Η μετάβαση στην αναγεννητική γεωργία θα πρέπει να είναι μια βασική προτεραιότητα σε όλο το φάσμα της ΚΑΠ, σύμφωνα με νέα έκθεση του Επιστημονικού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Ευρωπαϊκών Ακαδημιών (EASAC).
Οι επιστήμονες του Συμβουλίου, το οποίο απαρτίζεται από τις εθνικές ακαδημίες επιστημών των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταξύ αυτών και της Ελλάδας, αναφέρουν ότι η αποκατάσταση της βιοποικιλότητας στα εδάφη μέσω αναγεννητικών γεωργικών πρακτικών μπορεί να αυξήσει κατακόρυφα την ικανότητά τους να αποθηκεύουν άνθρακα και να συμβάλει στον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι θα εξακολουθήσει να είναι εφικτή η παραγωγή επαρκών τροφίμων για έναν αυξανόμενο πληθυσμό, είναι οι λόγοι για τους οποίους η μετάβαση σε αυτές τις πρακτικές θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα, όπως επισημαίνει το EASAC στην έκθεσή του με τίτλο «Αναγεννητική Γεωργία στην Ευρώπη».
«Αν θέλουμε να διατηρήσουμε τη βιοποικιλότητα, να επεκτείνουμε την παραγωγή τροφίμων και ταυτόχρονα να καταπολεμήσουμε την κλιματική αλλαγή, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση πέρα από την αναγεννητική γεωργία», τονίζει η Orsolya Valko του Ινστιτούτου Οικολογίας και Βοτανικής της Ουγγαρίας.
Στην έκθεση υπογραμμίζεται ότι οι μεγάλης κλίμακας συμβατικές πρακτικές που διέπουν σήμερα τον αγροτικό τομέα έχουν αρνητικό αντίκτυπο στα εδάφη, διαβρώνοντάς τα και προκαλώντας απώλεια χλωρίδας, πανίδας και θρεπτικών στοιχείων. Η αποκατάσταση των θρεπτικών ουσιών και της βιοποικιλότητας σε αυτά τα εδάφη είναι ζωτικής σημασίας, καθώς μπορεί να επιφέρει μεγαλύτερη δέσμευση του διοξειδίου του άνθρακα της ατμόσφαιρας, μειώνοντας τις εκπομπές του πλανήτη.
Σύμφωνα με το EASAC, η προσέγγιση της αναγεννητικής γεωργίας στοχεύει σε περιορισμένη και πιο στοχευμένη χρήση των τεχνολογιών αναπαραγωγής και γενετικής βελτίωσης, των ορυκτών λιπασμάτων, των φυτοφαρμάκων και του οργώματος.
Η μετάβαση σε μεθόδους αναγεννητικής καλλιέργειας συνεπάγεται μεγαλύτερη διαφοροποίηση των καλλιεργειών, καθώς και την εισαγωγή μόνιμων και πολυετών καλλιεργειών, οι οποίες δεν χρειάζεται να αναφυτεύονται κάθε χρόνο, εξοικονομώντας πόρους και προστατεύοντας το έδαφος από τη διάβρωση.
Στις πρακτικές περιλαμβάνονται, επίσης, η επέκταση της αγροδασοκομίας και της διακαλλιέργειας και η διατήρηση της πράσινης φυτικής κάλυψης σε όλες τις εκμεταλλεύσεις για όλες τις εποχές.
Συνοψίζοντας τις θέσεις του, το Συμβούλιο προτρέπει τα κράτη-μέλη της ΕΕ να δώσουν προτεραιότητα στη μετάβαση σε αναγεννητικές γεωργικές πρακτικές κατά την εφαρμογή της ΚΑΠ. «Έχουμε ίσως μια δεκαετία περιθώριο για έναν τεράστιο μετασχηματισμό», τονίζει ο καθηγητής Thomas Elmqvist, ένας από τους κύριους συντάκτες της έκθεσης του EASAC.
