπορεί να πρωτοστατεί, να είναι μέσα στους αγώνες, να δίνει όλες του τις δυνάμεις μαζί τους.
Επειδή το ΚΚΕ δεν ζυγίζει τις ανάγκες των αγροτών και όλου του λαού με τη ζυγαριά των αντοχών της καπιταλιστικής κερδοφορίας, επειδή λέει ότι για να σωθούν οι αγρότες και ο λαός πρέπει να πληρώσουν οι λίγοι, μπορεί και στηρίζει όλα τα δίκαια αιτήματά τους για να μειωθεί το κόστος παραγωγής, για εγγυημένες τιμές στα προϊόντα τους που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να τους εξασφαλίζουν εισόδημα επιβίωσης, για να αλλάξει ο κανονισμός του ΕΛΓΑ ώστε να αποζημιώνει στο 100% την παραγωγή, το φυτικό/ζωικό κεφάλαιο από όλους τους φυσικούς κινδύνους και όλες τις νόσους, για άμεση καταβολή των αποζημιώσεων, για να δημιουργηθούν έργα υποδομής και προστασίας της παραγωγής, χωρίς επιβαρύνσεις και τέλη για τον αγρότη.
Αυτό που θα κάνει πραγματικά τη διαφορά στις 25 Ιούνη, λοιπόν, είναι πόσο δυνατό θα βγει το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που με συνέπεια, σταθερότητα και μαχητικότητα μπορεί να κάνει πραγματική μαχητική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση της ΝΔ και τη στρατηγική που αυτή θα εφαρμόσει.
Το ΚΚΕ θα δίνει και την επόμενη μέρα τη μάχη για να οργανωθούν οι νέοι αγώνες, για να αποσπάσουν ανάσες ανακούφισης οι βιοπαλαιστές αγρότες και να μπει φρένο στα νέα και χειρότερα που έρχονται, φωτίζοντας παράλληλα με την πολιτική του πρόταση τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, με διαφορετική οργάνωση της οικονομίας και της αγροτικής παραγωγής, που θα εγγυάται στον αγρότη σταθερό και ικανοποιητικό εισόδημα, καλύτερη ζωή στην οικογένειά του, επαρκή και ασφαλή τρόφιμα στον λαό.
